Η Ιταλία είναι πράγματι μια χώρα γεμάτη εκπλήξεις, γεμάτη πανέμορφες γωνιές που συνδυάζουν αριστουργηματικά τοπία που κόβουν την ανάσα, ιστορία, πολιτισμό και εξαιρετική κουζίνα. Μια τέτοια γωνιά-έκπληξη αποτελεί και η αγαπημένη λουτρόπολη των Ιταλών.
Δυο βδομάδες πριν είχα πάψει πια να μετράω μέρες. Μετρούσα πλέον τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα για το ταξίδι μας στην Καλαβρία και την Ακτή των Θεών (la Costa degli Dei). Ένας προορισμός που μπήκε στη λίστα μας μετά από μια παθιασμένη συζήτηση για ταξίδια στη Μεσόγειο ένα εξαιρετικά κρύο βράδυ σε μια μικρή φοιτητούπολη της βόρειας Ευρώπης με κάποιους φίλους Ιταλούς. Τότε ήταν που ακούσαμε για πρώτη φορά για το κόσμημα της Καλαβρίας, το μαργαριτάρι της Τυρρηνικής Θάλασσας, το παραθαλάσσιο χωριό της νότιας Ιταλίας που πέρσι το καλοκαίρι ανακηρύχθηκε από το ιταλικό κρατικό κανάλι Rai3 «το χωριό των χωριών» (“Borgo dei Borghi”), την Τροπέα.
Παρόλο που δεν είχα ξανακούσει γι’ αυτήν, το όνομα αντήχησε στ’ αυτιά μου ιδιαίτερα οικείο από την πρώτη στιγμή. Κι όντως, όπως μάθαμε λίγες στιγμές αργότερα, ο μύθος λέει ότι η Τροπέα ιδρύθηκε από τον ίδιο τον Ηρακλή, ο οποίος επιστρέφοντας από τις Ηράκλειες Στήλες σταμάτησε στην Ακτή των Θεών. Μάλιστα, η κεντρική πλατεία της Τροπέας, η Piazza Ercole, έχει πάρει το όνομά της από τον μυθικό ήρωα. Ωστόσο, τα πρώτα ίχνη ανθρώπινων οικισμών χρονολογούνται από τη νεολιθική περίοδο, ενώ, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, η ευρύτερη περιοχή ήρθε σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. Όποια και να είναι η αλήθεια, το σίγουρο ότι το όνομα της γοητευτικής λουτρόπολης τη σήμερον ημέρα σηματοδοτεί για τους Ιταλούς τον ήλιο και τη θάλασσα.
Μακράν ο πιο εντυπωσιακός οπτικά προορισμός της περιοχής, η Τροπέα είναι σκαρφαλωμένη στην κορυφή επιβλητικών πανύψηλων βράχων που κατεβαίνουν απότομα στα αστραφτερά τιρκουάζ νερά της Τυρρηνικής θάλασσας. Με φόντο τους καταπράσινους λόφους της Καλαβρίας, πολυκαιρισμένα και, ταυτόχρονα, απολύτως σικ κτήρια ακροβατούν στους δραματικούς ηφαιστιογενείς βράχους και μετά βίας ξεχωρίζει κανείς σε ποιο ακριβώς σημείο η ανθρώπινη παρέμβαση παίρνει τη σκυτάλη από τη φύση. Λίγα μέρη στον κόσμο ασκούν πάνω σου τέτοια γοητεία. Αν και πολύ δημοφιλής στους Ιταλούς και στους Γερμανούς που αναζητούν τον ήλιο κάθε καλοκαίρι διακαώς, η Τροπέα καταφέρνει να διατηρεί αναλλοίωτη αυτή την υπέροχη διαχρονική, ξεθωριασμένη αίσθηση που χαρακτηρίζει τις νυσταγμένες παραθαλάσσιες πόλεις της νότιας Ιταλίας.
