Υδρούσα: Το νησάκι απέναντι από τον Ναυτικό Όμιλο Βούλας, που κάθε καλοκαίρι γεμίζει με σκάφη

Οι παραλίες της Υδρούσας

Τα περισσότερα ιντερνετικά δημοσιεύματα που θα βρείτε για την Υδρούσα επαναλαμβάνουν, μάλλον ρουτινιάρικα, την ύπαρξη δύο ξεχωριστών παραλιών, οι οποίες αποτελούν πόλο έλξης για τα ιδιόκτητα ταχύπλοα, ειδικά κατά την αιχμή του ελληνικού καλοκαιριού.

Πράγματι, αν έρθετε στο νησάκι Σαββατοκύριακα Ιουλίου και Αυγούστου, ενδέχεται να μη μπορέσετε ούτε να δέσετε το σκάφος σας από την πολυκοσμία που θα συναντήσετε στη βασική παραλία της Υδρούσας: καθώς ο κολπίσκος της βορειανατολικής πλευράς της προστατεύεται από έναν ύφαλο –που κόβει τη φόρα των ανέμων– προτιμάται από τους περισσότερους. Κατά τα λοιπά, τα καταγάλανα νερά που θα δείτε εδώ θα τα βρείτε και στη μικρότερη παραλία στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, το οποίο βλέπει στα ανοιχτά του Σαρωνικού.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Anta Gkionaki (@gkionaki)

Φυσικά, όσον αφορά την τελευταία, μιλάμε για μια ανοργάνωτη παραλία, με ψιλό βοτσαλάκι ανάκατο με άμμο: αν επιθυμείτε να κάτσετε αρκετή ώρα εδώ, θα πρέπει να έρθετε εξοπλισμένοι με τα απαραίτητα, αν και οι περισσότεροι επισκέπτες τείνουν να βουτάνε από τα σκάφη με τα οποία φτάνουν εδώ, να ξαποσταίνουν στην ακτή και να επιστρέφουν σε αυτά, μετά το μπάνιο τους.

Η βασική παραλία, ωστόσο, είναι μια διαφορετική ιστορία, καθώς πολλοί εκμεταλλεύονται τις ξύλινες ομπρέλες και ξαπλώστρες που έχουν απομείνει στην αμμουδιά από τα αναπτυξιακά σχέδια τα οποία ξεκίνησαν μεν το 2015, μα εν τέλει κόλλησαν σε μια σφοδρή διαμάχη με την τοπική δημοτική αρχή. Ως έναν βαθμό, λοιπόν, η συγκεκριμένη ακτή διαθέτει και μια πιο οργανωμένη διάσταση, παρότι δεν γίνεται συντήρηση στις εν λόγω υποδομές.

Τα αναπτυξιακά σχέδια

Αυτές οι ξύλινες ομπρέλες και ξαπλώστρες οδηγούν στην ξεχωριστή ιστορία της Υδρούσας και στα σχέδια που έγιναν για την τουριστική της αξιοποίηση. Στον 19ο αιώνα, κατά την εποχή της συγκρότησης του ελληνικού κράτους, το νησί βρέθηκε στα χέρια ιδιωτών, οι οποίοι και το εκμίσθωναν σε βοσκούς των απέναντι ακτών. Το 1941 αγοράστηκε από τον Μιλτιάδη Αλαμανή, με μια απόφαση που πάρθηκε επί γερμανικής κατοχής, την οποία μετά την απελευθέρωση αμφισβήτησε το ελληνικό δημόσιο, διεκδικώντας την κυριότητα. Αλλά το 1962 ο Άρειος Πάγος απέρριψε τις κρατικές απαιτήσεις.

Στη συνέχεια το νησί φαίνεται να βρέθηκε στην ιδιοκτησία του οδηγού λεωφορείων Κώστα Σελίμη, ο οποίος έδωσε τον δικό του αγώνα με το ελληνικό κράτος προκειμένου να νομιμοποιηθεί η παραχώρηση που του έγινε από την οικογένεια Αλαμανή. Το 2015, κατόπιν, δημοσιεύτηκε ότι, σε σύμπραξη με τον επιχειρηματία Νεκτάριο Νικολόπουλο, θα έφτιαχνε εκεί ένα πρότυπο περιβαλλοντικό πάρκο –ένα «ελληνικό experience island», όπως το χαρακτήρισαν στον Τύπο– με πρόβλεψη για πλωτή καντίνα μόνιμα αγκυροβολημένη στην Υδρούσα, η οποία θα εξυπηρετούσε τους λουόμενους.

