Χτίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου και αποτελούν μερικά από τα πιο εμβληματικά κτίρια της Νέας Υόρκης.
Κάθε λεπτομέρειά τους αποπνέει πολυτέλεια. Μετρούν πάνω από έναν αιώνα λειτουργίας έχουν αλλάξει ιδιοκτησία, έχουν ανακαινιστεί, έχουν εκσυγχρονιστεί για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της νέας εποχής, δεν έχουν όμως με τίποτα χάσει την αρχική τους αίγλη. Από τα σαλόνια τους και τις σουίτες τους έχουν περάσει οι πιο σημαντικοί και διάσημοι άνθρωποι του πλανήτη. Κάποια έχουν πρωταγωνιστήσει σε σημαντικές στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας και άλλα σε μερικές από τις πιο γνωστές και αγαπημένες ταινίες. Όλα τους όμως έχουν να πουν και από μια ιστορία, μεγάλη ή μικρή.
The Plaza Hotel
Είναι το πιο γνωστό ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Έχει «πρωταγωνιστήσει» σε διάσημες ταινίες όπως το The Gentleman’s Agreement του 1947, Funny Girl του 1968, το Home Alone 2: Lost in New York και το Scent of a Woman του 1992, το Great Gatsby του 2013 και σε πολλά ακόμα ενώ στα δωμάτιά του έχουν φιλοξενηθεί πολιτικοί και παγκοσμίου εμβέλειας ηθοποιοί και τραγουδιστές όπως η Greta Garbo, η Marilyn Monroe, η Elizabeth Taylor, ο Richard Burton, η Marlene Dietrich, η Mia Farrow, ο Frank Sinatra, ο τζαζίστα Miles Davis, οι Beatles, οι συγγραφείς F. Scott Fitzgerald και Truman Capote, ο ποπ καλλιτέχνης Andy Warhol, ο ιδρυτής της αλυσίδας Hilton Conrand Hilton, ο βασιλιάς King Edward VIII, όλη σχεδόν η οικογένεια Kennedy, ο Nixon, ο Trump και άλλοι πολλοί.
Μέλος των Historic Hotels of America, συνδυάζει την κομψότητα του παλιού καλού καιρού με τις σύγχρονες ανέσεις και την πολυτέλεια. Τα δωμάτιά του αρχικά είχαν τον ρόλο κατοικιών για τους πλούσιους Νεοϋορκέζους, ωστόσο στη συνέχεια λειτούργησε ως κλασικό ξενοδοχείο. Αρχικά είχε 805 δωμάτια νεοκλασικού στιλ, τα οποία όμως τελικά μετατράπηκαν σε 282 πολυτελή δωμάτια και σουίτες με πολυελαίους Baccarat, κρεβάτια σε στιλ Louis XV, επίχρυσα φωτιστικά και πολλά κομμάτια εποχής.
Άνοιξε το 1907, στη θέση που χτίστηκε όμως είχε γίνει παλαιότερα απόπειρα να χτιστεί αρχικά ένα άλλο ξενοδοχείο. Το 1883 στο Άνω Μανχάταν, στη διασταύρωση της 5ης Λεωφόρου και της 59ης Οδού, μια ομάδα ξενοδόχων αποφάσισε να κατασκευάσει ένα boutique ξενοδοχείο στον χώρο του New York Skating Club. Ωστόσο δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να ολοκληρώσουν το ξενοδοχείο αναγκάζοντας τη New York Life Insurance Company να σταματήσει το όλο έργο. Η εταιρεία αργότερα προσέλαβε το διάσημο τότε αρχιτεκτονικό γραφείο McKim, Mead and White για να το ολοκληρώσει. Χρειάστηκαν συνολικά περίπου 27 χρόνια για να ανεγερθεί το πρώτο ξενοδοχείο. Το 1905, η εταιρεία κατάφερε να βρει νέους ιδιοκτήτες τους Fred Sterry, Harry S. Black και Bernhard Beinecke, οι οποίοι άμεσα κατάλαβαν πως το ξενοδοχείο είναι πολύ μικρό για να καλύψει την ζήτηση με αποτέλεσμα να το αποσυναρμολογήσουν στο μεγαλύτερο μέρος του και να κατασκευάσουν ένα μεγαλύτερο και πολυτελέστερο στο ίδιο σημείο.
