Η Αρκαδία, ως προορισμός, είναι περισσότερο ταυτισμένη με το ορεινό κομμάτι της -την Δημητσάνα, την Βυτίνα και τις όμορφες πλαγιές του Μαινάλου. Παράλληλα, έχει και την μικρότερη, παραθαλάσσια πλευρά της. Το τριήμερο της Αποκριάς -λόγω και του κινητού χαρακτήρα της γιορτής- είναι ένα ιδιαίτερο χρονικά σημείο για ταξίδια: ο καιρός μπορεί να είναι είτε πολύ κρύος, είτε αρκετά ζεστός ή και τα δύο. Αυτό κάνει το Λεωνίδιο, την όμορφη, παραθαλάσσια κωμόπολη της Αρκαδίας, στις όχθες του Μυρτώου Πελάγους και κάτω από το όρος Πάρνωνα, μια εξαιρετική επιλογή, ιδανική για την εποχή ειδικά αν αποφασίσετε να ταξιδέψετε την τελευταία στιγμή. Το βασικό πρόβλημα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε στην τελευταία μας επίσκεψη εδώ ήταν η έλλειψη κατάλληλου οχήματος. Η λύση δόθηκε με την ενοικίαση αυτοκινήτου από την Avis.
Στο avis.gr βρήκαμε αυτό που ψάχναμε. Ένα αυτοκίνητο τόσο ισχυρό όσο και ευέλικτο για να ανταπεξέλθει στο ταξίδι των περίπου 200 χιλιομέτρων, το οποίο, όμως, σχεδόν στη μισή διαδρομή του διασχίζει ένα σχετικά δύσκολο οδικό δίκτυο. Σημαντικό να ειπωθεί ότι η Avis διαθέτει μεγάλη ποικιλία οχημάτων προς ενοικίαση, ανάμεσα τους και αυτοκίνητα με χαμηλή κατανάλωση, όπως και υβριδικά και μοντέλα, ιδανική επιλογή για ταξίδια σε εποχές πολύ ακριβών καυσίμων.
Υπέροχη παραλιακή οδήγηση
Aφού παραλάβαμε το αυτοκίνητο την προγραμματισμένη ώρα και στο προκαθορισμένο σημείο, μετά από κάποια ώρα, βρισκόμασταν στο δρόμο που ξεκινά από το Άργος και καταλήγει στο Λεωνίδιο. Ο δρόμος είναι στενός και παλαιός, μεγάλες ταχύτητες δεν αναπτύσσονται εύκολα, ούτε και προτείνονται. Χάρη στο εξαιρετικό αυτοκίνητο που νοικιάσαμε, το ταξίδι μας ήταν άνετο και χάρη στην υπέροχη θέα ευχάριστο. Για περίπου 70 χιλιόμετρα, με συνεχείς στροφές, κινούμαστε πλάι στη θάλασσα και μάλιστα σε τέτοιο ύψος ώστε να διακρίνονται οι δαντελωτές παραλίες της Αργολίδας και της Αρκαδίας που ακολουθούν.
Φτάνουμε στο Λεωνίδιο όπου μας υποδέχεται η ταμπέλα που αναφέρει «Καούρ εκανάτε τον Αγιελίδη» – «Καλώς ορίσατε» στο Λεωνίδιο. Μια άλλη πινακίδα αναγράφει «Γρούσσα νάμου είνι τα τσακώνικα. Ρωτήετε να νιουμ’ αλήωι» –«Γλώσσα μου είναι τα τσακώνικα. Ρωτήστε να σας πουν». Κακά τα ψέματα, ελάχιστους ομιλητές έχει πια αυτή η ελληνική διάλεκτος αλλά όπως και το τοπικό προϊόν, η τσακώνικη μελιτζάνα, είναι μάλλον τα δύο πράγματα που είναι πιο γνωστά στο Λεωνίδιο. Ο οικισμός είναι γεμάτος διατηρητέα αρχοντικά και πύργους. Στον δρόμο που οδηγεί στη θάλασσα είναι ένας κάμπος στον οποίο καλλιεργούνται, εκτός από την περίφημη μελιτζάνα που προαναφέρθηκε, και άλλα κηπευτικά όπως και δέντρα με εσπεριδοειδή.
