Η σύγχρονη αρχιτεκτονική αναρωτιέται σήμερα ποιο είναι το ιδανικό σημείο, η ιδανική τοποθεσία για να δημιουργήσει κανείς ένα statement, ένα κτίριο που να μπορεί να πρεσβεύει μια ιδεολογία για τη ζωή.
Ολο και συχνότερα, σπίτια μακριά από τις πόλεις δημιουργούν αίσθηση και φτάνουν να αποτελούν σήμερα νέες σχολές σκέψης ανοίγοντας δρόμους και ορίζοντες. Το Glade House στην Παιανία μοιάζει να «φύτρωσε» με φυσικό τρόπο στο χώρο, παρ’ ότι εξωπραγματικά καινοτόμο. Μοιάζει με μια ιστορία ανακάλυψης, το αντικρύζεις και ακολουθείς ένα σκεπτικό που μπορεί κάθε φορά να έχει νέες προεκτάσεις.
Σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό γραφείο Potiropoulos+Partners όλα αρχίζουν από την έννοια της «αυλής»:
«Αν υπάρχει ένας χώρος στην τυπολογία της κατοικίας που συναντάται διαχρονικά στην διεθνή αρχιτεκτονική παράδοση, είναι η αυλή. Ένας τόπος αρχετυπικός, τόπος συνεύρεσης, γεμάτος μνήμες και προσδοκίες. Στην σχεδόν αδόμητη αυτή περιοχή της Παιανίας, ανάμεσα από συστάδες δέντρων και καλλιέργειες, την αυλή υποκαθιστά το «ξέφωτο». Για τον (Γερμανό φιλόσοφο) Heidegger, μόνο σε μια κατοικία συμφιλιωμένη με την φύση ο άνθρωπος «είναι-μέσα-στον-κόσμο» και σε μία ασφαλή σχέση μαζί του. «Οφείλουμε να κτίζουμε με τον τρόπο
που καλλιεργούμε τη γη», υποστηρίζει, «…κατοίκηση έχουμε μόνο στην ύπαιθρο, ριζωμένοι στο έδαφος, στην οικεία μνήμη».
Το ”Glade House”, σύμφωνα με το σκεπτικό της αρχιτεκτονικής ομάδας, αναπτύσσεται σε μια τεθλασμένη γραμμή που δημιουργεί το πρώτο όριο, ενώ το δεύτερο, σε αντίστιξη, διαμορφώνεται από το landscaping, δηλαδή την φύση. Μεταξύ τους περιέχεται ο υπαίθριος ενδιάμεσος χώρος, το «ξέφωτο», που δηλώνει τον χωρικό καμβά πάνω στον οποίο ξεδιπλώνεται το «ταξίδι».
-Οι εξελίξεις τόσο στην αρχιτεκτονική, όσο και στον ίδιο τον τρόπο ζωής μας τρέχουν ιλιγγιωδώς. Μπορεί σήμερα ένα κτίριο να «προβλέψει» τις μελλοντικές του ανάγκες;
-Στις ημέρες μας ανακύπτει στην αρχιτεκτονική ένα ζήτημα «ευελιξίας», με την έννοια της μετάβασης από το σημερινό στάτους, όπου το κτίριο λειτουργεί με «συμβατικά» δεδομένα, σε ένα μελλοντικό, όπου θα λειτουργεί βάσει άγνωστων σε μας παραμέτρων λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Όλα αυτά προσφέρουν ένα γόνιμο πεδίο για να σκεφτούμε ότι βαδίζουμε προς μια αρχιτεκτονική με απροσδιόριστο προφίλ, με την οποία δεν έχουμε έρθει ακόμη αντιμέτωποι. Το «The Glade House» δίνει ακριβώς την ευκαιρία να διερευνηθούν πιθανές αναλογίες και σχέσεις που εισάγονται στον σχεδιασμό από άλλα, πιο «ελαστικά» χωρικά συστήματα οργάνωσης.
Σε όλα αυτά, η αρχιτεκτονική «ιδέα» έχει δώσει τρισδιάστατη υπόσταση, τα αντιλαμβάνεται ως πυκνωτές αφηγήσεων κάθε ένας από τους οποίους έχει υφή, βαρύτητα, θερμοκρασία και ακουστική ποιότητα, χαρακτηριστικά που δεν έχουν να κάνουν με αφηρημένες έννοιες αλλά με μια εμπεριστατωμένη εμπειρία. Με τον τρόπο αυτό, το κτίριο μεσολαβεί ανάμεσα στον χρήστη και την φύση, αναδεικνύεται σε ένα δυναμικό πεδίο πάνω στο οποίο διασταυρώνονται ταυτόχρονα πολλαπλές προσεγγίσεις. Το «Glade House» θέτει όρια, διαιρεί, παράλληλα συνδέει, παράγει χώρο. Απ’ άκρη σ’ άκρη του χώρου, σε ένα συνεχές βιωματικό παρόν, υπάρχει ο άνθρωπος».