Για το φιλόδοξο σχέδιό τους, προσέλαβαν τον αρχιτέκτονα Henry J. Hardenbergh, ο οποίος σχεδίασε το νέο ξενοδοχείο σε ύφος αναγεννησιακού γαλλικού πύργου χρησιμοποιώντας για την κατασκευή του τα καλύτερα οικοδομικά υλικά. Έδωσε μάλιστα τη μεγαλύτερη παραγγελία στην ιστορία για πορσελάνες ζωγραφισμένες με χρυσό στην L. Straus & Sons, μαζί με μια παραγγελία για 1.650 κρυστάλλινους πολυελαίους. Το project χρειάστηκε περίπου δυο χρόνια και 12,5 εκατομμύρια δολάρια για να ολοκληρωθεί και εγκαινιάστηκε την 1η Οκτωβρίου 1907. Πρώτος φιλοξενούμενος που πέρασε τις πόρτες του ήταν ο διάσημος μεγιστάνας των σιδηροδρόμων Alfred G. Vanderbilt. Η άφιξη του Vanderbilt σηματοδότησε την αρχή μιας μακράς παράδοσης. Πολλοί εξέχοντες διεθνείς επισκέπτες θα προτιμούσαν το συγκεκριμένο ξενοδοχείο για τη διαμονή τους.
Το The Plaza είναι επίσης η αγαπημένη επιλογή των εύπορων Αμερικανών για γάμους. Μία από τις πρώτες γαμήλιες τελετές που έλαβαν χώρα στο ξενοδοχείο αφορούσε στον γάμο της Patricia Kennedy με τον Βρετανό αστέρα του κινηματογράφου Peter Lawford το 1954 παρουσία πολλών ανθρώπων με τεράστια επιρροή όπως τα αδέρφια της νύφης, Robert, Ted και John Kennedy. Το ξενοδοχείο έχει περάσει από πολλά χέρια, από τον Conrand Hilton, την εταιρεία Westin International Hotels μέχρι και τον Trump. Πλέον ανήκει στην Katara Hospitality αλλά το διαχειρίζεται η Fairmont Hotels and Resort.
Gramercy Park Hotel
Το 2003 εξαγοράστηκε από τον γκουρού των boutique hotel, Ian Schrager, ο οποίος συνεργάστηκε με τον καλλιτέχνη Julian Schnabel για να αναδημιουργήσει το εμβληματικό του ύφος. Το αποτέλεσμα ήταν ένα περίτεχνο design ξενοδοχείο στο East Side που πρωτολειτούργησε το 2006.
Άνοιξε το 1925, όταν ο πλούτος και η υπερβολή ήταν άφθονα. Έχει φιλοξενήσει κορυφαίους ηθοποιούς, πολιτικούς και μουσικούς όπως ο Oscar Wilde, ο Humphrey Bogart, ο John F. Kennedy, οι Rolling Stones, ο Bob Dylan, οι Beatles, ο Bob Marley ενώ διαθέτει μια εντυπωσιακή συλλογή έργων τέχνης που περιλαμβάνει έργα καλλιτεχνών όπως ο Andy Warhol, ο Jean-Michel Basquiat και ο Keith. Τη δεκαετία του 1990 το ξενοδοχείο άρχισε να έχει φθίνουσα πορεία η οποία συνδέεται κυρίως με μια σειρά από τραγωδίες της οικογένειας των πρώην ιδιοκτητών, τους Weissberg.
Από το ασπρόμαυρο δάπεδο σε στυλ σκακιέρας και τα μαροκινά πλακάκια στο λόμπι μέχρι τα πολυτελή, εκκεντρικά, φωτιστικά και αντικείμενα και στα 185 δωμάτια και σουίτες του ξενοδοχείου, η αισθητική είναι εκθαμβωτική. Αποτελεί ένα hotspot για την ελίτ του Hollywood και είναι ο χώρος όπου γίνονται τα after party της Εβδομάδας Μόδας, παρουσιάσεις βιβλίων διασημοτήτων και μουσικές εκθέσεις. Στο επίπεδο του λόμπι, το Rose Bar και το Jade Bar είναι δύο από τα hotspot του Manhattan – διάσημα τόσο για τις λίστες πελατών τους όσο και τα εξωτικά και ακριβά κοκτέιλ τους. Εδώ ήταν που ο Humphrey Bogart παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγό του, την ηθοποιό του Broadway, Helen Menken ενώ το 1926 η οικογένεια Joseph P. Kennedy, συμπεριλαμβανομένου του νεαρού τότε John F. Kennedy, έμεινε στον δεύτερο όροφο για αρκετούς μήνες.
