Είναι σχεδόν έξι το πρωί, ημέρα Δευτέρα κάπου στα μέσα του Δεκεμβρίου. Το ταξίδι για την ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων έχει μόλις ξεκινήσει.
Το προηγούμενο βράδυ, αναζητούσα στο διαδίκτυο μερικά παραπάνω πράγματα για τους βράχους των Μετεώρων, για το σχηματισμό τους, αλλά και τη ζωή εκεί πριν από εκατοντάδες χρόνια. Ήθελα να βρω πληροφορίες για τα Τρίκαλα, για το Περτούλι, για το χιονοδρομικό και για τόσα άλλα πανέμορφα μέρη που έχει αυτός ο τόπος. Καθώς κινούμαστε με την Αμαλία στην Εθνική Οδό, μου λέει ότι έκανε και εκείνη το ίδιο το προηγούμενο βράδυ. «Νομίζω ότι έχω εστιάσει σε μερικά σημεία που θέλω να πάμε για κάποιες λήψεις» μου αποκαλύπτει, και την ίδια στιγμή συνδέει το κινητό της με το σύστημα πολυμέσων του Peugeot 5008, του αυτοκινήτου, που με την άνεσή του και την ασφάλειά του, θα είναι ο συνοδοιπόρος μας σε αυτό το ταξίδι. Ανοίγει το Spotify, επιλέγει μουσικές, ξεκινώντας με Ματούλα Ζαμάνη και το «Πριν» και περνάει σε Παυλίδη και το «Τώρα που χάνεται το φως». Την ίδια στιγμή ξημερώνει.
Κάπως έτσι και με τους καφέδες μας σε κάποιες από τις πολλές θήκες που διαθέτει «ο συνοδοιπόρος» μας για να κάνει άνετη την οδήγηση και την τοποθέτηση πραγμάτων, τα χιλιόμετρα περνούν. Στο Navigator του αυτοκινήτου, έχουμε εισάγει ως προορισμό «Meteora» και για να είμαι ειλικρινής κρατιέμαι ώστε να μην πατήσω τη σμίκρυνση του χάρτη για να δω σε ποιον από όλους τους γεωλογικούς σχηματισμούς θα μας κατευθύνει. Από τα χειριστήρια του τιμονιού έχω επιλέξει ώστε το i-cockpit, να εμφανίζει και εκεί το χάρτη, ενώ κάποια όμορφα γραφικά μάς ενημερώνουν για σημεία ενδιαφέροντος που βρίσκονται στη διαδρομή μας.
Το δέος μπροστά στους βράχους των Μετεώρων
Περνάμε από τις παρυφές των Τρικάλων, ο καιρός είναι πεντακάθαρος, και ήδη διακρίνονται μπροστά μας οι αγέρωχοι βράχοι των Μετεώρων, οι οποίοι μάλιστα είναι χαρακτηρισμένοι από την UNESCO, ως «Διατηρητέο και Προστατευόμενο Μνημείο της Ανθρωπότητας». Κάθε φορά που φτάνω σε αυτό το σημείο, θυμάμαι την πρώτη φορά που τους αντίκρυσα πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια. Καθώς πλησιάζεις και αντιλαμβάνεσαι το μέγεθός τους, αισθάνεσαι πάντα το ίδιο δέος. Και πώς να μην το αισθανθείς όταν το τοπίο αυτό αποτελεί ένα από τα πλέον πρωτόγνωρα και μοναδικά στον πλανήτη.
Παρακάμπτουμε το κέντρο της Καλαμπάκας και κατευθυνόμαστε προς Καστράκι και κατευθείαν βρισκόμαστε να κινούμαστε με το Peugeot 5008 ανάμεσα σε αυτό το μοναδικό σύμπλεγμα βράχων. Είναι η πρώτη μας επαφή με τον τόπο και σίγουρα είμαστε έτοιμοι για κάποιες ημέρες γεμάτες όμορφες εικόνες, εμπειρίες και συναντήσεις με ανθρώπους που από την έρευνα που έχουμε κάνει, έχουν μετατρέψει την αγάπη τους για τον τόπο, σε σπουδαία δουλειά.
