Επιχειρώντας να αναβιώσει την παραδοσιακή μυκονιάτικη φιλοξενία, τo «Kalesma» γοήτευσε μερικά από τα γνωστότερα και σημαντικότερα media του πλανήτη. Architectural Digest, Harpers Bazaar, Conde Nast Traveller, Forbes.
«To Κalesma μοιάζει σαν το σπίτι όπου θα ήθελες να ζήσεις στη Μύκονο, προσφέροντας ταυτόχρονα απόλυτη αυτονομία, αλλά και όλα τα προνόμια των εξατομικευμένων υπηρεσιών ενός ξενοδοχείου», σχολιάζει ένας από τους ιδιοκτήτες του, Μάκης Κουσαθανάς. «Υπάρχει μια λιτή πολυτέλεια, η οποία ακολουθείται σε όλα τα επίπεδα: τα υλικά είναι ακριβά, αλλά τίποτα δεν είναι γυαλιστερό, ενώ ακολουθούν τους «νόμους» της Μυκόνου: κυρίως αυτόν της απέριττης απλότητας, η οποία γίνεται εμφανής και στη συμπεριφορά του προσωπικού. Είναι, λοιπόν, σαν να ανοίγουμε το σπίτι μας επειδή έχουμε καλεσμένους. Σαν μια μεγάλη αυλή, όπου μαζεύουμε τους φίλους μας, τρώμε, πίνουμε και περνάμε καλά».
«Ως πρόκληση, το Kalesma υπήρξε πολύ πριν αρχίσει ο αρχιτεκτονικός του σχεδιασμός», λέει ο Βαγγέλης Μπόνιος, ιδρυτής του Studio Bonarchi. «Στόχος ήταν να μετατρέψουμε ένα μυκονιάτικο πατρικό του σε ξενοδοχείο». Ο εκ των κορυφαίων σήμερα interior designer με την ευρεία lifestyle αντίληψη, την διεθνή εμπειρία και την αγάπη στη νέα και καινοτόμα σήμερα βελγική σχολή design, αντιμετωπίζει το Kalesma σαν ένα ακόμα συναισθηματικό του έργο.
«Το όραμά του αρχιτεκτονικού γραφείου K-Studio ήταν από την αρχή πολύ σαφές, δηλαδή η δημιουργία αυτού του «χωριού», όπου στην ουσία συναντιέται το ιδιωτικό και το δημόσιο, τα bungalows και η πλατεία με το παλιό αλώνι, το οποίο και ξαναχτίσαμε», συνεχίζει ο Βαγγέλης Μπόνιος. «Από το αλώνι, μάλιστα, προήλθαν πάρα πολλές ιδέες, που συμπλήρωσαν το δικό μας σκεπτικό. Η περιοχή λέγεται Αλεόμανδρα ή Αλογόμανδρα, οπότε δέθηκε στο μυαλό μας η κουλτούρα του αλόγου και οι γήινοι χρωματισμοί. Όπως το φωτιστικό στο κεφαλάρι, ας πούμε, το οποίο είναι επηρεασμένο από το γκέμι του αλόγου, όπως κάποια φωτιστικά των Apparatus που είναι μια αλογότριχα στο lobby. Στην ουσία υπάρχουν πολλοί συγκεκριμένοι λόγοι που κάνουν το Kalesma αυθεντικό, με αποτέλεσμα να το αγκαλιάσει ο διεθνής Τύπος».
Aπό την άλλη, ο συνιδρυτής του K-Studio, Δημήτρης Καραμπατάκης λέει σχετικά: «Προσπαθήσαμε να σκεφτούμε τι προσφέρει αυτό το εγχείρημα, λόγω και της τοποθεσίας του σε μια πλαγιά στην Αλεόμανδρα. Eκτός από το Studio Bonarchi στο σχήμα θα έβαζα και τους ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, τον Μάκη Κουσαθανά και τον Aby Saltiel, οι οποίοι συμμετείχαν κι εκείνοι στο όλο brainstorming, αλλά και στη διαδικασία εύρεσης του τι θα είναι ακριβώς το ξενοδοχειακό προϊόν. Προσπαθήσαμε πραγματικά να σκεφτούμε τι προσφέρει αυτό το εγχείρημα. Λόγω της τοποθεσίας του, λ.χ., είναι μια πλαγιά στην Αλεόμανδρα. Κάτι, επομένως, που δίνει τη δυνατότητα να δεις και την ανατολή και τη δύση του ηλίου. Έχει επίσης έναν απίστευτο άξονα, ο οποίος χαρίζει μοναδικότητα στο οικόπεδο, το οποίο λόγω κατωφέρειας αποκτά και μια διττότητα τη μέρα και τη νύχτα. Η ιδέα ήταν να το φτιάξαμε σαν χωριό», προσθέτει. «Χωριό στο νησί λένε το σπίτι το οποίο φτιάχνει ένα νιόπαντρο ζευγάρι. Και ο λόγος που το ονομάζουν έτσι είναι η προσδοκία ότι θα φτιάξουν δική τους οικογένεια, άρα ελπίζουν πως θα προστεθεί έπειτα ακόμα ένα σπιτάκι κοκ. Οπότε κι εμείς έτσι το σκεφτήκαμε».