Όμως, αυτό που σίγουρα είναι το πιο εντυπωσιακό κομμάτι στο φυσικό τοπίο της περιοχής είναι ο απότομος βράχος, ο Κοκκινόβραχος, σε ύψος 250 μέτρων. Στα βράχια, έχει δημιουργηθεί αναρριχητικό πεδίο για ένα σπορ που κερδίζει συνεχώς έδαφος και φέρνει σταδιακά εναλλακτικό τουρισμό στην πόλη. Η ίδια η κωμόπολη έχει τη δική της ιδιαίτερη αύρα, δεν έχει τον αέρα παραθαλάσσιου μέρους, ούτε, όμως, και ορεινού. Στην πραγματικότητα, δεν μοιάζει με κανένα άλλο μέρος της Πελοποννήσου, ίσως σε αυτό να παίζει ρόλο πως έως τα μέσα του 20ου αιώνα το Λεωνίδιο ήταν απομονωμένο από την υπόλοιπη Ελλάδα και η μετακίνηση εδώ γινόταν δια θαλάσσης, από το επίνειο του, την Πλάκα, 4 χιλιόμετρα μακριά.
Αν βρεθείτε στο Λεωνίδιο, σίγουρα πρέπει να επισκεφθείτε τον άψογα αναστηλωμένο Πύργο Τρικαλιώτη. Εκεί φιλοξενείται μία έκθεση για την τσακώνικη αρχιτεκτονική στην οποία γίνεται σαφές ότι τα αρχοντικά στην περιοχή δεν ήταν απλά σπίτια για πλουσίους αλλά κανονικά οχυρά με πυργίσκους, τουφεκίστρες και κατασκευαστικά τεχνάσματα, όπως τα ασύμμετρα σκαλιά τα οποία σκοπό είχαν να εμποδίσουν τον ανυποψίαστο εισβολέα. Άλλο σημείο που αξίζει την προσοχή σας είναι το νεοκλασικό κτίριο που κάποτε ήταν το σχολείο του.
Από τη θάλασσα στο βουνό μέσα σε μισή ώρα
Όσον αφορά το παραλιακό κομμάτι, εκτός από την Πλάκα υπάρχει και η γοητευτική παραλία της Πουλήθρας, ενώ ένα μικρό καρναβάλι οργανώνεται την Κυριακή της Αποκριάς. Αυτό που κάνει την εκδρομή σε αυτή την πλευρά της Πελοποννήσου ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι ότι το «και βουνό και θάλασσα» εδώ δεν είναι σχήμα λόγου. Με αφετηρία το Λεωνίδιο, ξεκινάμε να ανηφορίζουμε στις πλαγιές του Πάρνωνα. Περίπου 15 χιλιόμετρα μακριά σταματάμε στην Ιερά Μονή Ελώνης. Το μοναστήρι, εκατοντάδων ετών, μοιάζει να έχει σκαρφαλώσει για να φτάσει στην τοποθεσία που βρίσκεται.
Επόμενη στάση μας, το χωριό Κοσμάς. Στα 1.150 μέτρα και σε μια σχετικά ηλιόλουστη μέρα, η θερμοκρασία εδώ είναι αρκετά χαμηλότερη από ό,τι στο Λεωνίδιο. Ο πετρόκτιστος Κοσμάς είναι ένα από τα ωραιότερα ορεινά χωριά της Πελοποννήσου και σίγουρα ένα μέρος που αξίζει να βάλετε στον ταξιδιωτικό προγραμματισμό σας, ειδικά αν σας αρέσουν και οι όμορφες διαδρομές με το αυτοκίνητο.
Η επιστροφή στην Αθήνα την Καθαρά Δευτέρα, μετά το παραδοσιακό σαρακοστιανό γεύμα στην Πλάκα, μάς βρίσκει χαρούμενους και ανυπόμονους να έρθουμε εδώ στο Λεωνίδιο ξανά το καλοκαίρι. Αν, όμως, δεν έχετε ακόμα οριστικοποιήσει την αποκριάτικη εκδρομή σας, προλαβαίνετε ακόμα να το κάνετε σε έναν προορισμό που έχει τη δική του γοητεία κάθε εποχή του χρόνου. Χάρη στην Avis και το πλήθος προσφορών και εκπτώσεων που ανανεώνονται συνεχώς στο site της, μπορείτε να νοικιάσετε το κατάλληλο όχημα για ένα ταξίδι που περιλαμβάνει και πολλές ενδιαφέρουσες εκδρομές με το αυτοκίνητο.