www.gramercyparkhotel.com
The Carlyle, a Rosewood Hotel
Το Carlyle, στην ελιτίστικη περιοχή του Manhattan της Νέας Υόρκης, το Upper East Side, αποτελεί ένα ακόμη ιστορικό και εμβληματικό ξενοδοχείο της πόλης. Ολοκληρώθηκε το 1930 και από τις πόρτες τους έχουν περάσει Αμερικανοί πρόεδροι, μεγιστάνες της Αμερικής αλλά και η πριγκίπισσα Diana, ο πρίγκιπας William με την Kate Middleton, ο Paul Newman, ο Jack Nicholson, ο Tom Cruise, ο Woody Allen και η Sarah Jessica Parker.
Σε στιλ Art Deco της δεκαετίας του ’30 πήρε το όνομά του από τον Σκωτσέζο δοκιμιογράφο, φιλόσοφο και σατιρικό συγγραφέα Thomas Carlyle. Χτίστηκε ως «ξενοδοχείο διαμερισμάτων» το 1930 από τον Moses Ginsberg και κάποτε είχε το παρατσούκλι «Λευκός Οίκος της Νέας Υόρκης» καθώς ο John F. Kennedy διέθετε διαμέρισμα στο ξενοδοχείο που το χρησιμοποιούσε για να βρίσκεται με τη Marilyn Monroe.
Εντυπωσιάζει το αστραφτερό μαρμάρινο λόμπι σε ασπρόμαυρη απόχρωση αλλά και τα δωμάτια με αυθεντικά έργα τέχνης, έπιπλα σε στιλ Λουδοβίκου XVI και art deco πινελιές. Το Bemelmans Bar με τον υπέροχο ατμοσφαιρικό φωτισμό είναι ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα κοκτέιλ bar της πόλης με διακόσμηση που ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει μαύρο γρανίτη και οροφή με φύλλα χρυσού 24 καρατίων.
The Alogonquin Hotel
Το Algonquin άνοιξε στις 22 Νοεμβρίου του 1902 κοντά στην Times Square και ήταν το πρώτο ξενοδοχείο που χρησιμοποίησε τα ηλεκτρονικά κλειδιά πόρτας ενώ είναι και το πρώτο που υποδεχόταν κυρίες που ταξίδευαν μόνες. Εδώ ο δημοσιογράφος Harold Ross έπειτα από μια επιτυχημένη παρτίδα πόκερ ξεκίνησε το περιοδικό The New Yorker.
Το ξενοδοχείο διακρίνεται για την αισθητική του με τα δωμάτια να διαθέτουν κρεβάτια με δερμάτινα κεφαλάρια, πολυελαίους και δάπεδο από ιταλικό μάρμαρο. Ξεχωρίζει επίσης όμως καθώς διαθέτει ένα από τα πιο περίεργα τελετουργικά που διαρκεί εδώ και χρόνια. Χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν ο πρώτος γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου Frank Case πήρε υπό την προστασία του μια αδέσποτη γάτα και την φιλοξένησε στο The Algonquin. Από τότε μέχρι σήμερα, όταν η γάτα «φεύγει» μια άλλη αδέσποτη παίρνει τη θέση της. Οι αρσενικές γάτες ονομάζονται πάντα Άμλετ ενώ οι θηλυκές Ματίλντα. Η σημερινή Ματίλντα έχει το δικό της ετήσιο πάρτι γενεθλίων αλλά και τη δική της διεύθυνση email. Αρχικά σκοπός ήταν το ξενοδοχείο να έχει μόνιμους ενοίκους ωστόσο σύντομα ο ιδιοκτήτης αντιλήφθηκε ότι η βραχυπρόθεσμη ενοικίαση ήταν πιο προσοδοφόρα. Να αναφέρουμε εδώ πως το 1902 τα μονόκλινα δωμάτια κόστιζαν 2 δολάρια τη βραδιά ενώ τα τρίκλινα 10 δολάρια.
