Μπορεί να ακούγεται παράξενο στ’ αυτιά, αλλά αυτή είναι μεγάλη αλήθεια και θα το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι, όταν θα επισκεφθείτε τα ορεινά χωριά της Ηπείρου μήνα Αύγουστο και τα βρείτε γεμάτα κόσμο. Γιατί τότε είναι που επιστρέφουν οι ντόπιοι στα χωριά τους· όλοι όσοι έφυγαν κάποτε για πόλεις μακρινές και κοντινές, και γυρίζουν για λίγο πίσω, ανταμώνουν με συγγενείς και φίλους, γιορτάζουν και χορεύουν παρέα στα τοπικά πανηγύρια.
Δεν είναι όμως μονάχα το αντάμωμα που δίνει ζωή εν μέσω θέρους σε τούτα εδώ τα μέρη. Είναι και η οργιώδης βλάστηση του ορεινού τοπίου, η δροσιά που προσφέρει στους επισκέπτες του, η ευχαρίστηση που χαρίζει στους απανταχού πεζοπόρους που ανακαλύπτουν τα μονοπάτια του, αλλά και η χαρά του παιχνιδιού και της βουτιάς στα κρυστάλλινα νερά των λιμνών και των ποταμιών του -όπου επιτρέπεται βεβαίως.
Στα Ζαγοροχώρια
Ο Βοϊδομάτης στα Ζαγοροχώρια είναι ιδανική περίπτωση για όσους αγαπούν το ράφτινγκ, το οποίο μάλιστα πρέπει πάντα να γίνεται με προσοχή και οργάνωση, γι΄ αυτό καλό είναι να το προγραμματίσετε αν είναι στα σχέδιά σας (alpinezone.gr, trekking.gr, rafting-athletic-center.gr).
Κινούμενοι επίσης μεταξύ Μεγάλου και Μικρού Πάπιγκου θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε μια απροσδόκητη μάλλον βουτιά στις Οβίρες Ρογκοβού, όπως λέγονται οι βάθρες που συγκεντρώνουν τα νερά από τα χιόνια της Γκαμήλας που λιώνουν ακριβώς από πάνω. Οι βάθρες δεν είναι τεράστιες, η βουτιά ωστόσο είναι δεόντως αναζωογονητική.
Αν είστε, τέλος, πεζοπόροι και τολμηροί κολυμβητές συνάμα, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τη διαδρομή που ξεκινάει από το Μικρό Πάπιγκο με κατεύθυνση στο καταφύγιο της Αστράκας (5,7 χλμ.) και έπειτα φτάνει έως τη Δρακόλιμνη Τύμφης ή Γκαμήλας, όπως ονομάζεται (μετά από άλλα 3 χλμ.). Η απόσταση δεν είναι μεγάλη, αλλά η υψομετρική διαφορά την καθιστά αρκετά κουραστική, γι’ αυτό και αξίζει να γίνει με διανυκτέρευση. Αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που βουτούν στη λίμνη μετά από τόση πεζοπορία, πρέπει εδώ να πούμε ότι η κολύμβηση αποτελεί μη επιτρεπόμενη δραστηριότητα στα ποτάμια και στις λίμνες του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου.
Στο pindosnationalpark.gr διαβάζουμε χαρακτηριστικά: «Ιδιαίτερη προσοχή συνιστάται στους επισκέπτες των υπαλπικών υδάτινων οικοσυστημάτων όπως οι Δρακόλιμνες Τύμφης-Σμόλικα και οι Λίμνες Φλέγκα. Οι συγκεκριμένες λίμνες αποτελούν απομονωμένα υδάτινα οικοσυστήματα και περιλαμβάνουν σημαντικές φυτοκοινωνίες και είδη πανίδας, η δομή των οποίων βρίσκεται σε μια σταθερή οικολογική ισορροπία στο πέρασμα των ετών. Οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως το κολύμπι, ενδέχεται να διαταράξει την οικολογική ισορροπία και να αλλοιώσει την ποιότητα των υδάτων».