Η δημιουργία των Μετεώρων
Πώς δημιουργήθηκαν όμως τα Μετέωρα; Τι ήταν αυτό που συντέλεσε στο να μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε αυτό το μοναδικό θέαμα; Οι σχηματισμοί αυτοί, δημιουργήθηκαν πριν από σχεδόν 30 εκατομμύρια χρόνια, τότε που ο θεσσαλικός κάμπος ήταν καλυμμένος με νερό· ήταν δηλαδή θάλασσα. Τα έντονα ρεύματα που δημιουργούνταν μέσα στο νερό, ωθούσαν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και ιζημάτων, δημιουργώντας μεγάλους σχηματισμούς στο βυθό. Στη συνέχεια και καθώς προκλήθηκαν μεγάλοι σεισμοί, παρατηρήθηκε ανύψωση της Θεσσαλίας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα άνοιγμα στην κοιλάδα των Τεμπών, και τα νερά που μέχρι τότε ήταν εκεί εγκλωβισμένα να βρουν διέξοδο στο Αιγαίο. Οι βράχοι ήταν πλέον ορατοί. Προφανώς και όχι με την εικόνα που τους βλέπουμε σήμερα, καθώς στο διάβα των χιλιετηρίδων, τα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως για παράδειγμα οι παγετώνες, οι ισχυροί άνεμοι και οι υψηλές θερμοκρασίες προκάλεσαν μία σειρά από σημαντικές διαβρώσεις και μεταβολές δίνοντας μας σήμερα αυτό το αποτέλεσμα.
Η γάτα μας, η Τούλα
Μετά από την πρώτη μας επαφή με την περιοχή, και μερικά πρώτα κλικ με θέα τα μοναστήρια και τους απόκρημνους βράχους, επιστρέφουμε στην Καλαμπάκα. Εκεί, στο κέντρο της πόλης, θυμάμαι από την προηγούμενη φορά, είναι ο χώρος του VisitMeteora, όπου μας περιμένει ο Γιώργος Κουρέλης, ο άνθρωπος που αγαπά τον τόπο του και αποφάσισε μαζί με την οικογένειά του να ασχοληθεί με τον τουρισμό και την πραγματοποίηση αυθεντικών εμπειριών σε μοναδικά σημεία της περιοχής. «Προφανώς τα Μετέωρα είναι το επίκεντρο, και ο λόγος για τον οποίο έρχονται εδώ άνθρωποι από την Αμερική, την Αυστραλία, ακόμη και τη Νέα Ζηλανδία» θα μας πει, στη συνάντησή μας στο γραφείο του. Κάθομαι αναπαυτικά στον μαύρο καναπέ, βλέπω απέναντι μου τη γραφιστική απεικόνιση της υδρογείου, και σχεδιάζουμε με την πολύτιμη βοήθεια του Γιώργου τις κινήσεις μας. Η Τούλα, είναι η μασκότ του VisitMeteora. Πρόκειται για μία πανέμορφη και φιλική γάτα, η οποία ακολουθεί το δικό της πρόγραμμα, άσχετα με τη ροή του κοινού στο γραφείο. Κάποια στιγμή μάλιστα αποφάσισε ότι θα ξεκουραστεί στα πόδια μου, κάτι που φυσικά δέχτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ήταν μάλιστα τέτοια η αγάπη μας για την Τούλα, που μετά από μερικές ημέρες που το ταξίδι στην περιοχή ολοκληρώθηκε, περάσαμε από το γραφείο να της πούμε αντίο. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς με την Αμαλία στο αυτοκίνητο, που νομίζω φωτογράφισε την Τούλα πιο πολλές φορές από ό,τι τα Μετέωρα.
Τρίκαλα, Πύλη, Ελάτη, Περτούλι, Νεραϊδοχώρι, Χρυσομηλιά, Καλαμπάκα
Αποφασίζουμε να κάνουμε μία κυκλική διαδρομή, που θα μας φέρει μπροστά στα κυριότερα σημεία αλλά και σε κάποια άλλα που μπορεί να μην είναι πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό, κρύβουν όμως απίστευτη ομορφιά. Ώρα να ξεκινήσουμε. Το Peugeot 5008, όπως έχουμε ήδη πει είναι ο συνοδοιπόρος μας σε αυτό το ταξίδι με το χαρακτηριστικό μικρών διαστάσεων σπορ τιμόνι, αλλά και τον ψηφιακό πίνακα των 12,3 ιντσών, στο κέντρο ψηλά στο ταμπλό όπου δίνει όλες τις πληροφορίες. Οι αεροπορικού τύπου διακόπτες στο κέντρο της κονσόλας διευκολύνουν απίστευτα στην εναλλαγή των επιλογών και κάνουν το ταξίδι ακόμη πιο άνετο. Έτοιμοι λοιπόν, αφήνουμε πίσω μας τα Τρίκαλα και κατευθυνόμαστε προς την Πύλη.
