Η γαστρονομική ταυτότητα του τόπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προβολής της Ηπείρου ως τουριστικού προορισμού και το 2ο Γαστρονομικό Φεστιβάλ με τη μορφή του Street Food Festival έγινε φέτος, 12 με 13 Ιουλίου, στο πλαίσιο του έργου «Δικτύωση και Προβολή του Τουρισμού της Περιφέρειας Ηπείρου»
Το Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην πλατεία Μαβίλη, δίπλα στη λίμνη Ιωαννίνων όπου παρουσιάστηκαν εννέα τοπικά προϊόντα από παραγωγούς της Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων. Πάνω στην κινητή καντίνα του foodscriber Θόδωρου Παστουρματζή που μαγείρεψε τα προϊόντα των παραγωγών με μοντέρνο τρόπο έγραφε «Μια Ήπειρoς όλο γεύση», δήλωση που δικαιώθηκε από το αποτέλεσμα.
Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι, ότι και η νέα γενιά, και όχι μόνο οι παλιοί και «ψημένοι» στην πρωτογενή παραγωγή Ηπειρώτες, φαίνεται πως νοιάζονται να συνεχίσουν τη μεγάλη και εκλεκτή παράδοση. Η επίσκεψη σε νέους παραγωγούς των νομών Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας που οργάνωσε η περιφέρεια Ηπείρου στα πλαίσια του 2ου Γαστρονομικού Φεστιβάλ (είχε προηγηθεί ανάλογη επίσκεψη στην Άρτα και στην Πρέβεζα) αποκάλυψε ότι στην Ήπειρο οι νέοι ενδιαφέρονται για το πεδίο της πρωτογενούς παραγωγής και το παλεύουν με δημιουργική διάθεση και ενθουσιασμό, είτε συνεχίζοντας τις οικογενειακές επιχειρήσεις είτε φτιάχνοντας εξαρχής τις δικές τους.
Η τοπική κουζίνα της Ηπείρου, απλή και νόστιμη, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γοητείας του τόπου. Είναι κουζίνα κυρίως βουνίσια, αφού ραχοκοκαλιά του τόπου είναι τα Άγραφα. Το μέρος είναι ορεινό, δασωμένο και άγονο στο μεγαλύτερο μέρος του, και ανάλογη είναι και η βάση της ηπειρώτικης γαστρονομίας.
Οι ξακουστές πίτες, λαμπρό δείγμα της «φτωχικής κουζίνας» (cucina povera) μετατρέπουν το ελάχιστο σε λαχταριστό με λίγα χόρτα, μια φούχτα τραχανά, λίγη φέτα. Η κτηνοτροφία και η τυροκομία δίνουν το δικό τους στίγμα με εξαιρετικά κρεατικά και τυριά, φέτα, γαλοτύρι (και τα δύο ΠΟΠ), μυζήθρα, ανθότυρο, κεφαλογραβιέρα, ενώ ετοιμάζεται να χαρακτηριστεί ΠΟΠ και το θρυλικό Κασκαβάλι από γιδοπρόβειο γάλα.
Ο τόπος γλυκαίνει προς το Ιόνιο και πλουτίζεται από τα ψαρικά και τα θαλασσινά του πλούσιου Αμβρακικού κόλπου, ο ποταμός Λούρος δίνει πέστροφες, οι ελαιώνες διεκδικούν το μερτικό τους με περίφημο ελαιόλαδο. Ψηλά στο Μέτσοβο, τα κρασιά της Ζίτσας και τα ερυθρά του Μετσόβου γράφουν τη δική τους ιστορία.
Έχουν παράδοση οι Ηπειρώτες στην παραγωγή εξαιρετικών προϊόντων και φαίνεται ότι η νέα γενιά συνεχίζει πάνω σε αυτά τα βήματα. Τέσσερις παραγωγοί ξενάγησαν στις μονάδες τους τους καλεσμένους δημοσιογράφους και food bloggers της Περιφέρειας Ηπείρου.
Το οικογενειακό Οινοποιείο Μαρκατσέλης | Markatselis Winery, στην περιοχή των Φιλιατών στη Θεσπρωτία, το «τρέχει» ο νεαρός οινοποιός Αλέξανδρος Μαρκατσέλης, σπουδαγμένος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Η επιχείρηση ξεχωρίζει για τη γενναία απόφαση που πήρε να παράγει φυσικά κρασιά, δηλαδή κρασιά χωρίς πρόσθετα και συντηρητικά από παλιές ρίζες αμπέλων με βιολογικές πρακτικές. Είναι μια κατηγορία κρασιών που αποκτά σιγά σιγά το δικό της αφοσιωμένο κοινό τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Το οινοποιείο ξεκίνησε το 1992 όταν ο πατέρας του Αλέξανδρου, ο Σπύρος Μαρκατσέλης, υλοποίησε το φοιτητικό του όνειρο να παράξει δικό του κρασί από τους ιδιόκτητους αμπελώνες του. Βρίσκεται κουρνιασμένο σε ένα υπέροχο καταπράσινο περιβάλλον, είναι επισκέψιμο και έχει χώρο γευσιγνωσίας (από Απρίλιο έως Οκτώβριο).
