Η Καλαμαριά είναι η θάλασσα, είναι η μαγευτική θέα από την άκρη της Μηχανιώνας έως τις απαστράπτουσες κορυφές του Ολύμπου. Είναι ατέλειωτες βόλτες στο παραλιακό μέτωπο, την ώρα που δύει ο ήλιος κατακόκκινος. Είναι πυκνή ιστορία με γεύση προσφυγιάς. Είναι ευρύχωρα πεζοδρόμια με φιλυριές, κόκκινες δαμασκηνιές και νοικοκυρεμένες πολυκατοικίες.
Είναι το έκθαμβο κάλλος του Κυβερνείου, το Καραμπουρνάκι, η Αρετσού και η Νέα Κρήνη. Είναι όλες οι ιστορίες και τα τραγούδια για τα καραβάκια που αναχωρούσαν τις περασμένες δεκαετίες από τις σκάλες της.
Η Καλαμαριά θα μπορούσε να είναι η ριβιέρα της Θεσσαλονίκης, σε κάθε περίπτωση, είναι μια περιοχή που σφύζει από ζωή, κινείται με δύναμη προς τα εμπρός και αναζητά διαρκώς το καλύτερο.
Πού θα βολτάρετε
Περιπατητές ή φανατικοί του τζόκινγκ, φιλόζωοι που συνοδεύουν τα τετράποδά τους, μεσήλικες με συνταγή γιατρού, αλλά και ρομαντικοί που θέλουν να γεμίσει το βλέμμα τους θάλασσα, όλοι βρίσκουν τις γωνιές τους στο παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς.
Στο Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης (ναι ο Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην Καλαμαριά), στο Παλατάκι, στη Μαρίνα της Αρετσούς αλλά και στο τμήμα της Κρήνης, ανάμεσα σε σκάφη και ψαρόβαρκες, στην αγκαλιά του Θερμαϊκού, το περπάτημα πάει και έρχεται. Κοντά στη θάλασσα και αυτό, το στρατόπεδο Κόδρα, όλο και κερδίζει πόντους και γίνεται ένας βασικός πράσινος πνεύμονας της περιοχής. Εδώ φιλοξενείται και το γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς, που ιδρύθηκε το 1926 και από τότε δεν χάνει τη μπάλα.
Πού θα βγείτε, πού θα φάτε, πού θα πιείτε τον καφέ σας
Είπαμε Ριβιέρα. Οπότε το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς διεκδικεί τα σκήπτρα και διαθέτει τα πάντα. Από ταβέρνες με άρωμα του χθες, ως αστραφτερά μαγαζιά γεμάτα με τους τοπικούς σελέμπριτι.
Shark: Mega Bar restaurant της πόλης, όπου κάθε έφηβος αλλά και λίγο μεγαλύτερος, θα κάνει το προσκύνημά του.
Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης: Οι αστικοί μύθοι της πόλης λένε ότι στα τραπέζια του έχουν ολοκληρωθεί περισσότερες συμφωνίες απ’ ότι στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης και έχουν αποφασιστεί περισσότερες κληρονομιές απ’ ότι σε όλα τα συμβολαιογραφεία της πόλης. Αν είστε από τη Θεσσαλονίκη σίγουρα θα έχετε γιορτάσει εδώ κάποιο πτυχίο, μία συμφωνία, ένα ξεκίνημα μιας κοινής ζωής.
Les Zazous: Bartenders, signature cocktails, brunchαδικο, άφθονο αβοκάντο στα pancakes, premium κοπές και φυσικά Nigiri και Norimaki να τρώει η θεία και στο ανίψι να μη δίνει.
Γιαλός: Όνομα και πράγμα. Εκεί που σκάει το κύμα για ψάρια και θαλασσινά.