Στα σχέδια αυτά εναντιώθηκε όμως μερίδα του πληθυσμού των απέναντι ακτών, όπως και η δημοτική αρχή Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης: η τελευταία κινήθηκε νομικά εναντίον τους και πέτυχε να εκδοθεί δικαστική απόφαση σφράγισης όσων εγκαταστάσεων είχαν ήδη ολοκληρωθεί, με το αιτιολογικό ότι οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες υποδείκνυαν αλλαγή χρήσης της γης, συνιστώντας παράβαση.

Τι άλλο υπάρχει να δείτε, αν βρεθείτε στην Υδρούσα

H Υδρούσα δεν εξαντλείται στις δύο παραλίες, όπως συχνά γράφεται, αλλά προσφέρεται και για περαιτέρω εξερευνήσεις –κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι έχουν βρεθεί εκεί. Πλέοντας γύρω τους, ας πούμε, θα ανακαλύψετε ότι διαθέτουν και όμορφες θαλάσσιες σπηλιές με ξεχωριστούς χρωματισμούς, που θεωρείται ότι οφείλονται στην παρουσία ενός υδρόβιου φυτικού οργανισμού, ο οποίος αλληλεπιδρά με το κοκκινοκίτρινο των βράχων.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Sandy Pitaraki (@sandypitaraki)

Υπάρχει όμως και χερσαίο ενδιαφέρον. Καθώς το νησί διασχίζεται εύκολα από άκρη σε άκρη, θα συναντήσετε κι ένα καταφύγιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με διαδρόμους και σήραγγες, αλλά και με χώρους αποθήκευσης κι ένα υπόγειο μπαλκόνι με θέα στον Σαρωνικό. Η κατασκευή βρίσκεται 8 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και είχε πρόβλεψη και για πολυβολεία. Παραμένει άγνωστο αν το έφτιαξαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής, είναι όμως η επικρατέστερη θεωρία, γιατί το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό δεν φαίνεται να προέβη σε τέτοια ενέργεια κατά τον Μεσοπόλεμο.

Περπατώντας το νησί, βέβαια, θα διαπιστώσετε ότι μπορεί να μην κατοικείται από ανθρώπους, αλλά διαθέτει ζωή: μπόλικα άγρια κουνέλια, δηλαδή, τα οποία με τον καιρό έχουν μάθει στην παρουσία μας κι έτσι θα τα δείτε να σας προσεγγίζουν άφοβα στην ακτή, ευελπιστώντας ότι θα τα ταΐσετε.

Πώς θα πάτε ως εκεί

Η Υδρούσα είναι προσβάσιμη μόνο διά θαλάσσης, οπότε θα πρέπει είτε να έχετε δικό σας σκάφος για να φτάσετε ως εδώ, είτε να νοικιάσετε. Αρκετοί, βέβαια, έρχονται απλά και με ένα φουσκωτό, ακόμα και με τζετ σκι, καθώς η απόσταση από τις απέναντι ακτές είναι πολύ μικρή.

Κοντινότερη περιοχή είναι η Βούλα, καθώς το παραλιακό της μέτωπο απέχει μόλις 0,7 ναυτικά μίλια (1.050 μέτρα). Η πρόσβαση, ωστόσο, είναι εύκολη και από τη Βουλιαγμένη, καθώς το νησί βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα από το γνωστό ξενοδοχείο «Αστέρας» (1,5 ναυτικό μίλι). Επειδή, όπως είπαμε και πιο πάνω, τα Σαββατοκύριακα του Ιουλίου και Αυγούστου ενδέχεται να πέσετε πάνω σε πολυκοσμία, συστήνεται να επισκεφθείτε την Υδρούσα κάποια καθημερινή.

Διαβάστε ακόμα:

Άγιος Πέτρος: Μπάνιο με θέα στον ναό του Ποσειδώνα, 75 λεπτά από την Αθήνα

8 παραλίες στα βόρεια της Αττικής – Oι αμμώδεις, οι βοτσαλωτές, οι οικογενειακές και οι «άγριες»

Ποθητός και Ποθητάκι: Οι νησίδες της Αττικής με τον πολύχρωμο βυθό