H μονάδα Τυποποίησης Ελαιολάδου «Epirou Vios» του Σταύρου Παππά, βρίσκεται δύο βήματα από την παραλία της Πλαταριάς στη Θεσπρωτία. Ο Σπύρος, γύρω στα 40 του χρόνια, εκτίμησε κάποια στιγμή ότι η μονοποικιλιακή Χονδροελιά Ηγουμενίτσας θα μπορούσε να γίνει το δικό του παραγωγικό El Dorado, αν και η μέχρι τότε επαγγελματική πορεία του βρισκόταν στο χώρο της βραδινής διασκέδασης. Αφοσιώθηκε με πάθος, πίστεψε στο προϊόν και από το 2021 που ίδρυσε τη μονάδα του μέχρι σήμερα έχει βραβευτεί σε μια σειρά διεθνών διαγωνισμών ελαιολάδου με χρυσό και αργυρό μετάλλιο (Athena IOOC 2023, London IOOC 2023, Berlin GOOA 202, Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ντουμπάι, IOOC). Για Γευσιγνωσία και αγορά (www.epirouvios.gr).
Η σύγχρονη οικογενειακή ιχθυοκαλλιεργητική μονάδα πέστροφας «Karatzenis Smoked fish» βρίσκεται σε ένα ειδυλλιακό μέρος δίπλα στον ποταμό Λούρο, μέσα σε πανύψηλα δέντρα, στις ανατολικές παρυφές του όρους Τόμαρος στο Νομό Ιωαννίνων, κοντά στο χωριό Νέα Μουσιωτίτσα. Είναι από τις πρώτες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στην περιοχή και την έφτιαξε ο κ. Βασίλης Καρατζένης. Παράγει και εκτρέφει δικό της γόνο στις δεξαμενές της, συσκευάζει και διανέμει φρέσκα ψάρια από το 1979 (αποκλειστικά ιριδίζουσα πέστροφα -Oncorhynchusmykiss). Στο καινούργιο καπνιστήριο της επιχείρησης καπνίζουν οι ίδιοι τις πέστροφές τους σε ξύλο οξιάς. Σήμερα, ο κ. Βασίλης και η γυναίκα του έχουν αποσυρθεί και τη δουλειά συνεχίζουν με ενθουσιασμό τα παιδιά τους, η Δέσποινα και ο Γιώργος (στις διακοπές του σχολείου, και τα εγγόνια τους).
H μελισσοκομική επιχείρηση «Nomad Honey» στο νομό Ιωαννίνων είναι έργο δύο ψαγμένων νέων Ηπειρωτών, που για αλλού ξεκινήσανε αλλά η ζωή τους πήγε στη μελισσοκομία. Η Ελένη Πλαχούρα σπούδασε πολιτικός μηχανικός MEng MSc και ο Βασίλης Ρήτας σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός. Αγάπησαν τις μέλισσες και το μέλι, έφτιαξαν το μελισσοκομείο τους στην περιοχή της Χαράδρας του Βίκου, κοντά στο χωριό Βραδέτο, σε υψόμετρο 1400 μ. Στο τέλος αγαπήθηκαν και μεταξύ τους και εκτός από συνεταίροι έγιναν και οικογένεια. Ανάμεσα σε όλα αυτά, έφτιαξαν και ένα μοναδικό τζελ μελιού το Bear Strength που δίνει δυνάμεις στους αθλητές και σε όσους καταπονούνται (είναι και οι ίδιοι αθλητές). Μοιάζουν με τα καλά ξωτικά του δάσους, και θα σας ξεναγήσουν στο μοναδικό μελισσοκομείο τους στο Βίκο, κατόπιν ραντεβού.
Διαβάστε ακόμα:
3 εμβληματικές πίτες της ευρηματικής ηπειρώτικης κουζίνας
Μια αναζωογoνητική εμπειρία στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας
Νεγάδες: Ένα πέτρινο, πράσινο και low profile Ζαγοροχώρι στα 1.060 μέτρα