Σχεδόν δύο χιλιόμετρα δυτικά του οικισμού, συναντάμε το πέτρινο ιστορικό μονότoξο γεφύρι, κάτω από το οποίο κυλάει ο Πορταϊκός ποταμός. Μέχρι το 1936, αυτό ήταν το μοναδικό πέρασμα από τη Θεσσαλία προς την Ήπειρο, και ενώνει τα βουνά Ίταμος και Κόζιακας. Κατασκευάστηκε το 1514, από τον Άγιο Βησσαρίωνα, ενώ στο πέρασμα των αιώνων έχει αναστηλωθεί αρκετές φορές με τις πιο πρόσφατες εργασίες, να έχουν γίνει το 2006.
Το άνοιγμα του τόξου του φτάνει τα 29 μέτρα ενώ το ύψος τα 13 μέτρα. Ήταν η πρώτη μας στάση σε μία διαδρομή που περιλαμβάνει επίσκεψη στην Ελάτη, το Περτούλι, το Νεραϊδοχώρι καθώς και διάφορα ακόμη χωριά του Ασπροποτάμου, μέσω των οποίων θα φτάσουμε στην Καλαμπάκα και τα Μετέωρα και από εκεί πίσω στα Τρίκαλα. Πρόκειται για μία διαδρομή σε καλό οδικό δίκτυο, όπου ταυτόχρονα θα μας φέρει μπροστά σε πανέμορφες εικόνες, μέσα στα δάση της περιοχής.
Ανηφορίζουμε προς την οροσειρά του Κόζιακα, και φτάνουμε στην Ελάτη σε περίπου 20 λεπτά. Είμαστε σε υψόμετρο 950 μέτρων και το κρύο είναι πιο έντονο. Το παλιό όνομα του οικισμού ήταν Τύρνα, και οι σημερινοί, σχεδόν 350 μόνιμοι κάτοικοι, ασχολούνται κατά κύριο λόγο με την κτηνοτροφία, την υλοτομία και κάποιοι από αυτούς και με τον τουρισμό, καθώς πρόκειται για ένα από τα πιο ανεπτυγμένα χωριά της περιοχής. Κάνουμε μία βόλτα στα περίπτερα που πουλάνε προϊόντα της περιοχής και περπατάμε μέσα στον οικισμό με τα πέτρινα σπίτια και τις όμορφες αυλές.
Όσο ανεβαίνουμε, παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία πέφτει κι άλλο, ενώ αριστερά και δεξιά του δρόμου, κάνει την εμφάνισή του, το πρώτο χιόνι. Κινούμαστε με το Peugeot 5008, στο δρόμο που περνάει ανάμεσα στο ελατοδάσος του Περτουλίου, το οποίο χαρακτηρίζεται ως πανεπιστημιακό δάσος, έχει έκταση 33.000 στρεμμάτων και βρίσκεται από το 1934 υπό την ευθύνη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου έρχονται για να εκπαιδευτούν οι δασολόγοι και οι δασοπόνοι. Φτάνουμε στα Περτουλιώτικα Λιβάδια, σε υψόμετρο 1300 μέτρων, όπου βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο και μπορεί κανείς να απολαύσει διαδρομές στη φύση, ή την περίοδο που έχει χιόνι, να κάνει χιονοδρομίες.
Λίγο μετά το χιονοδρομικό, σε μία διασταύρωση η οποία δεξιά οδηγεί προς Χρυσομηλιά, εμείς επιλέγουμε να στρίψουμε αριστερά για να μπούμε στο Περτούλι, το οποίο είναι πλέον ολόλευκο από το χιόνι. Απολαμβάνουμε τη θέα του οικισμού, όπως και τη διαδρομή μέχρι το Νεραϊδοχώρι. Στρίβουμε σε έναν χωματόδρομο, όπου αριστερά και δεξιά βλέπεις τεράστιους κορμούς δέντρων, έτοιμοι για να μεταφερθούν. Όπως είπαμε και νωρίτερα εδώ αρκετοί κάτοικοι ασχολούνται με την υλοτομία κατέχοντας ειδικές άδειες και γνωρίζοντας τι μπορούν να κόψουν και τι όχι.