Τhe St. Regis New York
Ιδρύθηκε το 1904 από τον John Jacob Astor IV ιδιοκτήτη του Astoria Hotel, λίγα χρόνια πριν χάσει τη ζωή του στον Τιτανικό και ήταν το ψηλότερο κτίριο στην πόλη την εποχή που χτίστηκε. Εδώ μάλιστα λέγεται πως δημιουργήθηκε το 1934 και το αυθεντικό Bloody Mary, στο King Cole Bar από τον μπάρμαν Fernand Petiot.
Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1901 και προκάλεσε αντιδράσεις και προσπάθειες για να σταματήσει καθώς θα υψωνόταν απέναντι από την 5η Λεωφόρο και από τα «ανάκτορα» της οικογένειας εκατομμυριούχων Vanderbilt καθώς και από άλλες επαύλεις πλούσιων Νεοϋορκέζων. Για το λόγο αυτό ο William Rockefeller αγόρασε ένα παρακείμενο αρχοντικό στις 17 Οκτωβρίου 1904, ώστε να διασφαλίσει ότι το ξενοδοχείο θα έχανε την άδεια κατανάλωσης ποτών, καθώς η τότε νομοθεσία όριζε πως για να υπάρξει τέτοια άδεια έπρεπε να την εγκρίνουν οι άμεσοι γείτονες. Ο Astor όμως απάντησε αγοράζοντας ένα άλλο αρχοντικό κοντά στο ξενοδοχείο ώστε να εξασφαλίσει την άδεια. Με την κίνησή του αυτή πυροδότησε ανώνυμες ιστορίες σε τοπικές εφημερίδες οι οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ δυσφημούσαν το ξενοδοχείο. Ωστόσο αυτό δεν κράτησε για πολύ καθώς η φήμη του ενισχύθηκε τον Δεκέμβριο με την επίσκεψη του πρίγκιπα Fushimi Sadanaru, μέλος της Ιαπωνικής Αυτοκρατορικής Οικογένειας.
Η επίσκεψη αυτή μαζί με το δείπνο προς τιμήν της ανιψιάς του Προέδρου Theodore Roosevelt, Corinne Robinson, στο οποίο παρευρέθηκε και η κόρη του Προέδρου Alice Roosevelt είχαν τεράστια κάλυψη από τον τύπο γεγονός που ευνόησε σημαντικά το ξενοδοχείο. Οι φιλικές επίσης σχέσεις του Astor με τη Γερουσία της Νέας Υόρκης είχαν ως αποτέλεσμα την τροποποίηση του νόμου για το ποτό ώστε να εξαιρούνται όλα τα ξενοδοχεία άνω των 200 δωματίων, συμπεριλαμβανομένου και του St. Regis.
Όπως πολλά ξενοδοχεία της εποχής του άλλαξε πολλές φορές χέρια, υπέστη ανακαινίσεις και προσθήκες χωρίς όμως να χάνει το αρχοντικό του ύφος. Ανάμεσα στους διάσημους επισκέπτες του ήταν οι Salvador Dali, Alfred Hitchcock, Judy Garland, Marilyn Monroe, Humphrey Bogart, Ernest Hemingway και Marlene Dietrich.
marriott.com/en-us/hotels/nycxr-the-st-regis-new-york/overview
The Warldorf Astoria
Το 1931, όταν χτίστηκε, το Waldorf Astoria, ήταν το ψηλότερο ξενοδοχείο στον κόσμο. Κράτησε αυτόν τον τίτλο μέχρι το 1963. Ήταν και παραμένει ένα σύμβολο αίγλης και πολυτέλειας όχι μόνο στη Νέα Υόρκη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αρχικά, ήταν δυο ξεχωριστά ξενοδοχεία. Το δεκατριών ορόφων Waldorf Hotel που ανήκε στον εκατομμυριούχο William Waldorf Astor και άνοιξε το 1893 και το δεκαεφτά ορόφων Astoria Hotel που ανήκε στον ξάδελφο του Waldorf, John Jacob Astor IV, που άνοιξε το 1897. Τα δυο ξαδέρφια μάλιστα δεν είχαν καλές σχέσεις, καθώς ο πρώτος έχτισε το ξενοδοχείο ακριβώς δίπλα στο σπίτι της μητέρας του δεύτερου επειδή την αντιπαθούσε.