Ο Κωνσταντίνος Καραμπατάκης από την άλλη, εστιάζει επίσης στο concept του «μικρού μυκονιάτικου χωριού»: «Ουσιαστικά κάθε χωριό έχει έναν πυρήνα, την πλατεία. Εδώ, λοιπόν, μπήκε στο ψηλότερο σημείο, ώστε να μπορείς να τη δεις και το πρωί που κάνει κάδρο με την πισίνα του ξενοδοχείου, αλλά και το βράδυ. Εκεί επίσης όπου υπήρχε ένα αλώνι, μπήκε ένα νέο αλώνι με καθιστικό από το οποίο απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα. Γύρω από αυτό αναπτύχθηκε έπειτα το εστιατόριο Pere Ubu Mykonos που απολαμβάνει θέα στη Δήλο και ηλιοβασίλεμα, ενώ από την άλλη αντικρίζει τον κόλπο του Ορνού και την ανατολή του ηλίου. Αυτή η μεταξύ κοινωνικότητας και ιδιωτικότητας διττότητα, με την αντίστοιχη διττή παρουσία του ήλιου σε ανατολή και δύση, χαρακτηρίζει την αφετηρία για το Kalesma.
Επιστροφή στην αυθεντικότητα
«Οραματίζομαι μια Μύκονο η οποία να τα συνδυάζει όλα, λέει ο Μάκης Κουσαθανάς, «την άγρια ομορφιά, με την αγροτική και αυθεντική πλευρά της, την πολυτέλεια και το κομψό σέρβις με την παραδοσιακή έννοια της φιλοξενίας και την αθωότητα με το εκλεπτυσμένο στυλ. Όλα υπό την επιρροή της μοναδικής ενέργειας της Δήλου, του μαγικού κυκλαδίτικου φωτός και του μεθυστικού αέρα της περιοχής. Σε αυτό το όραμα βασιστήκαμε. Σαν μια επιστροφή στις ρίζες, ώστε να θυμηθούμε την αυθεντική και μοναδική μυκονιάτικη φιλοξενία, η οποία υπάρχει στο DNA μας, αγκαλιάζοντας τους επισκέπτες μας με ό,τι κάνει το νησί μας μοναδικό».
«Oι μπρούτζοι, οι πέτρες είναι δουλεμένα από τεχνίτες σε συνεργασία με το Studio Bonarchi και το υλικό δημιουργεί ένα καθεστώς αλήθειας για το όλο εγχείρημα, την οποία νιώθει ο επισκέπτης», λέει ο Βαγγέλης Μπόνιος. «Εγώ τόλμησα κι έβαλα πρώτη φορά σκούρες αποχρώσεις στο λόμπι και στις οροφές. Η ένταση του σκούρου αναδεικνύει το λευκό. Γιορτάζει το ελληνικό φως, στην ουσία. Και πιστεύω το πιο καίριο δεδομένο που έρχεται να βιώσει κάποιος στην Ελλάδα είναι το φως. Οπότε η σκέψη μου γι’ αυτό ήταν πάρα πολύ συγκεκριμένη. Στο λόμπι μπαίνεις από την πίσω πλευρά και φτάνεις σε μια αυλή, όπου λούζεσαι από το εντυπωσιακό ελληνικό φως. Ήθελα επίσης να δώσω μια διαφορετική απάντηση στον boho κατακρημνισμό της αισθητικής των νησιών του Αιγαίου. Δεν θεωρώ ότι μας τιμά σαν Έλληνες να γεμίσουμε με καλάθια που έχουν έρθει από το Μεξικό. Δεν ήθελα να κρεμάσω άλλο καλάθι, ως τάχα μου εξέλιξη».
Διαβάστε ακόμα:
Ένα ξενοδοχείο στη Μύκονο στο αφιέρωμα των New York Times για τον vegan τουρισμό
5 εντυπωσιακές βίλες στη Μύκονο: Κοσμοπολιτισμός και απέραντο γαλάζιο
Lío, το πιο glamorous cabaret club του κόσμου είναι στη Μύκονο