Επιστρέφουμε πίσω και στη διασταύρωση μετά το Περτούλι κινούμαστε προς Χρυσομηλιά. Θέλουμε να κάνουμε μία κυκλική διαδρομή, που θα μας φέρει πίσω στα Τρίκαλα αλλά από την πλευρά της Καλαμπάκας αυτή τη φορά. Ο δρόμος συνεχίζει να περιβάλλεται από πανέμορφα τοπία. Η Αμαλία συγχρονίζει το drone και μας ακολουθεί όσο εμείς κινούμαστε μέσα σε αυτό το μοναδικό δάσος. Κάποια στιγμή χάνει την επαφή και εκεί που πιστεύουμε ότι το χάσαμε για πάντα, αυτό έχει επιστρέψει στην θέση εκκίνησης. Παρόλα αυτά οι φωτογραφίες που έχει ήδη βγάλει είναι πραγματικά μοναδικές. Ο δρόμος περνάει μέσα από τη Χρυσομηλιά, έναν αμφιθεατρικό οικισμό με λιγοστούς κατοίκους, όπου το παλιό του όνομα, μέχρι το 1928, ήταν Πάνω Περλιάγκο, που σήμαινε Πάνω Παναγιά. Το χωριό περιβάλλεται από έλατα, καστανιές και κέδρους. Από το Περτούλι μέχρι εδώ είναι 11 χιλιόμετρα ωστόσο οι εικόνες που συναντάμε είναι μοναδικές και μας κάνουν να σταματάμε κάθε λίγο και λιγάκι. Περνάμε από τον οικισμό Αμπέλια, και έχουμε ήδη φτάσει στον κάμπο και στην Μουργκάνη. Από εδώ, εύκολα και ακολουθώντας τις πινακίδες φτάνουμε στην Καλαμπάκα.
Απολαμβάνοντας την οδήγηση ενός Peugeot 5008
Επιλέξαμε για την περιήγησή μας το Peugeot 5008, το οποίο μπορεί να ανανεώθηκε, αλλά -στην ουσία- κράτησε σταθερή την αξία του ως ένα από τα πιο ελκυστικά premium 7θέσια της αγοράς.
Ξεχωρίζει από τη δυναμική του σχεδίαση, το πρωτοποριακό και εξελιγμένο i-Cockpit, τους οικονομικούς κινητήρες και τον πλούσιο εξοπλισμό.
Η πρακτικότητα του 5008 βρίσκεται σε άλλο επίπεδο. Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως η χαρά της μεγάλης οικογένειας (και όχι μόνο). Το εντυπωσιακό είναι ότι παρά τις σχετικά συμπαγείς εξωτερικές διαστάσεις του μοντέλου, το εσωτερικό μπορεί να φιλοξενήσει έως και επτά επιβάτες.
Κάτω από το καπό τοποθετείται μια σταθερή αξία, η οποία ακούει στο όνομα 1.5 BlueHDi 130. Ο 4-κύλινδρος πετρελαιοκινητήρας των 130 PS και 300 Nm ροπής κινεί το μεγάλο «λιοντάρι», ενώ το αυτόματο κιβώτιο οκτώ σχέσεων (ΕΑΤ8) είναι άνετο και ταιριάζει με τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Ένα οικογενειακό SUV όπως αυτό, επιβάλλεται να είναι άνετο κατά την κύλισή του. Οι Γάλλοι έχουν το know-how σε αυτόν τον τομέα, επομένως είναι λογικό να το εφαρμόζουν και στο ανανεωμένο 5008 με τον καλύτερο τρόπο. Η περιήγησή μας συνεχίζεται προς τον Γάβρο με τον καλύτερο συνοδοιπόρο.