Ωστόσο τη διαχείριση και των δυο ξενοδοχείων ανέλαβε ο ξενοδόχος George Boldt ο οποίος και τα ένωσε με έναν μαρμάρινο διάδρομο, το Peacock Alley, ο Διάδρομος των Παγωνιών, έτσι ονόμασαν οι ντόπιοι τον διάδρομο καθώς εκεί έκαναν παρέλαση οι διάσημοι και πλούσιοι καλοντυμένοι Νεοϋρκόζοι.
Τα δυο ξενοδοχεία όμως λειτούργησαν με αυτό το καθεστώς για περίπου 30 χρόνια και το 1929 κατεδαφίστηκαν ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την κατασκευή του Empire State Building, το 1931 όμως τα άνοιξαν εκ νέου ως ένα ενιαίο ξενοδοχείο, στην Park Avenue όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Ο Πρόεδρος της Αμερικής Χέρμπερτ Χούβερ έμενε στο Waldorf Astoria για πάνω από 30 χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του ενώ από τα δωμάτιά του έχουν περάσει ο Frank Sinatra, ο οποίος για σχεδόν μια δεκαετία διατηρούσε σουίτα, η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄, η Elizabeth Taylor, η Ella Fitzgerald, ο Barack Obama και ο Δούκας και η Δούκισσα του Windsor, οι οποίοι έκαναν το ξενοδοχείο σπίτι τους μετά την παραίτηση του δούκα από τον θρόνο.
Meeting pοint για τους ισχυρούς, τους γαλαζοαίματους και τους διάσημους φιλοξένησε από το πάρτι αρραβώνων του Πρίγκιπα Ρενιέ Γ’ του Μονακό και της Γκρέις Κέλι και το γκαλά γενεθλίων του Προέδρου John F. Kennedy μέχρι τα πάρτι των Andy Warhol, Tina Turner, Mick Jagger κ.α.
Το ξενοδοχείο έπαιξε τον δικό του ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, με αποκορύφωμα την αμφιλεγόμενη Παγκόσμια Διάσκεψη Ειρήνης τον Μάρτιο του 1949. Επίσης στις 15 Μαρτίου 1946, ο Winston Churchill συμμετείχε σε δείπνο που παρέθεσε ο Κυβερνήτης Τόμας Ε. Ντιούι, 10 ημέρες μετά την περίφημη ομιλία του για το Σιδηρούν Παραπέτασμα, ενώ από τις 4 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 1946 η Διάσκεψη των Τεσσάρων Μεγάλων (Η.Π.Α, Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση) για το μέλλον της Ανατολικής Ευρώπης έλαβε χώρα στο διαμέρισμα της επιχειρηματία Jørgine Boomer στον 37ο όροφο των Towers, του ξενοδοχείου.
Στο ξενοδοχείο, στο δωμάτιο Myrtle, έγινε και η έρευνα της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τη βύθιση του Τιτανικού στις 19 Απριλίου 1912. Να αναφέρουμε εδώ πως ο ένας εκ των ιδρυτών ο John Jacob Astor IV έχασε τη ζωή του στο ταξίδι του Τιτανικού. Η IBM επίσης, επέλεξε το Waldorf Astoria για την συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του PC της (προσωπικός υπολογιστής).