Χαμόδρακας: Παραδοσιακή ταβέρνα συνυφασμένη με την ιστορία της περιοχής. Ο Λεωνίδας Χαμόδρακας το 1926 στήνει εδώ, στην παραλία της Νέας Κρήνης, μία ταβέρνα προσφέροντας φρέσκο ψάρι σε ντόπιους και περαστικούς, μπροστά στις βάρκες του Θερμαϊκού με θέα το φάρο του Καρά Μπουρνού. Από τότε έως σήμερα στο τραπέζια του έχουν καθίσει υπουργοί, καλλιτέχνες, ευρωπαίοι αξιωματούχοι και εκατοντάδες απλοί άνθρωποι για να απολαύσουν το ψάρι τους.
Χάρκας: Ένα απλό μαγαζί σ’ ένα μικρό κολπίσκο γεμάτο με ψαρόβαρκες, με περιβάλλον που σε κάνει να ξεχνάς ότι είσαι στην πόλη.
Ρέμβη: Ιστορικό μαγαζί που παραμένει δυνατό σημείο συνάντησης, με φρέσκα ψάρια και εξαιρετικά κρέατα. Διάσημο για τις αστακομακαρονάδες του.
Χαρά: Το αγαπημένο μου! Μια πράσινη αυλή, απλό, καλαίσθητο μαγαζί, με αληθινό φαγητό, και γλυκύτατους ανθρώπους. Κρίταμα για μερακλήδες, αντζούγιες, λακέρδες, μπουγιουρντί, αλλά και κριθαρώτα καραβίδας και μύδια αχνιστά.
Εκτός της παραλίας, το αλισβερίσι συνεχίζεται στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς, την Κομνηνών, με καφέ για όλα τα γούστα. Το πιο ντιζαϊνάτο, με δικά του χαρμάνια καφέ, είναι το Roasters colectiva. Εκτός από εσπρεσάκια και πράσινα τσάγια, στο πεζόδρομο έχει έδρα ο διάσημος Ήλιος με ολόφρεσκα γλυκά. Αφράτες τρούφες και τριγωνάκια γεμισμένα με αεράτη κρέμα, εργολάβοι και θεσπέσια προφιτερόλ σοκολάτας.
Για λουκουμάδες, παραδοσιακούς και πειραγμένους, στο Lou.co.mo, για ξηρούς καρπούς στα Σπόρια της Καλαμαριάς που υπάρχουν από το 1953, για πιροσκί και παραδοσιακά τσουρέκια στο sweet stories και για ζαρζαβατικά και μεγάλη ποικιλία με φρούτα, στον Ασλανίδη.
Στο Λαβασάς θα θυμηθείτε τις παλιές ταβέρνες και θα απολαύσετε τόσο το κρέας όσο και το ψάρι του. Και στη νεοταβέρνα Μιραλή το καπηλείον, θα φάτε από μελωμένο μοσχαράκι, μέχρι ψαρονέφρι με σάλτσα μανιταριών και λευκής τρούφας.
Αν και εκτός πεζόδρομου αξίζει να αναφερθεί το Βυζαντινό -πολίτικη κουζίνα, όνομα και πράγμα, στη Θεμιστοκλή Σοφούλη 99. Εμείς ξεκινήσαμε με χιουνκιαρ μπεγιεντί, όπως ονομάζεται ο πουρές μελιτζάνας με μελωμένο μοσχαράκι, και συνεχίσαμε με άντανα κεμπαμπ, δηλαδή κεμπάπ με σουμάκ και ούρσα κεμπάπ, γεμιστό με κασέρι και αμύγδαλο. Για επιδόρπιο, κιουνεφέ, σοροπιασμένο τόσο-όσο.
Ντελικατέσεν και ποντιακό περέκ
Ως προσφυγική συνοικία, πολλά μικρά μπακάλικα διαθέτουν τους γαστρονομικούς θησαυρούς της ανατολής. Σ’ αυτά τα μαγαζιά θα βρείτε παστουρμάδες και λουκάνικα, πικάντικα και καρυκευμένα, σαν να βγήκαν από την κουζίνα της Λωξάνδρας. Θα αγοράσετε τα διάσημα περέκ, δηλαδή τα έτοιμα προψημένα φύλλα, εμβληματική δημιουργία της ποντιακής κουζίνας, με τα οποία μπορείτε να φτιάξετε σε λίγα λεπτά πίτες και πίτσες.