Στα άγνωστα Μετέωρα, στον Γάβρο
Μόλις τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το ασκηταριό, στην οροσειρά των Χασίων, βρίσκεται το χωριό Γάβρος. Περνάμε την πλατεία με το σχολείο, και συνεχίζουμε προς το λόφο. Βλέπουμε τα θεμέλια ενός κάστρου, το οποίο όπως μαθαίνουμε ανήκει στην ελληνιστική εποχή. Με την καθοδήγηση του Γιώργου ωστόσο πάμε να δούμε αυτό που πραγματικά κόβει την ανάσα. Είναι μία άγνωστη πτυχή αυτού το μέρους, η οποία ενδεχομένως χάνεται εξαιτίας της γειτνίασης με τα Μετέωρα. Βρισκόμαστε μπροστά σε πελώριους βράχους, σε ένα δάσος από αυτούς, οι οποίοι περικλείουν τον οικισμό. Εδώ, όπως μας ενημερώνει ο κ. Γιάννης Καραθανάσης, μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας Χασιωτών για την ανάδειξη της περιοχής, θα καταλήγει το μονοπάτι που θα ξεκινάει από τον γειτονικό οικισμό του Αγίου Δημητρίου. «Κοντά στον Άγιο Δημήτριο σχεδιάζεται να αναπτυχθεί πάρκο περιπέτειας ενώ ένα μονοπάτι 7 χιλιομέτρων θα καταλήγει στον Άγιο Δημήτριο. Θα αποτελεί τον καλύτερο τρόπο να απολαύσει κανείς την περιοχή και παράλληλα να ζήσει με ασφάλεια την εμπειρία της περιήγησης ανάμεσα σε αυτά τα μοναδικά βράχια».
Στο Γεφύρι του Ψύρρα
Επόμενη στάση μας, σε ένα πανέμορφο δίτοξο γεφύρι, που κατασκευάστηκε το 1790 κοντά στο χωριό Ψήλωμα. Φεύγοντας από το Γάβρο, θα πάρουμε το δρόμο προς τη Δεσκάτη Γρεβενών, και είναι στη δεξιά πλευρά του δρόμου, και σε απόσταση 12 χιλιομέτρων. Αυτό αποτελούσε ένα από τα τα σημεία σύνδεσης της Ηπείρου και της Θεσσαλίας με την Μακεδονία και το χρησιμοποιούσαν για να περνάνε τα καραβάνια από τα Βαλκάνια προς την κεντρική και νότια Ελλάδα.
Σε ένα ξέφωτο λίγο πιο πέρα, συναντάμε την Τζένη Ζάχου και τον Βασίλη Τσιαντίκο. Είναι συνεργάτες του VisitMeteora, και ασχολούνται ειδικότερα με την ποδηλασία. Έχουν το Meteora e-bike και διοργανώνουν ποδηλατικές περιηγήσεις σε πανέμορφα μέρη. «Μπορούν να συμμετάσχουν όλοι, ασχέτως φυσικής κατάστασης. Εκτός από τα συμβατικά ποδήλατα, έχουμε και ηλεκτρικά δίνοντας τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να απολαύσει τη φύση και παράλληλα να ακούσει το θρόισμα των φύλλων» θα μας πει ο Βασίλης, που μαζί με την Τζένη έχουν βγει για μία δική τους ποδηλατάδα.
Δραστηριότητες στην ύπαιθρο
Εδώ είναι ο ιδανικός τόπος για μία σειρά από δραστηριότητες όπως είναι η αναρρίχηση, οι πεζοπορίες, η via ferrata, η ποδηλασία, αλλά και γαστρονομικές εμπειρίες με άξονα τα τοπικά προϊόντα. Τα μονοπάτια, αποτελούν βασικό στοιχείο της εμπειρίας, καθώς πολλά από αυτά τα χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν και οι ίδιο οι μοναχοί για να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους, από και προς τις μονές. Το VisitMeteora, δίνει πολλές επιλογές για καθετί που θέλετε να οργανώσετε ώστε να απολαύσετε ακόμη περισσότερο την περιοχή.
Μία διαδρομή τελειώνει και το σημερινό βράδυ θα μας βρει στην Καλαμπάκα, περπατώντας στους δρόμους μίας πόλης που έχει να συναγωνιστεί το απόλυτο. Καλό ταξίδι σε όποιον επιλέξει να κάνει αυτή την ημερήσια εκδρομή, ή έστω ένα μέρος αυτής.
Διαβάστε ακόμα
72 ώρες στα Καλάβρυτα: Η μαγεία της φύσης σε ένα υπέροχο road trip
Οι top 3 χειμερινοί προορισμοί του 2022 -Απολαυστικές διαδρομές με αυτοκίνητo