Εμβληματικό στοιχείο του ξενοδοχείου είναι το χάλκινο ρολόι στο λόμπι βάρους περίπου δύο τόνων, το οποίο κατασκευάστηκε στο Λονδίνο από την Goldsmiths’ Company αρχικά για την Παγκόσμια Έκθεση Columbia του 1893 στο Σικάγο. Το Waldorf Astoria ήταν και το πρώτο ξενοδοχείο που προσέφερε υπηρεσία δωματίου.
www.waldorftowers.nyc
The Roosevelt Hotel
Σε ιταλικό αναγεννησιακό ύφος, το The Roosevelt Hotel άνοιξε το 1924 από τον επιχειρηματία Frank A. Dudley και ονομάστηκε έτσι προς τιμή του πρώην προέδρου της Αμερικής Theodore Roosevelt. Διέθετε 1.025 κομψά δωμάτια, συμπεριλαμβανομένων 33 σουιτών και δύο κλασικών αιθουσών χορού. Τη Grand Ballroom με τα σιδερένια μπαλκόνια και τους πολυελαίους Tiffany και τη μικρότερη Terrace με τη μαγευτική οροφή με τοιχογραφίες και τα μεγάλα τοξωτά παράθυρα.
Ήταν ένα από τα πρώτα ξενοδοχεία που διέθεταν εγκαταστάσεις φροντίδας παιδιών το The Teddy Bear Room, εσωτερικό γιατρό, μονάδα φιλοξενίας κατοικίδιων και προσέφεραν την πολυτέλεια ενός ραδιοφώνου στα δωμάτια ενώ το 1947 ήταν το πρώτο που είχε τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο. Χαρακτηριστικό ήταν επίσης και το γεγονός πως κάποτε συνδεόταν με τον σταθμό Grand Central μέσω μιας υπόγειας διάβασης. Πολυέλαιοι, εντυπωσιακά ταβάνια, κρεβάτια από μαόνι, αφράτα χαλιά και ατελείωτη χλιδή ήταν τα χαρακτηριστικά του The Roosevelt Hotel το οποίο και αγοράστηκε το 1943 από τον Conrad Hilton που έκανε την Προεδρική Σουίτα σπίτι του.
Αν και το ξενοδοχείο ήταν πρωτοπόρο για την εποχή του, ωστόσο το εστιατόριό του, Men’s Grill, δεν δεχόταν γυναίκες έως ότου ψηφίστηκε το 1970 νόμος της Νέας Υόρκης ο οποίος απαγόρευε τον αποκλεισμό των γυναικών από αντίστοιχους χώρους με το αιτιολογικό ότι ήταν ιδιωτικά κλαμπ. Όπως σε κάθε εμβληματικό ξενοδοχείο έτσι και στο Roosevelt Hotel έχουν γυριστεί διάσημες ταινίες όπως οι The Irishman, Maid in Manhattan, Malcolm X, Men in Black 3, Wall Street, Presumed Innocent, The French Connection κ.α. Και αυτό το ξενοδοχείο άλλαξε πολλές φορές ιδιοκτησία και παρά τη φήμη του δεν κατάφερε να βγει αλώβητο από την πανδημία με αποτέλεσμα να κλείσει τον Δεκέμβριο του 2020.
Hotel Edison
Το Hotel Edison της Νέας Υόρκης, σε Art Deco αισθητική, ολοκληρώθηκε το 1931 και ήταν συνώνυμο της καινοτομίας, της τέχνης και της αίγλης. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι την ημέρα των εγκαινίων τα φώτα του ξενοδοχείου άναψαν από τον Thomas Edison με τηλεχειριστήριο από το σπίτι του στο New Jersey. Χτισμένο σε κομβικό σημείο πολύ κοντά στο Broadway, το Rockefeller Center και το Radio City Music Hall συγκέντρωνε την ελίτ της Νέας Υόρκης. Μέσα στο καλλιτεχνικό κέντρο της πόλης δεν θα μπορούσε παρά να ακολουθήσει αντίστοιχη πορεία μετατρέποντας την αίθουσα χορού σε θέατρο το «Broadway Arena Theatre» το 1950 και σε θέατρο «Edison» από το 1972 έως το 1991, όταν μετατράπηκε ξανά σε αίθουσα χορού. Όσοι είστε λάτρεις της ταινίας The Godfather, θα θυμάστε σίγουρα τη σκηνή της δολοφονίας του Luca Brasi. H σκηνή γυρίστηκε σε αίθουσα που σήμερα λειτουργεί ένα από τα εστιατόρια του ξενοδοχείου. Επίσης στο Edison γυρίστηκαν σκηνές από τις ταινίες Bullets over Broadway του Γούντι Άλεν, Naked City και Birdman.
