Με θυμάμαι, στα πρώτα μου σκιρτήματα, να ανεβαίνω τον λόφο για να παρακολουθήσω τον Τζον Λούρι και τις Σαύρες Σαλονιού του, τον Νικ Κέιβ αργότερα και τους Κακούς Σπόρους του.
Ενδιάμεσα, πολλά σκαρφαλώματα από τα αχαρτογράφητα μονοπάτια του λόφου, με την ψυχή στο στόμα, να προλάβουμε, να μη χάσουμε το support. Την Πράσινη Τέντα, χωμένη μέσα στη σκιά της βλάστησης, δεν την ήξερα, την ανακάλυψα λίγο πριν κλείσει για πρώτη φορά. Ένα ανοιξιάτικο βράδυ έφαγα και ήπια στο ουζερί που άκουγε στο πιο έξυπνο και κυριολεκτικά χαρακτηριστικό όνομα της Αθήνας.
«Η Πράσινη Τέντα πρωτολειτούργησε ως καφέ-ουζερί το 1931» λέει ο σημερινός υπεύθυνός της, Μηνάς Μηνόγιαννης. «Φέτος κλείνει 90 χρόνια ζωής και έχει αναγεννηθεί. Η ιστορία της μεγάλη και στο πέρασμά της, την έχουν τιμήσει με την παρουσία τους πολλές γενιές Αθηναίων καθώς και πολλοί επισκέπτες από όλες τις χώρες του κόσμου, μιας και ο λόφος του Λυκαβηττού αποτελεί προορισμό που δημιουργεί υπέροχες εικόνες και αναμνήσεις».
Η μυθολογία αναφέρει πως η θεά Αθηνά μετέφερε έναν βράχο. Όταν ενημερώθηκε για ένα άσχημο γεγονός, ο βράχος έφυγε από τα χέρια της θεάς και έπεσε ακριβώς στο σημείο όπου σχηματίστηκε ο λόφος του Λυκαβηττού. Την είδηση της την μετέφερε ένα κοράκι κι από τότε τα κοράκια έγιναν μαύρα. Ένα «ουπς», δηλαδή, δημιούργησε το δεύτερο ψηλότερο σημείο του λεκανοπεδίου Αθηνών, μετά τα Τουρκοβούνια, που υψώνεται στα 277 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και 227 μέτρα πάνω από την πόλη. Ένας λόφος στην καρδιά της πρωτεύουσας.
Η θέα φτάνει μέχρι τον Πειραιά
«Η Πράσινη Τέντα, εκεί, δίπλα από το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων, αποτελεί τοπόσημο για την πόλη και τα τρία μπαλκόνια της βρίσκονται στην νοτιοδυτική πλευρά του καταπράσινου λόφου. Με απεριόριστη, μοναδική θέα του ορίζοντα μπροστά, κατά το παρελθόν έχουν γυριστεί πολλές ταινίες και έχουν περάσει από τις καρέκλες του εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Χατζηδάκις, ο Ξυλούρης, ο Κατράκης, ο Ζιλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη» συνεχίζει ο κ. Μηνόγιαννης.
Έκλεισε το 2003 και έμεινε για χρόνια άδειο, ένα σημείο της πόλης κρυφό αλλά και τόσο οικείο, σαν κοινό μυστικό, σαν αστικός μύθος -πολλές ανεπιβεβαίωτες ιστορίες λέγεται ότι διαδραματίστηκαν εκεί.
«Το 2020 η Πράσινη Τέντα αναγεννήθηκε πλήρως με την φροντίδα γνωστού επιχειρηματικού ομίλου» μας φέρνει στο σήμερα ο κ. Μηνόγιαννης. «Εναρμονισμένη με το περιβάλλον του Λυκαβηττού και προσαρμοσμένη στις ανάγκες του 21ου αιώνα, με διάθεση να φιλοξενήσει τους επισκέπτες της και να τους χαρίσει ηρεμία και χαλάρωση, έχοντας μπροστά τους ολόκληρη την Αθήνα. Στον ορίζοντα απλώνεται η Ακρόπολη, το Παναθηναϊκό στάδιο, τα φώτα της πόλης, ο Σαρωνικός, είναι σαν μια μεγάλη εικόνα της ιστορικής διαδρομής του κέντρου της Ελλάδας στο πέρασμα του χρόνου.
«Στο μενού της Πράσινης Τέντας υπάρχουν γεύσεις Ελλάδας από προϊόντα τοπικών παραγωγών και ελληνικές ποικιλίες κρασιών, με αρώματα από όλη την επικράτεια, καθώς και μεγάλη ποικιλία από δροσιστικά κοκτέιλς» εξηγεί, ενώ υπάρχει πάντα η δυνατότητα για μια στάση για καφέ σε κάποιο από τα τρία μπαλκόνια με την ωραιότερη, χωρίς αμφιβολία, θέα. Όποιος θέλει να περπατήσει μπορεί να φτάσει μέχρι το εκκλησάκι του Άι Γιώργη, στην κορυφή του λόφου, να δει τον κόσμο με περισκοπικό τρόπο.
F: prasinitenta