Μια υπερτροφή με ιστορία αιώνων. Η κορινθιακή σταφίδα, αυτός ο μικρός, μαύρος, ζαρωμένος αλλά υπέροχος καρπός, παράγεται σε μεγάλη κλίμακα και στις πλαγιές γύρω από τους συνοικισμούς των Τρικάλων Κορινθίας.
Οι οδηγίες έμοιαζαν απλές. Μετά από την απότομη αριστερή στροφή, κατηφορίζοντας προς το Ξυλόκαστρο, αρχίζει στα δεξιά ένας βατός χωματόδρομος. Στο τέρμα του θα στεκόταν περιμένοντας την άφιξή μας ο αγρότης Απόστολος Πολίτης. Όπως αποδείχτηκε, οι αριστερές στροφές με ταυτόχρονη έναρξη χωματόδρομου στα δεξιά, ήταν πολλές και, σχεδόν, πανομοιότυπες. Αμπέλια παντού, γραμμές καλλιεργειών σταφίδας αλλά και άλλων ποικιλιών, όπως της «Φράουλας» αλλά και του «Μαυρουδίου».
Ανάμεσα στο μονότονο κιτρινοπράσινο χρώμα των φύλλων, βρήκαμε τελικά τον Απόστολο να κουνά τα χέρια του κάνοντας σινιάλο για τη θέση του. Μας υποδέχεται με χαμόγελο πλατύ και με μια αίσθηση ικανοποίησης που θα μας ξεναγήσει στα αλώνια του όπου ετοιμάζεται η κορινθιακή σταφίδα. Έχοντας ξεκινήσει το μάζεμα του καρπού από τον Αύγουστο, είναι τύχη που βρίσκω ακόμη στρωμένη σταφίδα στο τελικό στάδιο αποξήρανσης, αρχές Οκτωβρίου. Προσέχοντας να μην σκοντάψω στις σιδερόβεργες που φυτρώνουν σχεδόν καμουφλαρισμένες από το σκούρο χώμα, σημεία στήριξης του χοντρού υλικού που σκεπάζει τον καρπό, ακολουθώ τον Απόστολο σε μια μίνι ξενάγηση της τελικής επεξεργασίας.
Περίπου οκτώ ημέρες ξαπλώνουν οι ρώγες κάτω από τον ήλιο και ακόμη τρεις αφού αναποδογυριστούν, όλα εξαρτώμενα από τον καιρό φυσικά. Κατόπιν ακολουθεί το «λαγάνισμα», ο διαχωρισμός του καρπού από το κοτσάνι. Ακολουθεί το τελευταίο στάδιο επεξεργασίας, ο διαχωρισμός των ψιλών από τις πιο χοντρές ρώγες καθώς και η απομάκρυνση περιττών σωμάτων. Απλό ακούγεται, έ;
Ο Απόστολος Πολίτης καλλιεργεί τη σταφίδα στην περιοχή των Κάτω Τρικάλων. Από τα τριάντα στρέμματα, βγάζει κατά μέσο όρο γύρω στους οκτώ τόνους σταφύλι ψιλόρωγο, χωρίς κουκούτσι. Έχει ξεκινήσει το μάζεμα στις 27 Αυγούστου και, μέχρι τη στιγμή της επίσκεψής μου στην περιοχή, ακόμη μάζευε. Ασχολείται επαγγελματικά με τη σταφίδα από το 2009, μου εξηγεί καθώς κόβει επιδέξια κάποια τεράστια τσαμπιά επιτραπέζιας «Φράουλας» για να μου τα δώσει πριν φύγω. Σταφίδα αμάζευτη δεν υπάρχει πια, αλλά μου δείχνει ένα οινοποιήσιμο «Μαυρούδι» το οποίο στολίζει ακόμη το χωράφι του.
Στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο, η καλλιέργεια της κορινθιακής σταφίδας, πραγματοποιείται από την εποχή του Ομήρου και υπάρχουν καταγραφές για το εμπόριό της από τον 12ο αιώνα. Η συγκεκριμένη υπερτροφή συνέβαλε για χρόνια στην οικονομία της χώρας, αφού ήταν και είναι ένα από τα πιο εξαγώγιμα ελληνικά προϊόντα. «Ένας από τους βασικότερους αποδέκτες του προϊόντος είναι η Μεγάλη Βρετανία», εξηγεί ο Απόστολος καθώς σκύβει και μαζεύει ένα ακόμη μεγάλο δοχείο με έτοιμο καρπό. Οι ευεργετικές ιδιότητες της μαύρης σταφίδας έχουν αποδειχτεί μέσα από πολυάριθμες κλινικές μελέτες τοποθετώντας την σε περίοπτη θέση στην κατάταξη των υπερτροφών.
Είναι πλούσια σε φρουκτόζη, κάλιο και μαγνήσιο, σίδηρο, αντιοξειδωτική βιταμίνη C, πολυφαινόλες που ελαττώνουν τη χοληστερόλη και μειώνουν το κίνδυνο καρδιοπαθειών, διαιτητικές ίνες (σσ. Η μαύρη σταφίδα έχει περισσότερες διαιτητικές ίνες και από τα περισσότερα φρούτα) που βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου. Βοηθά σημαντικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στην μείωση συσσώρευσης λίπους. Επίσης, η μαύρη σταφίδα έχει αντικαρκινική δράση σε διάφορες μορφές καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου και του στομάχου.
Κρατώντας τις σταφίδες μέσα στις παλάμες του, μοιάζει με χαρούμενο έφηβο που καμαρώνει και για το φετινό του κατόρθωμα. Καθόμαστε στο καπό του κίτρινου αγροτικού του αυτοκίνητου και συζητάμε καθώς αγναντεύουμε πέρα, στον Κορινθιακό Κόλπο με τον ήλιο να μπαινοβγαίνει πίσω από τα ασταμάτητα μετακινούμενα σύννεφα από εδώ, ένα μικρό σημείο στο χάρτη, έναν τόπο τυχερό και προνομιούχο, μια από τις πηγές αυτού του τόσο πολύτιμου Π.Ο.Π. προϊόντος.
