Το Ροπωτό είναι ένα μικρό χωριό στα Τρίκαλα, στις βουνοπλαγιές της Καραβούλας. Όταν χτίστηκε, βρισκόταν σε υψόμετρο 750 μέτρων. Σήμερα, έχει μετακινηθεί ολόκληρο τουλάχιστον 40 μέτρα χαμηλότερα.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στις κατολισθήσεις που πλήττουν ασταμάτητα το χωριό εδώ και 60 χρόνια.
Μία από τις πιο καταστροφικές κατολισθήσεις σημειώθηκε στις 12 Απριλίου του 2012. Την ημέρα εκείνη, όσα σπίτια έμειναν όρθια κύλησαν σχεδόν άθικτα κατά τα άλλα στην πλαγιά, μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω. Τα υπόλοιπα κόπηκαν στα δύο ή καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Το Ροπωτό, σχεδόν ερειπωμένο πια, βρίσκεται ακόμα εκεί γερμένο στην πλαγιά.
Σήμα κατατεθέν του χωριού, του οποίου οι κάτοικοι κάποτε ανέρχονταν σε περίπου 800, είναι η γυρτή εκκλησία της Παναγίας της Θεοτόκου. Το κτίσμα του ναού είναι μεγάλο και παραμένει επιβλητικό. Η εικόνα του, έτσι όπως γέρνει στην πλαγιά, κάνει το θέαμα ασυνήθιστο και εντυπωσιακό.
Η καταστροφή αυτή κατέστησε το χωριό μη κατοικήσιμο. Και καθώς το φαινόμενο δεν δίνει σημάδια υποχώρησης, οι περισσότεροι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν.
Οι ελάχιστοι άνθρωποι που αποφάσισαν να παραμείνουν, ζουν σε παραπήγματα και καλύβες που έφτιαξαν με τα ίδια τους τα χέρια. Το παράπονό τους είναι η αδιαφορία του κράτους την ώρα που το χωριό τους συνεχίζει να βουλιάζει στο έδαφος.
Το θέαμα είναι πράγματι φρικτό, με τα κτίρια και τους δρόμους να είναι κομμένοι στα μισά. Τα θεμέλια των σπιτιών έχουν υποστεί ανυπολόγιστες ζημιές. Οι κάτοικοι έχουν διασώσει ελάχιστα από τα υπάρχοντά τους, μέσα από τα γκρεμισμένα σπίτια, ενώ όσοι παρέμειναν τουλάχιστον καθάρισαν από τα χαλάσματα την περιοχή γύρω από την Παναγία.
«Η πόλη φάντασμα της Ελλάδας που βουλιάζει»
Η ιστορία του χωριού που κάποτε, όχι πολύ παλιά, είχε σε λειτουργία τέσσερα παραδοσιακά αποστακτήρια με καζάνια και έναν νερόμυλο έγινε ευρύτερα γνωστή το 2016. Τότε, οι εναπομείναντες κάτοικοι είχαν μάθει πως το χωριό δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις απαλλαγής ή μειωμένης καταβολής του ΕΝΦΙΑ κάτι που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Τελικά το προφανώς δίκαιο αίτημα τους εισακούστηκε. Επίσης, την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η πόλη φάντασμα της Ελλάδας που βουλιάζει». Το ντοκιμαντέρ προκάλεσε το ενδιαφέρον και διεθνών ΜΜΕ. Και είναι λογικό, καθώς στα 12 λεπτά του μαθαίνει κανείς (και) τον ανθρώπινο πόνο που προκάλεσαν οι κατολισθήσεις. Όπως η αφήγηση ενός κατοίκου, παλιού προέδρου της κοινότητας, ο οποίος έφτιαξε το σπίτι του στο χωριό με τα χρήματα που συγκέντρωσε από πολλά χρόνια δουλειάς στη Γερμανία. Σπίτι που δεν υπάρχει πια, όπως και τόσα άλλα «γιατί έφτιαχνα χωρίς να ξέρω τι και πού φτιάχνω».
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν παλιοί κάτοικοι της περιοχής, τα πρώτα δείγματα των κατολισθήσεων υπήρξαν από τη δεκαετία του 1960, όμως ποτέ δεν έγιναν τα κατάλληλα έργα. Παρόλα αυτά από τη δεκαετία του 1980 δίνονταν οικοδομικές άδειες για νέα χτίσματα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το φαινόμενο των κατολισθήσεων. Οι καθίζησεις κατέστρεψαν και αυτό που κάποτε ήταν τα κύριο προϊόν του Ροπωτού. Τις εκατοντάδες μηλιές που παρήγαγαν πεντανόστιμα μήλα.