Στα Τζουμέρκα
Κάπως έτσι είναι και η καλοκαιρινή περιήγηση στο έτερο σύμπλεγμα χωριών της ηπειρώτικης γης, στα Τζουμέρκα. Εδώ μεταξύ της απίθανης μονής Κηπίνας και των πετρόχτιστων Καλαρρυτών θα συναντήσετε τον ποταμό Καλαρρύτικο, που είναι ο σημαντικότερος παραπόταμος του Άραχθου, και πινακίδα που οδηγεί στο πέτρινο γεφύρι Κουιάσα και σε έναν πέτρινο νερόμυλο. Σταθμεύστε το αυτοκίνητο και ακολουθήστε το μονοπάτι μέχρι τον νερόμυλο. Μια σύντομη αλλά πανέμορφη διαδρομή, μες στο πράσινο, και υπό τους δυνατούς ήχους του νερού που τρέχει ασταμάτητα και πέφτει από ύψος. Εδώ θα δείτε και καταρράκτες διαφόρων μεγεθών, ενώ υπάρχουν και σημεία όπου μπορείτε να βουτήξετε.
Τον Καλαρρύτικο ποταμό, όμως, μπορείτε να τον συναντήσετε και σε άλλα σημεία, όπως στη γέφυρα Γκόγκου, μία κρεμαστή μεταλλική γέφυρα που σχεδιάστηκε από τον Γερμανό μηχανικό Κάρολο Βάικμαν το 1932 και βρίσκεται στην αρχή της χαράδρας του ποταμού, στο δρόμο που ενώνει τους Ραφταναίους με το Μιχαλίτσι. Από εδώ, οι έμπειροι στο σπορ, θα ξεκινήσετε για ένα πεντάωρο «απαιτητικό» ράφτινγκ που συναντά και ένα μικρό τμήμα του Άραχθου στο περίφημο –αποκαταστημένο από πέρυσι– γεφύρι της Πλάκας, όπου και καταλήγει. Και ασφαλώς ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ίδιος ο Άραχθος, στον οποίο ανάλογα με την εμπειρία σας μπορείτε να κάνετε είτε ράφτινγκ σε ένα μέρος του ποταμού είτε τον διάπλου που είναι αναβαθμισμένης δυσκολίας. Στη δεύτερη περίπτωση θα έχετε την ευκαιρία και για μια βουτιά στη φυσική λίμνη που σχηματίζει ο πανύψηλος Καταρράκτης της Κλίφκης· μια βουτιά που θα ευχαριστηθείτε, έτσι κι αλλιώς, αν προσεγγίσετε το χωριό Καλέντζι, κοντά στο οποίο βρίσκεται ο καταρράκτης.
Πιο χαμηλά, επίσης, και συγκεκριμένα ανάμεσα στην πόλη της Άρτας και τον ορεινό όγκο των Τζουμέρκων (140 υψόμετρο) βρίσκεται η τεχνητή λίμνη Πουρναρίου, που δημιουργήθηκε από τη συλλογή των νερών του ποταμού Άραχθου και την κατασκευή φράγματος κοντά στον οικισμό Πουρνάρι. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι το φράγμα αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ελλάδα και συγκρατεί τα νερά του Άραχθου ελέγχοντας και τη ροή του ποταμού, ο οποίος περνά μέσα από την πόλη της Άρτας.
Κυπρίνοι, μπριάνες, άγριες πέστροφες και χέλια φιλοξενούνται στα νερά της τις τέσσερις δεκαετίες που μετράει πλέον η λίμνη, ενώ έχει ενδιαφέρον ότι η πτώση της στάθμης της αποκαλύπτει μέρος των κτισμάτων του οικισμού της Κάτω Καλεντίνης, τα οποία εγκαταλείφθηκαν και… καταποντίστηκαν, όταν δημιουργήθηκε το φράγμα. Σήμερα, ουκ ολίγοι επισκέπτες αλλά και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής έρχονται εδώ για πεζοπορία, ψάρεμα αλλά και Canoe Kayak.