Ατελείωτη passeggiata στο ιστορικό κέντρο
Το ιστορικό κέντρο της Τροπέας έχει το ιδανικό μέγεθος για να το εξερευνήσετε με τα πόδια. Δεν απαιτείται χάρτης για να περιηγηθείτε σε αυτόν τον αληθινό περιπατητικό λαβύρινθο μόνο για πεζούς που αποτελείται από χαριτωμένα στενά δρομάκια με σιτσιλιάνικη αύρα και πλατείες γεμάτες όμορφα καφέ και τζελατερίες γνωστές για την τεράστια ποικιλία τους σε γεύσεις. Χαθείτε. Επιδοθείτε στο ιταλικό τελετουργικό της passeggiata, δηλαδή αργό περίπατο στους κεντρικούς δρόμους του ιστορικού κέντρου. Αναζητήστε ίχνη από το παλιό τείχος της πόλης και τις οχυρώσεις που την υπερασπίζονταν από την πλευρά της ξηράς, θαυμάστε τ’ αριστοκρατικά παλάτια του 18ου και 19ου αιώνα με τις πολυτελείς πύλες εισόδου τους και τα ζηλευτά μπαλκόνια. Γνωρίστε σπιθαμή προς σπιθαμή τα δαιδαλώδη σοκάκια, κάποια από τα οποία οδηγούν σε μικρές πλατείες που προσφέρουν θέα στη θάλασσα που κόβει την ανάσα.
Η Τροπέα είναι ομόφωνα πολύ γοητευτική. Η μόνη διαφωνία που προκύπτει όμως σχεδόν πάντα έχει να κάνει με το ποιο είναι τελικά εκείνο το σημείο που προσφέρει την πιο εντυπωσιακή θέα. Η κεντρική οδός Vittorio Emanuele καταλήγει σε ένα κάποιου είδους μπαλκόνι από όπου θα απολαύσετε απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, τα Αιολικά νησιά και την παραλία ακριβώς από κάτω. Αξεπέραστη, όμως, είναι και η θέα του ηλιοβασιλέματος από την Piazza del Cannone, με το ηφαίστειο Stromboli να αχνοφαίνεται στο βάθος. Για να απολαύσετε θέα προς την ίδια την πόλη που μοιάζει γαντζωμένη με νύχια και με δόντια από το βράχο, θα χρειαστεί να ανεβείτε τα σκαλιά της Santa Maria dell’Isola και να στρέψτε το βλέμμα προς τα πίσω.
Ψηλά πάνω από τις ακτές της Τροπέας, σε ένα βραχώδες ακρωτήριο, βρίσκεται το ιερό της Santa Maria dell’Isola, ένα μεσαιωνικό μοναστήρι Βενεδικτίνων. Οι σεισμοί του 1783 και του 1905 έπληξαν σκληρά το οικοδόμημα και η εκκλησία ξαναχτίστηκε, αποκτώντας μια πιο σύγχρονη εμφάνιση. Φορέστε τα αθλητικά σας παπούτσια και πάρτε μαζί σας νερό για την ανάβαση στην κορυφή. Θα χρειαστεί να ανεβείτε περίπου 300 σκαλοπάτια σε μια σκάλα σμιλεμένη στο βράχο που χρονολογείται από το 1800. Ο καταπράσινος κήπος που περιβάλλει το ιερό προσφέρει απίστευτη θέα στα Αιολικά νησιά και τις ακτές της Σικελίας, με το Stromboli να ξεχωρίζει στον ορίζοντα.
Βουτήξτε σε ονειρεμένα νερά
Κι αφού περιπλανηθείτε ανάμεσα στα δρομάκια και απολαύσετε τη θέα της θάλασσας από ψηλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα θελήσετε να κατεβείτε στην παραλία για μια βουτιά. Η θέση της Τροπέας ψηλά στους βράχους είναι αυτό που την καθιστά τόσο εντυπωσιακή. Έχει όμως και ένα προφανές μειονέκτημα: για να περπατήσετε από το ιστορικό κέντρο ως τη θάλασσα πρέπει να κατεβείτε αρκετές σκάλες στην πλαγιά του λόφου (και φυσικά να τις ανεβείτε κιόλας μετά) ή να διασχίσετε έναν δρόμο γεμάτο απότομες στροφές. Αξίζει όμως τον κόπο και με το παραπάνω.
