Η Παντελερία είναι ένα μικρό νησί της Ιταλίας. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της Σικελίας και απέχει από αυτή 100 χιλιόμετρα. Στην πραγματικότητα, είναι πιο κοντά στην Αφρική. Οι ακτές της Τυνησίας απέχουν 60 χιλιόμετρα και τις μέρες που δεν υπάρχει συννεφιά μπορεί κανείς να τις διακρίνει από το νησί.
Η Παντελερία δεν έχει όμορφες παραλίες. Το βασικό της γνώρισμα είναι τα σκουρόχρωμα ηφαιστειακά πετρώματα και μια γενικότερη αίσθηση τραχύτητας. Γι’ αυτό, άλλωστε, το νησί είναι γνωστό και σαν το «μαύρο μαργαριτάρι της Μεσογείου».
Είναι το μέρος που ο Giorgio Armani επέλεξε για να χτίσει ένα σπίτι. Ο Ιταλός σχεδιαστής μόδας είναι μάλλον ο διασημότερος (εποχικός) κάτοικος του νησιού. Πρώτη φορά βρέθηκε εκεί πριν 45 χρόνια.
«Επισκέφτηκα έναν φίλο. Στην αρχή δεν μου άρεσε. Το περίμενα να είναι πιο εξωτικό, όχι τόσο “σκληρό”. Δεν υπήρχαν ωραία ξενοδοχεία, δεν υπήρχαν εστιατόρια, δεν υπήρχε ζωή. Χρειαζόμασταν γεννήτρια για να μαγειρέψουμε. Η πιο συναρπαστική στιγμή της ημέρας ήταν όταν περνούσε κάποιο αυτοκίνητο στον δρόμο. Εγκλιματίστηκα στην αδράνεια. Μία μέρα κοίταξα τον ουρανό και όλα ήταν τόσο ήρεμα και ήσυχα. Απόλυτη σιωπή» έχει πει για την πρώτη του επίσκεψη στο νησί.
Ο Armani επέστρεψε στην Παντελερία το 1981 -για να επισκεφτεί πάλι έναν φίλο- και αποφάσισε να αγοράσει ένα σπίτι εκεί. Λίγα χρόνια αργότερα, αγόρασε ένα κομμάτι γης, πιο κοντά στη θάλασσα. Από τότε, το σπίτι στο νησί έχει γίνει το αυγουστιάτικο καταφύγιο του.
«Φυσικά πια η Παντελερία είναι αρκετά διαφορετική. Υπάρχουν κάποια ξενοδοχεία. Το να περάσει ένα αυτοκίνητο στον δρόμο δεν είναι πια αξιοσημείωτο. Αλλά διατηρεί άθικτη αυτή την ομορφιά και την τραχύτητα που μου θυμίζουν την εποχή που αγόρασα το σπίτι», γράφει σε άρθρο του στην Telegraph
Aρχικά η κατοικία αποτελούνταν από δύο παραδοσιακά dammusi: έτσι λέγονται τα σπίτια αραβικού στυλ στο νησί. Με τη βοήθεια και τον σχεδιασμό ενός αρχιτέκτονα επεκτάθηκε. Πλέον υπάρχει υπαίθριο σαλόνι, υπαίθρια τραπεζαρία και επτά dammusi. Όλο το σπίτι έχει φτιαχτεί στη λογική του να βρίσκεται κανείς μόνιμα σε εξωτερικό χώρο.
Η αρχιτεκτονική και η διακόσμηση της κατοικίας είναι παραδοσιακή. «Τα σπίτια dammusi χτίζονται εδώ και αιώνες από τους Άραβες» εξηγεί ο Αρμάνι. «Έχουν χοντρούς πέτρινους τοίχους κατασκευασμένους από ηφαιστειακές πέτρες και άσπρες θολωτές στέγες που δημιουργούν φυσική μόνωση και προστατεύουν από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες».
Το οικοδόμημα αξιοποιεί απολύτως τον αέρα, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του νησιού. «Όπως συμβαίνει με τα ρούχα, το σπίτι του καθενός, αντανακλά την προσωπικότητά του», έχει πει ο σχεδιαστής. «Μου αρέσει οτιδήποτε έχει κάποια βάση στη φύση. Είτε μιλάμε για υλικά, είτε για χρώματα, είτε για σχήματα».
Η μέρα του στην Παντελερία ξεκινάει με έναν περίπατο, μόνος ή με τους καλεσμένους του. Μετά το πρωινό, θα ακολουθήσει μία βόλτα με το σκάφος ή κολύμπι. Όλη αυτή η δραστηριότητα οδηγεί σε μεσημεριανό ύπνο. Το απόγευμα, θα ακολουθήσει επίσκεψη στην αγορά ή παρακολούθηση κάποιας ταινίας. Το βράδυ φυσικά δείπνο με κεριά σε υπαίθριο χώρο.
«Λατρεύω τη ζωή εδώ. Δεν γνωρίζω πάρα πολλούς από τους ντόπιους με το όνομα τους, αλλά όταν συναντιόμαστε μιλάμε σαν παλιοί φίλοι» έχει πει. Προσπαθεί να έρχεται όσο συχνότερα μπορεί, όχι μόνο το καλοκαίρι. «Το νησί είναι όμορφο το χειμώνα, πράσινο. Μου αρέσει να περπατώ στα δάση του θαυμάζοντας τη Lago di Venere, τo ιαματικό λουτρό του νησιού. Το να κάνεις ένα λασπόλουτρο εκεί είναι απίστευτη αίσθηση ελευθερίας».
Ο κήπος-όαση
Ο Ιταλός σχεδιαστής ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον κήπο του σπιτιού. Δημιούργησε μία όαση γύρω από το σπίτι. «Έχει υπέροχες, γαρδένιες, ρόδα, ολόκληρους φράχτες από γιασεμιά. Σπάνια κυπαρίσσια και φοίνικες 300 ετών που έφερα από τη Σικελία. Kαι, βέβαια, ντόπιους κάκτους και πανάρχαια φοινικοειδή φυτά (γνωστά και ως Cycas) .
Δεδομένου του τελείως διαφορετικού τρόπου ζωής εδώ, σε σχέση με το γραφείο του στο Μιλάνο, ο Armani γίνεται άλλος άνθρωπος, όταν δραπετεύει στο σπίτι του στην Παντελερία. «Η αδερφή μου λέει ότι είναι το μόνο μέρος όπου το πρόσωπό μου αλλάζει. «Η Παντελερία είναι το μέρος όπου πραγματικά ηρεμώ. “Κλείνω τον διακόπτη” και τα μάτια μου εστιάζουν στον καθαρό ουρανό. Το στρες εξαφανίζεται».