Επίσης θα βρείτε όλα τα ζυμαρικά της Αγροζύμης, μιας οικοτεχνίας που αναβιώνει γεύσεις, μνήμες και προϊόντα από τον Πόντο, την Καππαδοκία και τη Μικρά Ασία. Εξαιρετικό πλιγούρι, σύμμαχος κάθε γκουρμέ χορτοφάγου, την σπάνια μακαρίνα, ένα αέρινο ζυμαρικό σαν λεπτός φιδές, το σπυρωτό κους κους, να το μαγειρέψετε με κοτόπουλο, να γλείφουν όλοι τα δάχτυλά τους, τα πέτουρα, το ευριστό, τα στριφτάρια και όλα τα είδη των τραχανάδων.
Τα αγαπημένα μας μπακάλικα είναι τα εξής τέσσερα:
Το Παντοπωλείο της Καλαμαριάς, Πασαλίδη 27
Μεσόγειος, Εθ. Αντιστάσεως 7
4 Εποχες, Εθ. Αντιστάσεως 4
Περί Γης, Δωδεκανήσου 32
Και δυο σημεία ιστορίας
Δύο πόλοι ισχυροί, γνωστοί για το έργο και τη δράση τους, πολύ πέρα από τα όρια της Καλαμαριάς, είναι το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού και το Μουσείο Φωτογραφίας Χρήστου Καλεμκερή.
Στο Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού, βρήκε στέγη όλη η ανάγκη των ανθρώπων της περιοχής να ψηλαφίσουν τα τραύματα που δημιούργησε η προσφυγιά. Εδώ η ιστορία είναι ζωντανή. Φωτογραφίες, μαρτυρίες, ηχητικές καταγραφές, όλα ψηφίδες ενός σύμπαντος, που μεταμόρφωσε τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.
Το Ιστορικό Αρχείο υπάρχει για να βρουν οι άνθρωποι τη φωνή τους, για να μπουν σε λόγια τα συναισθήματα, για να βιώσουμε πόση ιστορία μας περιβάλει. Ένα τιτάνιο έργο συλλογής, καταγραφής και τεκμηρίωσης που φέρνει στο φως μικρές στιγμές ζωής. Εξερευνήστε στο iape.org.gr και ακούστε το τεκμήριο του μήνα, μία ηχητική καταγραφή προφορικής ιστορίας.
Ακριβώς απέναντι από το Ιστορικό Αρχείο, ένας τεράστιος θησαυρός από περισσότερες από 55.000 φωτογραφίες και πολλές δεκάδες μουσειακές φωτογραφικές μηχανές αποτελούν το Μουσείο Φωτογραφίας Χρήστου Καλεμκερή. Καλαμαριώτης, μανιώδης συλλέκτης και παθιασμένος με την ιστορία, ο Χρήστος Καλεμκερής δημιούργησε μία σπάνια συλλογή με φωτογραφίες από την απαρχή της τέχνης της φωτογραφίας. Χιλιάδες «παγωμένες στιγμές» που διηγούνται ιστορίες του ελληνισμού. Μάχες, στιγμές γιορτής, σπάνιες απεικονίσεις μνημείων, οικονομική δραστηριότητας μιας χώρας που μεταμορφωνόταν. Η συλλογή είναι ανεξάντλητη. Μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνει σπάνια δείγματα της δουλειάς όλων των επαγγελματιών φωτογράφων, Ελλήνων και ξένων που φωτογράφησαν στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα. Με εκθέσεις, εκδόσεις αλλά και έντονη διαδικτυακή παρουσία, το Μουσείο διαχέει το υλικό του στο κοινό.
Μπείτε στο phmk.gr και απολαύστε ένα ταξίδι σε 40 σιδηροδρομικούς σταθμούς της Ελλάδας του παρελθόντος.