Η Τροπέα έχει αρκετές παραλίες και στις δύο πλευρές της, οι οποίες θεωρούνται από τις καλύτερες της Καλαβρίας. Μεταξύ των παραλιών που αξίζει να επισκεφθείτε είναι οι Spiaggia del Cannone, Spiaggia della Rotonda, Spiaggia ‘A Linguata, Spiaggia Marina dell’Isola, Spiaggia del Convento, Grotta del Palombaro και Spiaggia Passo Cavalieri. Λευκή άμμος, νερά στην πιο φωτεινή απόχρωση του τιρκουάζ, βράχια, γκρεμοί, παραλίες με βάθος και πλούσιο βυθό για εξερεύνηση, υποβλητική θέα που μαγεύει σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων. Όπως παντού στην Ιταλία, υπάρχουν παραλίες με χρέωση που περιλαμβάνουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά και ελεύθερες αμμουδιές.
Δοκιμάστε τις αυθεντικές γεύσεις της Καλαβρίας
Στην Ιταλία, ένα χωριό δεν θα μπορούσε ποτέ να λάβει τον τίτλο «borgo dei borghi» χωρίς να διαθέτει κι εξαιρετική γαστρονομική παράδοση. Η Τροπέα παράγει δύο εξαιρετικά προϊόντα που είναι περιζήτητα από τα καλύτερα εστιατόρια παγκοσμίως, τα κόκκινα κρεμμύδια cipolle και τη ‘nduja. Μπορεί να δυσκολεύεστε τώρα να εκτιμήσετε το κύρος που απονέμεται σε αυτά τα κρεμμύδια, όμως είναι μέχρι να δοκιμάσετε τη γλυκιά, ήπια γεύση τους, που οφείλεται στο έδαφος και το κλίμα. Τα τοπικά εστιατόρια τα σερβίρουν με κάθε δυνατό τρόπο. Αν ψάξετε λίγο, μπορεί να βρείτε ακόμη και παγωτό με γεύση κρεμμυδιού.
Η ‘nduja είναι ένα πολύ πικάντικο λουκάνικο που μοιάζει με πάστα και φτιάχνεται από χοιρινό κρέας και μπόλικο τσίλι. Η αυθεντική ‘nduja είναι ξέχειλη από γεύση και αρώματα. Αν η Καμπανία έχει την πίτσα και η Εμίλια-Ρομάνια τα ραβιόλι, η κουζίνα της Καλαβρίας έχει τη fileja alla ‘Nduja. Είναι το πιο χαρακτηριστικό πιάτο ζυμαρικών της Καλαβρίας και θα το βρείτε σε όλα τα μενού. Η fileja είναι στριφτό ζυμαρικό από σκληρό σιτάρι που μοιάζει λιγάκι με τα δικά μας σκιουφιχτά. Στα ζυμαρικά προστίθεται η ‘Nduja και το πικάντικο πιάτο ζυμαρικών είναι έτοιμο.
Κρατήστε – πάση θυσία – χώρο για επιδόρπιο. Δεν έχετε πάει πραγματικά στην Τροπέα εάν δεν δοκιμάσετε το tartufo. Προσθέστε το tartufo στη λίστα με τα must-tries σας. Με καταγωγή από το Pizzo της Καλαβρίας, το tartufo είναι ουσιαστικά μια στρογγυλή σφαίρα από παγωτό φουντούκι και βανίλια, πασπαλισμένη με σκόνη κακάο και μια καρδιά από πλούσια λιωμένη σοκολάτα. Και μετά το δείπνο, επιβάλλεται πάντα ένα παγωμένο σφηνάκι Vecchio Amaro del Capo – λικέρ που παράγεται στην Καλαβρία από το 1890 και περιέχει αρώματα από 29 διαφορετικά βότανα και φυτά της περιοχής.
Διαβάστε ακόμα:
