Οι μοντέρνες πολυκατοικίες, όπως αυτές που ενδεικτικά φιλοξενούνται εδώ, μοιάζουν σαν αρχιτεκτονικά νούφαρα πάνω στη λίμνη του τσιμέντου. Και, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, αυξάνονται. Μάλιστα, παρατηρούμε σε αυτές μια νέα μορφολογία, με έμφαση στις γεωμετρικές καμπύλες.
«Προβλέπουμε οργανικά στοιχεία σαν κι αυτά να εξυπηρετούν και κάποιους λειτουργικούς λόγους. Όπως το να σηκώνονται τα πλάγια τμήματα με τέτοιον τρόπο, ώστε να προστατεύουν την ιδιωτικότητα. Ή να προστατεύουν από τον αέρα και να προσφέρουν σκίαση». Τα λόγια ανήκουν στον Παύλο Χατζηαγγελίδη, επικεφαλής του 314 Architecture Studio. Ιδιαίτερα μετά την πανδημία, οι μοντέρνες πολυκατοικίες φιλοξενούν και διαμερίσματα που λειτουργούν και ως home offices, με κοινόχρηστους χώρους οι οποίοι προσφέρουν ευκαιρίες κοινωνικοποίησης –με εμφανή παραπομπή στο Oxygen των Pieris Architects.
«Σίγουρα έχει αλλάξει η δομή της πολυκατοικίας, γιατί έχει αλλάξει η κοινωνία. Άρα και ο χρήστης της πολυκατοικίας», τονίζει ο Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος του Κlab Αrchitecture. Υπογραμμίζοντας πως η διαφορετικότητα στη μορφολογία των κτηρίων πρέπει να περνάει και στους εσωτερικούς χώρους. Έτσι, ο παρεξηγημένος κόσμος της πολυκατοικίας αποκτά ένα καινούργιο περίβλημα. Για να γίνει βέβαια αυτό, θα πρέπει να συνυπάρξουν στο μυαλό του αρχιτέκτονα «ο φουτουρισμός και η νοσταλγία» –όπως το θέτει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Τσίγκος των Omniview Design.
«Στην αρχιτεκτονική υπάρχει κάτι που σχετίζεται με την πραγματικότητα του να κάνεις τον κόσμο λίγο περισσότερο σαν το όνειρό σου: να παίρνεις ιδέες, δίνοντάς τους φυσική υπόσταση», συμπληρώνει η Μαριαλένα Τσόλκα των Tsolka Architects. «Βλέπουμε τη δουλειά μας ως την τέχνη της δημιουργίας του πλαισίου για τη ζωή. Έτσι, όσο πιο συναρπαστικό είναι το πλαίσιο, τόσο πιο εκπληκτικές είναι και οι εμπειρίες που μπορείτε να δημιουργήσετε». Μέσα λοιπόν στις πολυκατοικίες στοιβάζονται στιγμές ιερές στις ζωές διαφόρων ανθρώπων. Ακολουθούν οι εικόνες των κτηρίων αυτών και οι περιγραφές τους, όπως τις διατύπωσε το εκάστοτε αρχιτεκτονικό γραφείο.
H_15/Cuevas de la Eternidad (314 Architecture Studio)
To έργο H15 ή Domes of Enternity του 314 Architecture Studio βρίσκεται στη Βούλα, στη διασταύρωση των οδών Ποσειδώνος & Ναυσικάς, σε ένα οικόπεδο 3.150,84 τετραγωνικών μέτρων, με απόσταση 160 μέτρων από τη θάλασσα. Στο Η_15 καταφέρνουν να συνυπάρξουν τρεις πολυκατοικίες σε ένα ενιαίο σύνολο, μέσω γλυπτικών πλακών.
Οι τρεις πυρήνες υψώνονται στα 18 μέτρα και φιλοξενούν 20 κατοικίες. Οι όγκοι αυτοί, παρότι ανεξάρτητοι ως προς την προσβασιμότητά τους, συνδέονται και ενοποιούνται με λεπτές μονολιθικές πλάκες. Οι οποίες φέρουν τρύπες και ελαττώσεις μεταξύ των όγκων, δημιουργώντας αίθρια και εσωτερικούς κήπους. Η τριμερής σύνθεση μετατρέπεται σε ενιαίο γλυπτό με τη δημιουργία τοξωτών σχηματισμών. Τα τόξα και οι καμάρες ανατρέπονται και μεταλλάσσονται ως προς την αρχετυπική τους μορφή, χαρίζοντας στη σύνθεση γλυπτικότητα και κίνηση.
Οι εξωτερικοί τοίχοι και τα δομικά στοιχεία είναι επενδεδυμένα με καθρέφτες, ώστε να εξαφανίζονται και στη θέση τους να εμφανίζονται οπτικοί πολλαπλασιασμοί της σύνθεσης και της πόλης. Με την εξαφάνιση των δομικών στοιχείων η κατασκευή φαίνεται να αιωρείται, με τις λευκές πλάκες να δημιουργούν πολλαπλές αντανακλάσεις των συντιθέμενων στοιχείων. Το νερό, ειδικότερα, έχει χρησιμοποιηθεί τόσο στις ισόγειες κατοικίες των τριών πολυκατοικιών –σε έναν διάλογο με τους κήπους που αναπτύσσονται– όσο και στις κατοικίες των ανώτερων επιπέδων.
Credits:
Αρχιτεκτονικό γραφείο: 314 Architecture Studio
Τοποθεσία: Βούλα, Αττική, Ελλάδα
Ομάδα: Παύλος Χατζηαγγελίδης, Γιώτα Χαλά, Ελευθερία Φατσέα, Αντώνης Σαρρής, Κατερίνα Παλαντζή, Ελένη Ζυγογιάννη, Άννα Σταγάκη, Δημήτρης Παναγιώτου, Αντριάννα Τριανταφυλλοπούλου, Ειρήνη Μπούλιου, Δήμητρα Στεργίου, Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Φρύνη Παπαδοπούλου, Εύη Απόδιακου, Τζανίνα Αλεξανδρή, Μαρία Καλιώρα
Στατική Μελέτη: Φωτεινή Καραγιάννη
Μηχανολογική Μελέτη: Στέφανος Καραγιάννης
Κατασκευή: QG Investments – Apodiakos
Εμβαδόν οικοπέδου: 3.150,84 τ.μ.
Έτος σχεδιασμού: 2019
Κατάσταση: Υπό κατασκευή
Είδος: Κτίριο διαμερισμάτων
The BUTterFLY (architectScripta)
Με γνώμονα το αόρατο, αναζητώντας την αίσθηση της αιώρησης στον χώρο, οι architectScripta σχεδίασαν τα νέα, πολυτελή διαμερίσματα της πολυκατοικίας BUTterFLY σε αποκλειστική συνεργασία με τη Nexus Properties – Real Estate Development.
Κρατώντας τη χαρακτηριστική τους σχεδιαστική ταυτότητα, οι architectScripta ασχολούνται εδώ με την αίσθηση της αιώρησης μέσω μορφολογικών αντικειμένων. Στις άκρες λ.χ. των αιωρούμενων προεντεταμένων πλακών γύρω απο ένα ρευστό περίγραμμα τοποθετούνται ως επιδερμίδα κτηρίου μαύρα μπαλόνια, τονίζοντας τις άκρες της πολυκατοικίας. Οι αρχιτέκτονες ακολουθούν προηγμένες τεχνικές σχεδιασμού και εξελιγμένες τεχνολογίες κατασκευής για να πετύχουν την αίσθηση ενός γυαλιστερού μπαλονιού, το οποίο αγκαλιάζει την αδρή πλάκα μπετόν με αίσθηση ανάτασης και συνέχειας.
Εσοχές της πλάκας οργανώνουν το βλέμμα από το κτήριο προς τα έξω μέσω πολλαπλών οπτικών φυγών, σε κάθε επίπεδο της πολυκατοικίας. Το γενικό περίγραμμα αυτής παραμένει ρευστό, σχηματίζοντας χαρακτηριστικές εσοχές που επηρεάζουν διαγραμματικά την τυπική πολυκατοικία. Σκοπός της σχεδιαστικής έρευνας είναι, μέσω της επεξεργασίας της μορφής, να διαμορφωθούν νέες τυπολογίες διαμερισμάτων πέραν των κλισέ που υπαγορεύει η μέχρι τώρα «τυπική» πολυκατοικία των ενιαίων όγκων.
Χαρακτηριστικός είναι ας πούμε ο λαιμός-διάδρομος που ενώνει σαν διαδρομή-πορεία κάθαρσης τα ιδιωτικά μέρη του penthouse με το δημόσιο κομμάτι του σπιτιού, προσφέροντας στον χρήστη μια ξεχωριστή, καθημερινή και βιωματική εμπειρία. Μέσω αυτής της αναζήτησης καινούριων τυπολογιών για τη σύγχρονη πολυκατοικία φωτίζονται νέες αξίες που έχουν αναδειχθεί τελευταία, όπως λ.χ. η θέα και η ιδιωτικότητα. Υπάρχει επίσης στροφή προς το αναβαθμισμένο βιοτικό επίπεδο, τις σύγχρονες ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε χρήστη. Πρόκειται λοιπόν για ένα κτήριο με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, το οποίο οργανώνεται με βάση επίκαιρες ανάγκες της αστικής κατοίκησης.
Στο πλαίσιο μιας επίπεδης αρχιτεκτονικής οντολογίας, όπου τα πάντα θεωρούνται ως Αντικείμενα –ακόμα και η χωρική εμπειρία ή και ο επισκέπτης/δέκτης– οι architectScripta αψηφούν την παραδοσιακή δύναμη της κλίμακας και της χρήσης. Για κάθε έργο, οι αρχικές σχεδιαστικές προτάσεις δρουν ως αφηρημένες μηχανές: ως γενόσημες διαγραμματικές Μορφές, που προσαρμόζονται με πολλαπλούς τρόπους σε κάθε Τόπο/οικόπεδο και συνεχίζουν να εξελίσσονται με οδηγό τη χρήση και την κλίμακα ώστε να διαμορφώσουν το τελικό αρχιτεκτονικό αντικείμενο/προϊόν.
Οι architectScripta είναι αρχιτεκτονική πλατφόρμα που ιδρύθηκε το 2007 στη Νέα Υόρκη από τη Νεφέλη Χατζημηνά και τον Νίκο Παπαβασιλείου. Βασίζεται σε πειραματικές τεχνικές σχεδιασμού και ψηφιακή τεχνολογία κατασκευής, έχοντας να επιδείξει έργα στην Αθήνα και στο Μανχάταν. Η Νεφέλη έχει διδάξει στο University of Southern California του Λος Άντζελες κι έχει εργαστεί για τον καθηγητή της Bernard Tschumi στο Columbia University. Ο Νίκος σπούδασε κι έχει διδάξει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Τα έργα του γραφείου έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, στο Λονδίνο, στη Βομβάη, στην Πούνα της Ινδίας και βεβαίως στην Αθήνα.
Έχοντας αποκλειστική συνεργασία με τη Nexus Properties – Real Estate Development, οι architectScripta υλοποιούν τα έργα τους στην Αθήνα με πρωτοπόρα κτήρια ευρισκόμενα στην αιχμή της τεχνολογίας του σχεδιασμού και της ψηφιακής κατασκευής. Σε άμεση επαφή με τους προμηθευτές για το απαραίτητο value engineering, αλλά κυρίως με τη στήριξη της Nexus Properties, καταφέρνουν να συγκεράσουν το χρονοδιάγραμμα και τον προϋπολογισμό των έργων με την εφαρμογή της πιο σύγχρονης τεχνολογίας κατασκευής στην κλίμακα κτηρίου.
Η Νexus Ρroperties είναι μια εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων που έχει ως όραμά της να αλλάξει τα μέχρι τώρα δεδομένα της ελληνικής αγοράς μέσω μιας πρωτοποριακής αρχιτεκτονικής προσέγγισης και παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στους πελάτες της. Διοχετεύουν την εμπειρία και την τεχνική εξειδίκευσή τους στη δημιουργία κτηρίων μοναδικής αισθητικής και λειτουργικότητας, που στόχο έχουν να προσφέρουν στους χρήστες τους μια μοναδική χωρική εμπειρία πολυτέλειας και ασφάλειας.
The Wave (Potiropoulos & Partners)
Το κτήριο εφάπτεται στο ανατολικό όριο του Γκολφ της Γλυφάδας. Κατά τη σύνθεση προσεγγίστηκε η οργάνωση δύο συνδεδεμένων όγκων, σε ενιαία δομή, παράλληλων προς τη μεγάλη πλευρά του οικοπέδου, που συνδιαλέγονται με τα φαινόμενα του τόπου. Το τοπιακό ανάγλυφο της ευρύτερης περιοχής θυμίζει «πίνακα κυμάτων» που μεταμορφώνεται συνεχώς, άλλοτε σχηματίζοντας γήινες πτυχωτές μορφές κι άλλοτε συνομιλώντας με τη συνεχή κίνηση της θάλασσας. Ο σχεδιασμός αποδίδει την τρισδιάστατη επεξεργασία των φυσικών αυτών κυματισμών, παρουσιάζοντας μια δυναμική φόρμα που μοιάζει να πάλλεται.
Κεντρικό θέμα της σύνθεσης αποτέλεσε ο χειρισμός των ορίων που ιεραρχούν κινήσεις, στάσεις και ποιοτικές διαφοροποιήσεις. Η κοντινή και η μακρινή θέα, η μικρή και η μεγάλη κλίμακα, αλλά και η μετάβαση από το φυσικό στοιχείο στο χτισμένο εγκαθιστούν ένα σύνολο διαδραστικών σχέσεων, αποτελώντας τον βασικό παράγοντα διαμόρφωσης του αρχιτεκτονικού συντακτικού. Έτσι, ακολουθώντας το τοπιακό πανόραμα, η εσωτερική δομή παραθέτει διαφορετικές μα αλληλοσυσχετιζόμενες προτεραιότητες θεάσεων και χωρικών ρόλων. Η οργανωτική προσέγγιση στηρίζεται στον διάλογο ανάμεσα στο κτήριο και στο περιβάλλον του, ταξινομώντας το εσωτερικό του σε περιοχές πιο δημόσιες ή άλλες περισσότερο ιδιωτικές, σε εξωστρεφείς ή εσωστρεφείς, σε «καθημερινές» ή «έκτακτες», που αναλογούν στις διαβαθμίσεις της θέας και του χώρου.
Με αυτόν τον τρόπο, το κτήριο αναδεικνύεται σε διαμεσολαβητή ανάμεσα στον χρήστη και στην πόλη: σε ένα πεδίο πάνω στο οποίο συναντώνται διαφορετικοί δρόμοι διερευνήσεων. Ο μικρόκοσμος που γεννιέται προσφέρει ένα σύνθετο βίωμα, διεγείροντας αισθήσεις και συναισθήματα που αντιστοιχούν στην ατμόσφαιρα της στιγμής. Σε ένα τέτοιο «ταξίδι», εμπειρίες και χώροι διασταυρώνονται άλλοτε ως παράλληλα γεγονότα κι άλλοτε ως αντιθετικά. Γενικά, χρησιμοποιώντας μια λιτή κατασκευαστική έκφραση, επιλέχθηκε ένα γήινο υλικό (το μάρμαρο) για να επενδύσει μονολιθικά το κέλυφος, καθώς ο αρχιτεκτονικός χειρισμός διερευνά την υφή του, το χρώμα, την αντίδρασή του στο φως.
Στην εποχή που ζούμε ανακύπτει στην αρχιτεκτονική ένα ζήτημα «ευελιξίας», με την έννοια της μετάβασης από μια σημερινή κατάσταση –όπου το κτήριο το αντιλαμβανόμαστε με «συμβατικά» δεδομένα– σε μια μελλοντική, όπου θα λειτουργεί βάσει άγνωστων σε μας παραμέτρων, λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Όλα αυτά προσφέρουν γόνιμο πεδίο για να σκεφτούμε ότι βαδίζουμε προς μια αρχιτεκτονική με απροσδιόριστο προφίλ, με την οποία δεν έχουμε έρθει ακόμη αντιμέτωποι. Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική που υπερβαίνει την καθιερωμένη προσέγγιση του σαφώς προσδιορισμένου κτηριολογικού αντικειμένου, διαπραγματευόμενη με τη θεμελιώδη έννοια της «εξέλιξης».
Το «The Wave» προσφέρει λοιπόν την ευκαιρία να διερευνηθούν πιθανές σχέσεις και αναλογίες που εισάγονται στον σχεδιασμό από άλλα, πιο δυναμικά συστήματα οργάνωσης. Η συνομιλία του κτηρίου με το φυσικό και αστικό τοπίο προτείνει εδώ μια απροσδόκητη αφομοίωση διαφορών και ομοιοτήτων, που σχετίζονται με το οικείο και το μη οικείο. Έτσι, μεταφορικά μα και πραγματολογικά, προκύπτει μία μορφή «εν κινήσει», η οποία εξισορροπεί όλες αυτές τις σχέσεις αναδεικνύοντας τη συνολική λογική του σχεδιασμού.
Urban Stripes (Klab Architecture)
Το Urban Stripes βρίσκεται στο Κουκάκι, σε μια περιοχή με τυπικές αθηναϊκές πολυκατοικίες, αλλά και με σημεία αναφοράς στη μοντέρνα αρχιτεκτονική, όπως π.χ. το Φιξ του Ζενέτου και το Μουσείο της Ακρόπολης του Tschumi. Επαναχρησιμοποιώντας στοιχεία από όλα αυτά τα κτήρια, εισάγεται μια νέα όψη πολυκατοικίας. Τα διαμερίσματα (τα περισσότερα διώροφα) επαναπροσδιορίζονται χάρη στο πρωτότυπο φιλτράρισμα του φωτός, αλλά και τη σχέση με τη θέα και τα γειτονικά κτήρια. Επιπλέον, αν και ακολουθείται η τυπολογία της γραμμικότητας, ο συσχετισμός ανοίγματος-μπαλκονιού σχηματοποιείται αντιθετικά.
Η τυπική αθηναική πολυκατοικία χρησιμοποιεί την ίδια όψη σε κάθε όροφο, μέχρι τα ρετιρέ: με γραμμικούς, στενούς εξώστες να διατρέχουν όλη την όψη, ενώ ορθογώνια κατακόρυφα ανοίγματα επαναλαμβάνονται πανομοιότυπα, ανεξάρτητα από τον όροφο στον οποίον βρίσκονται ή τη θέα που διαθέτουν. Χρησιμοποιώντας τη γραμμικότητα που χαρακτηρίζει το κτήριο του Ζενέτου στα ανοίγματά του, αλλά και τους εξώστες των γειτονικών κτηρίων, η όψη του Urban Stripes απαρτίζεται από έντονα γραμμικά ανοίγματα σε διαφορετικά ύψη, τα οποία φανερώνουν ή κρύβουν κομμάτια του αστικού τοπίου. Αντιθετικά στη γραμμικότητα εντάσσονται οι εξώστες, σαν όγκοι πρόβολοι.
Η σημερινή αστικότητα έχει διαφορετικές ανάγκες από εκείνη των δεκαετιών του 1960 και 1970 και η έννοια της όψης ορίζεται από την επιδίωξη ιδιωτικότητας παράλληλα με την επιλογή θέασης στο αστικό τοπίο. Περαιτέρω, οι εξώστες ορίζονται ως πυρήνες εκτόνωσης, αλλά λόγω της θέσης στους χαμηλούς ορόφους περιορίζεται η έκτασή τους, καθώς η οδός Βεΐκου είναι μια αρκετά οχλούσα λόγω κυκλοφορίας οδός. Μέσα σε μια γκρίζα πόλη, το έντονα λευκό της όψης ξεχωρίζει. Η διάτρηση των μπαλκονιών ακολουθεί το μοτίβο της πύκνωσης και αραίωσης που παρουσιάζουν και τα ανοίγματα.
Ο πρώτος όροφος διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους ως προς τη χρήση, αλλά και ως προς την όψη, όπως και στο κτήριο του Μουσείου της Ακρόπολης. Η πίσω όψη, από την άλλη, έρχεται αντιμέτωπη με τη γκρίζα, παρατημένη, αθέατη όψη της πρωτεύουσας. Και εδώ χρησιμοποιείται η έννοια του φιλτραρίσματος, που επιτυγχάνεται από τη θέαση μέσα από έγχρωμους υαλοπίνακες διαφορετικών χρωμάτων.
Ακολουθώντας φόρμες του παρελθόντος χρησιμοποιούμενες διαφορετικά, αναδεικνύεται η χαμένη αισθητική των παλιών αθηναϊκών πολυκατοικιών. Το κυλινδρικό κλιμακοστάσιο και τα ακονόνιστα παράθυρα επαναχρησιμοποιούνται σαν μια σύγχρονη απεικόνιση της σχεδόν τυχαίας όψης των ακάλυπτων χώρων της Αθήνας. Κάθε όροφος είναι διαφορετικός και κάθε διαμέρισμα απαντά σε άλλες ερωτήσεις και σενάρια ζωής.
Με την κλιμάκωση του ύψους επιτυγχάνεται και θέα στην Ακρόπολη, που από μερική γίνεται ολόκληρη. Οι ερμηνείες οργάνωσης και οι απαιτήσεις συναντούν τον παλαιό τύπο του ρετιρέ και την οπισθοχώρηση του όγκου από τον πέμπτο όροφο και πάνω. Τα ρετιρέ με ενιαία μπαλκόνια έχουν ξεχωριστή αντιμετώπιση, ενώ ενιαία υαλοστάσια δημιουργούν την κύρια θέα προς τον Παρθενώνα.
Τίτλος έργου: Urban Stripes
Θέση: Βείκου, Κουκάκι, Αθήνα
Κύριοι αρχιτέκτονες: Klab Architecture – Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος/Konstantinos Labrinopoulos
Design team: Enrique Ramírez, Βερόνικα Βασιλείου, Έλενα Σκορδά
Πελάτης: i-land development
Κατασκευή: Future Constructions
Xρονολογίες μελέτης: 2010
Xρονολογίες κατασκευής: 2011-2012
Golf Apartments (Omniview)
Το πολυτελές συγκρότημα κατοικιών του αρχιτεκτονικού γραφείου Omniview βρίσκεται στην περιοχή της Γλυφάδας, δίπλα στο ιστορικό γήπεδο γκολφ της περιοχής. Οι περιορισμοί των κανονισμών δόμησης έδωσαν την ευκαιρία για έναν ευφάνταστο διάλογο, ο οποίος επέτρεψε τη δημιουργία της ιδιαίτερης γεωμετρίας του κτηρίου και ιδιαίτερα της πρόσοψης.
Αυτή η γεωμετρία εκδηλώνεται με τη διαμόρφωση καμπυλόγραμμων εξωστών με εναλλασσόμενες προβολές, οι οποίες δημιουργούν έναν καινοτόμο ρυθμό στην όψη του κτηρίου. Η ίδια αρχιτεκτονική γλώσσα επεκτείνεται και στα στοιχεία των πλευρικών όψεων, δίνοντας μία αίσθηση ρευστής κίνησης στο οικοδόμημα.
Ο σχεδιαστικός ρυθμός που εφαρμόζεται στους εξώστες επεκτείνεται γενικά στην εξωτερική τοιχοποιία. Στις γωνίες που βρίσκονται προς την πλευρά του γηπέδου, τα κοίλα υαλοστάσια αναπτύσσουν διάλογο με το τοπόσημο της περιοχής. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στο διαμέρισμα του τελευταίου ορόφου, όπου η αίσθηση του ανοιχτού όγκου ενδυναμώνεται με τη δημιουργία χώρου διπλού ύψους στο καθιστικό, ο οποίος διασχίζεται από την αερογέφυρα που συνδέει τον ημιώροφο με τον εξώστη. Παρόμοια αντιμετώπιση εφαρμόζεται και στο επίπεδο του ισογείου. Ο ανοικτός χαρακτήρας του χώρου εκδηλώνεται μέσω της σύνδεσης του διπλού ύψους καθιστικού με τον ιδιωτικό κήπο.
Στο εσωτερικό του κτηρίου, οι κάθετες περσίδες χρησιμοποιούνται τόσο ως λειτουργικό στοιχείο για την προστασία από το φυσικό φως, όσο και ως σχεδιαστική αναφορά στον κάθετο άξονα. Η ιδιαίτερη αισθητική των κατοικιών ενισχύεται από τα ειδικού σχεδιασμού έπιπλα και διαχωριστικά των χώρων, στα οποία γίνεται συνδυασμός ξύλου και μάρμαρου.
Design Studio: Omniview
Τοποθεσία: Γλυφάδα, Αττική
Principal architect: Δημήτρης Τσίγκος
Design team: Θάλεια Στεργίου, Δανάη Διού, Χριστίνα Τσακίρη, Αφροδίτη Μαραγκού, Ιωάννα Ηλιάδη, Λίνα Καζολέα, Κατερίνα-Χριστίνα Αναστασοπούλου
Construction architect: Θάλεια Στεργίου
Στατική μελέτη: Παύλος Μ. Σάββας
Μηχανολογική μελέτη: Γιώργος Καρβούνης
Εμβαδό έργου: 1436.15 m2
Κατασκευή: Home Concept
Κατάσταση: Υπό κατασκευή
Prisma Suites (Omniview)
To έργο Prisma Suites είναι ένα πολυτελές συγκρότημα κατοικιών στο κέντρο της Βούλας, το οποίο πρωτοτυπεί με την εφαρμογή ρηξικέλευθων αρχιτεκτονικών λύσεων και τη χρήση πρωτοπόρων κατασκευαστικών εφαρμογών. Η τοποθέτηση του κτηρίου στην περίμετρο του οικοπέδου εισάγει μια διαφορετική προσέγγιση στην κλασική κάτοψη, ενώ η διάταξη ενισχύει τα αειφόρα χαρακτηριστικά των ορόφων, όπως π.χ. τον άφθονο αερισμό ή τον φυσικό φωτισμό των κατοικιών.
Επιπλέον οριοθετείται ο χώρος, με τοποθέτηση της πρόσοψης (η οποία αποτελεί το σήμα κατατεθέν του κτηρίου) στην πρόσθια άκρη του οικοπέδου. Τα καλαίσθητα οριζόντια στοιχεία συντάσσονται με την ιδιαίτερη γεωμετρία των μπαλκονιών και με τα λεπτεπίλεπτα φινιρίσματά τους στις απολήξεις των πλακών. Προκειμένου δε να επιτευχθεί μια οπτική εξισορρόπηση των οριζοντίων στοιχείων τον όψεων, η είσοδος του κτηρίου σηματοδοτείται με τη χρήση έντονα κάθετων γεωμετρικών στοιχείων.
Στο ισόγειο, η διαχείριση της κάτοψης δημιουργεί έναν κοινόχρηστο εσωτερικό κήπο με ιδιωτική χρήση πισίνας για τους ενοίκους των δύο πολυτελών κατοικιών. Η σύνδεση με τον κήπο ενδυναμώνεται από τις οπτικές φυγές των χώρων διπλού ύψους στο καθιστικό, προσφέροντας στοιχεία κατοίκησης που συναντώνται συνήθως μόνο σε μονοκατοικίες.
Τα διαμερίσματα των υψηλότερων ορόφων συνδέονται με το ιδιωτικό roof garden που βρίσκεται στο δώμα του συγκροτήματος. Οι ανυψωμένοι κήποι φιλοξενούν εγκαταστάσεις πισίνας και παρέχουν απρόσκοπτη θέα στη γύρω περιοχή.
Τοποθεσία: Βούλα, Αττική
Principal architect: Δημήτρης Τσίγκος
Design team: Ιωάννα Ηλιάδη, Θάλεια Στεργίου, Σοφία Κεραμίδα, Ραλλού Τριανταφυλλίδου, Γιάννα Καρύτσιου, Ευρυδίκη Μαρκάκη
Project architect: Θάλεια Στεργίου
Construction architect: Στέλιος Κουκιάσας
Στατική μελέτη: Γιώργος Γιακουμέλης
Μηχανολογική μελέτη: Γιώργος Καρβούνης
Εμβαδό έργου: 2080.48 m2
Κατασκευή: South Buildings
Κατάσταση: Υπό κατασκευή
Nireos 9 (Tsolka Architects)
Μια όμορφα διαμορφωμένη πολυκατοικία στην ακτή της Βούλας, το Κτήριο Νηρέως σχεδιάστηκε ως έκφραση της αρχιτεκτονικής ρευστότητας. Η ορθολογική ενορχήστρωσή του ανταποκρίνεται άμεσα στη γεωμετρική πολυπλοκότητα του παραθαλάσσιου τοπίου κάτω από αυτό, το οποίο επαναπροσδιορίζεται ως πλαίσιο για μια σειρά από υπερσύγχρονες κατοικίες. Η εξέλιξη των προφίλ της βεράντας με πρόβολο αναμειγνύει το ευθύγραμμο και το καμπυλόγραμμο, τονίζοντας και ενισχύοντας τους όγκους της σκιάς και του φωτός μέσα στις μεταξύ τους φόρμες, δημιουργώντας ένα από τα πιο κομψά αρχιτεκτονικά προφίλ.
Στο επίπεδο του εδάφους, η στιβαρότητα της σκοτεινής, γεωμετρικής, πέτρινης μάζας των περιμετρικών τοίχων τονίζει και ενισχύει την ελαφρότητα της αρχιτεκτονικής που υψώνεται από πάνω της. Σε κάθε όροφο οι λεπτές άκρες των βεραντών προσθέτουν στην υπέροχη κομψότητα του κτηρίου μια περαιτέρω επίδειξη φινέτσας, βασισμένης στα υλικά και στις κατασκευαστικές ικανότητες. Το κτήριο ανταποκρίνεται με προσοχή στην τοπογραφία και στο τοπικό πλαίσιο, διανθίζοντας τις συμπαγείς εξωτερικές προσόψεις με ξύλινα πάνελ με περσίδες και με υπερυψωμένα ιδιωτικά αίθρια, τα οποία ενσωματώνουν πλήρως το σύνολο στη σχεδιαστική «γλώσσα» της χαμηλής πυκνότητας της γύρω κατοικημένης περιοχής.
Το εσωτερικό του κτηρίου Νηρέως ορίζεται από την ελαφρότητα της αρχιτεκτονικής του πλαισίωσης, με την ελάχιστη δυνατή «αναστάτωση» στη θέα στη θάλασσα και στον ορίζοντα. Η δομική πολυπλοκότητα δημιουργεί ευρύχωρους και φωτεινούς εσωτερικούς χώρους σε κάθε όροφο, με νοτιοδυτικό προσανατολισμό που εξασφαλίζει τη μέγιστη έκθεση στον ήλιο καθώς περνάει κατά μήκος της θάλασσας.
Από το δάπεδο μέχρι την οροφή, τα παράθυρα με τα τριπλά τζάμια συνδέουν την εσωτερική εμπειρία με στοιχεία έξω από όλα τα διαμερίσματα, ενώ παράλληλα διασφαλίζουν τη μέγιστη περιβαλλοντική διαπίστευση, σε συνδυασμό με την ταξινόμηση βιωσιμότητας των προδιαγραφών υλικών εσωτερικού χώρου. Οι μεγάλοι κήποι με αίθριο μέσα σε κάθε διαμέρισμα προάγουν την εκπληκτική συνολική βύθιση στη φυσική ομορφιά της τοποθεσίας και καθρεφτίζουν το δεντρόφυτο τοπίο που ξεδιπλώνεται μπροστά από το κτήριο.
Το Nireos 9 αποτελείται από ένα ισόγειο διαμέρισμα 5 υπνοδωματίων (460 μέτρων) που είναι διαρρυθμισμένο γύρω από έναν χώρο διπλού ύψους, δύο διαμερίσματα στον πρώτο όροφο (195 μέτρων), ένα διαμέρισμα δευτέρου 260 μέτρων με πισίνα και μια κατοικία ρετιρέ που προσφέρει μια εντυπωσιακή πισίνα με γυάλινη πρόσοψη ενσωματωμένη στο εσωτερικό της.
Credits
Έκταση: 2900 τμ
Design Team: Μαριαλένα Τσόλκα, Yvette Wolbers, Δημήτρης Ιωσηφίδης
Γλυφάδα Πανιώνιας (A2 Αrchitects)
Στην πολυκατοικία της Γλυφάδας η εναλλαγή της τυπολογίας των κατόψεων ανά όροφο γίνεται με στόχο τη μέγιστη δυνατή ιδιωτικότητα, αφού το κάθε διαμέρισμα (μαζί με τους εξώστες) αναπτύσσεται προς διαφορετική διεύθυνση. Κάτι που αποτυπώνεται και στην πρόσοψή της.
Το κτήριο «παίζει» με τα μεγάλα ανοίγματα, με τους εξώστες και με τα κάθετα και οριζόντια στοιχεία, ανατρέποντας την τυπική γεωμετρική σύνθεση της πολυκατοικίας. Την οποία ενισχύουν με απλές φόρμες, όλες οι λεπτομέρειες προεξοχών και εσοχών. Τέλος, τα υλικά είναι διαλεγμένα με τέτοιον τρόπο, ώστε οι διαφορετικές υφές (τσιμεντοκονία, γυαλί, αλουμίνιο, χτενιστό μάρμαρο, σοβάς) να προσδίδουν εκλεπτυσμένη πολυπλοκότητα, παίζοντας σε μια κοινή χρωματική παλέτα.
Iδιοκτήτης: GK Unlimited
Επίβλεψη κατασκευής: Ανδρέας Χάρος
3d renderings: Αλέξανδρος Γερούσης
KATAΣKEYH: Domel
Διαβάστε ακόμα:
Ένα κατάλυμα στην άκρη του γκρεμού – Ατενίζοντας τους Δολομίτες
5 εντυπωσιακές κατοικίες σε ελληνικά νησιά, με απαράμιλλη θέα
Υπερπολυτελείς, με υπέροχες πισίνες -4 από τις εντυπωσιακότερες υπόσκαφες κατοικίες στην Ελλάδα
