Σήμα κατατεθέν της ελληνικής κουζίνας, οι πίτες έχουν το μαγικό χαρακτηριστικό να είναι το απόλυτο πασπαρτού κάθε τραπεζιού. Νηστίσιμες ή όχι, χορταστικές, αλμυρές ή γλυκές, οι πίτες δεν σταματούν να παραμένουν η ευχάριστη παιδική ανάμνηση από το σπίτι της γιαγιάς, αλλά και απόλαυση για τους ξένους επισκέπτες. Σνακ πριν καν εμφανιστεί η λέξη σνακ, οι πίτες αποτελούσαν πάντα το ευχάριστο συμπλήρωμα κάθε ελληνικού τραπεζιού.
Συμπληρώνοντας την ήδη πληθωρική γαστρονομία της Φλώρινας, οι πίτες από τη Δροσοπηγή Φλώρινας, ένα ορεινό χωριό στις πλαγιές του Βέρνου, είναι ο άγνωστος κρίκος που συμπληρώνει την πλούσια μακεδονική γαστρονομική παράδοση.
Αρβανίτικες πίτες με κρυφές συνταγές που παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό περνώντας από γενιά σε γενιά, οι φλωρινιώτικες πίτες ξεχωρίζουν για το μαλακό αφράτο φύλλο τους, την χορταστική τους γέμιση και την πλούσια γεύση τους. Μα προπάντων, για τις ιστορίες που κουβαλούν και τις αναμνήσεις με τις οποίες έχουν συνδεθεί. Γιατί, όπως κάθε δρόμος, έτσι και κάθε φαγητό έχει τη δική του ιστορία. Και μερικές φορές σίγουρα και κάποιον θρύλο.
Έτσι, λοιπόν, κι εδώ ο θρύλος λέει ότι κάποτε, μία έγκυος γυναίκα περνούσε έξω από ένα σπίτι και μύρισε την φρεσκοψημένη πίτα που μόλις είχε βγει από τον φούρνο. Με περίσσια όρεξη, η έγκυος γυναίκα ζήτησε ένα μικρό κομμάτι από την τόσο λαχταριστή πίτα που μόλις είχε βγει στο παράθυρο για να κρυώνει. Το χατίρι της δεν έγινε. Έφυγε χωρίς να την δοκιμάσει και το ίδιο βράδυ έχασε το μωρό που κυοφορούσε. Από τότε, λένε ότι όταν κάποιος σου ζητήσει ένα κομμάτι πίτα, πρέπει οπωσδήποτε να του δώσεις και να μην τον αφήσεις με την επιθυμία.
Κάπως έτσι, δεν είναι τυχαίο, ότι προέκυψε η παράδοση γύρω από τις πίτες της Δροσοπηγής, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα κανείς να μην φεύγει κανείς από κανένα μέρος στην Φλώρινα, χωρίς έστω να δοκιμάσει ένα κομμάτι από τις ζουμερές παραδοσιακές πίτες.
Ζυμωμένες αποκλειστικά στο χέρι με αφράτο λαχταριστό και καλοψημένο φύλλο που έχει φτιαχτεί με τον πιο παραδοσιακό τρόπο, οι φλωρινιώτικες πίτες ξεχωρίζουν για την γευστική πανδαισία τους, πανδαισία που ελάχιστοι ξέρουν να πετυχαίνουν, αλλά ακόμα περισσότεροι να δοκιμάζουν. Ψημένες άλλοτε γρήγορα και βιαστικά, για ένα χαλαρό οικογενειακό βράδυ και άλλοτε με μεράκι μέσα στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του σπιτιού, η γευστική μαγεία της πίτας παραμένει αξεπέραστη.
Και με τη γέμιση τι συμβαίνει;
Εδώ, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο γευστικά. Με συνταγές που περνούν από μάνα σε κόρη και από γιαγιά σε εγγονή, οι πίτες της Φλώρινας, αν και διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την προσοχή στην λεπτομέρεια και το μεράκι για την ικανοποίηση του επισκέπτη.
Τσουκνιδόπιτα, χορτόπιτα, τυρόπιτα και πόσα άλλα διαφορετικά είδη πίτας είναι μόνο μερικές από τις παραδοσιακές εκδοχές του αγαπημένου ελληνικού σνακ.
Γεμισμένες με τα πιο απλά και αγνά υλικά που διαχρονικά έβρισκαν οι άνθρωποι στις απότομες πλαγιές του Βέρνου, οι πίτες δεν θα σταματήσουν σίγουρα να κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στο παραδοσιακό μακεδονίτικο τραπέζι αλλά κυρίως στις καρδιές των ανθρώπων που με τόσο μεράκι τις φτιάχνουν.
Διαβάστε ακόμα:
Αποστολή στη Φλώρινα: Ακολουθώντας τα «Μονοπάτια Ειρήνης» στο γραφικό Λέχοβο
Από τους πλίνθους στον εκλεκτικισμό: Γιατί η αρχιτεκτονική της Φλώρινας εξακολουθεί να συναρπάζει
«Είκοσι χρόνια καλαθοπλέκτης» – Η άγνωστη παράδοση στη Φλώρινα