JW Marriot Essex House New York
Η κατασκευή του ξεκίνησε τη μέρα μετά τη Μαύρη Τρίτη του οικονομικού κραχ του 1929 που βύθισε την Αμερική στην οικονομική ύφεση και άνοιξε με καθυστέρηση το 1931. Ένα χρόνο αργότερα τοποθέτησε και την εμβληματική κόκκινη επιγραφή του που πλέον αποτελεί μέρος του ορίζοντα της Νέας Υόρκης. Το Essex House είναι ένα art deco ξενοδοχείο που έχει θέα στο Central Park. Εντυπωσιάζουν τα χαλιά με τα γεωμετρικά σχέδια, οι ασημένιες επενδύσεις των τοίχων, τα κρυστάλλινα φωτιστικά, οι επιχρυσωμένες πόρτες, οι ξύλινες επενδύσεις και το Grand Salon σε στιλ Beaux Arts. Από τις πόρτες του έχουν περάσει πολλοί διάσημοι αλλά έχει συνδέσει την ιστορία του με την ζωντανή εκπομπή Saturday Night Live η οποία μεταδιδόταν ζωντανά από το ξενοδοχείο.
Παρά το γεγονός ότι φιλοξενούσε την αφρόκρεμα της πόλης το Essex House άλλαξε αρκετά χέρια στη διάρκεια της ζωής του. Οι αρχικοί ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου χρεοκόπησαν λόγω της Μεγάλης Ύφεσης και το ξενοδοχείο πέρασε στην Reconstruction Finance Corporation της κυβέρνησης των ΗΠΑ η οποία ανέλαβε την ιδιοκτησία του κτιρίου για 15 χρόνια έως ότου το πούλησε στη Sterling National Bank Trust and Co η οποία με τη σειρά της το πούλησε στην εταιρεία Marriott στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
www.marriott.com / www.marriott.com/en-us/hotels/nycex-jw-marriott-essex-house-new-york/overview
The Redbury New York
Βρίσκεται στη θρυλική γειτονιά γνωστή ως Tin Pan Alley, λίγα μόλις μέτρα από το Empire State Building, τη Madison Square Park και τον σταθμό Grand Central, η οποία αποτελούσε το μουσικό εκδοτικό κέντρο από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου αιώνα. Στοιχεία της ιστορίας της περιοχής έχουν ενσωματωθεί στα δωμάτια και στους εσωτερικούς χώρους του ξενοδοχείου. Άνοιξε το 1903 σε αναγεννησιακό στυλ, αρχικά ως ξενοδοχείο για γυναίκες με το όνομα Women’s Hotel, φιλοξενώντας ιστορικές προσωπικότητες.
Ήταν το πρώτο ξενοδοχείο που παρείχε στέγη σε επαγγελματίες γυναίκες είτε για βραχυπρόθεσμη διαμονή είτε για μόνιμη. Οι άντρες επιτρεπόταν μόνο στο ισόγειο. Σχεδόν από την αρχή της λειτουργίας του έγινε περιζήτητο με λίστα αναμονής η οποία ξεπερνούσε τα 200 άτομα. Οι τιμές των δωματίων του κυμαίνονταν από 3 έως 17 δολάρια την εβδομάδα. Ανάμεσα στις ανέσεις του ξενοδοχείου περιλαμβάνονταν φαρμακείο, ραφτάδικο και μανικιούρ.
Στη συνέχεια για πολλά χρόνια πήρε το όνομα Martha Washington Hotel ενώ ακολούθησαν τα Hotel Thirty Thirty (2003), το Hotel Lola (2011) και το King & Grove New York (2012). Στις 19 Ιουνίου 2012 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό ορόσημο της Νέας Υόρκης για την αρχιτεκτονική και ιστορική του σημασία και το 2014 ανακαινίστηκε και επαναλειτούργησε ως Martha Washington Hotel ενώ το 2015 άλλαξε ιδιοκτησία και μετονομάστηκε σε The Redbury New York.
Διαβάστε ακόμα:
Tα καλύτερα ξενοδοχεία της Βενετίας -Κρυμμένοι κήποι, πέργκολες, ιδιωτικά κανάλια
