Λίγες πόλεις ζουν μέσα στην καρδιά μου το ίδιο έντονα και ζωντανά όσο η Θεσσαλονίκη. Η πόλη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Αντανακλαστικά, σχεδόν κάθε φορά που αισθάνομαι κουρασμένη από την καθημερινότητα, πιάνω τον εαυτό μου να φέρνει στο μυαλό του τυχαίες αναμνήσεις από τη ζωή εκεί -από το όμορφο αστικό κέντρο και από τον Θερμαϊκό, που με κάποιον τρόπο έχει καταφέρει να διαμορφώσει όλους τους κατοίκους της πόλης.
Η απόφασή μου να βρεθώ και πάλι εκεί μαζί με τον σύντροφό μου ξεκίνησε μέσα από μία απλή ανάγκη για ένα ουσιαστικό restart, από την επιθυμία μου να φορτίσω τις μπαταρίες μου και να ξεφύγω για δύο μέρες από το άγχος της Αθήνας. Γιατί η Θεσσαλονίκη το καταφέρνει αυτό: αν και είναι μια μεγάλη πόλη, ξέρει πώς να μας κάνει να αισθανόμαστε πολύ πιο ήρεμοι και χαλαροί, περπατώντας στους δρόμους και τις πλατείες της. Πώς να μας ξεκουράζει από την πρώτη κιόλας βόλτα στα σημεία της που θεωρούνται ο «πυρήνας» της και η «καρδιά» της.
Εκεί, μία ανάσα από τη θάλασσα και την κίνηση του πολυσύχναστου κέντρου, ένα ξενοδοχείο-επιτομή της κομψότητας ξεχωρίζει για τη φινέτσα και την αρχιτεκτονική του ταυτότητα, ακριβώς πάνω στη λεωφόρο Νίκης που τόσο αγαπώ. Αυτό το Σαββατοκύριακο, λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε κι εμείς μία χαλαρωτική βουτιά στο πολυτελές σύμπαν του ON Residence, για μια απόδραση που δεν θα μοιάζει με καμία άλλη.
Εξήντα δωμάτια και σουίτες, σχεδιασμένα με γνώμονα τις πιο σύγχρονες ανέσεις αλλά και τη μοντέρνα πολυτέλεια, περιμένουν τους επισκέπτες σε ένα ιστορικό κτήριο της πόλης, το οποίο μετρά τρία χρόνια ζωής. Φτάνοντας στη συμπρωτεύουσα, με τον Θερμαϊκό πίσω μου και τα πιο διάσημα αξιοθέατα της πόλης μόλις μερικά βήματα μακριά, στάθηκα για λίγο και παρατήρησα τη θαυμάσια αρχιτεκτονική του ξενοδοχείου: τις σκαλιστές λεπτομέρειες στην πρόσοψη, τα μπαλκονάκια με τα μεταλλικά κάγκελα, τη μοναδική αισθητική του εξωτερικού.
Συνειδητοποίησα, για ακόμα μία φορά ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένας τόπος με σπουδαία αρχιτεκτονική κληρονομιά -μια κληρονομιά αναγνωρίσιμη από χιλιόμετρα μακριά. Στην περίπτωση του ON Residence, η ιστορία του κτηρίου ξεκινά πίσω στην περίοδο του Μεσοπολέμου, με τα στοιχεία της Belle Époque και του νεοκλασικισμού να κλέβουν τις εντυπώσεις.
Πρώτη στάση: το όμορφο δωμάτιο που είχαμε κλείσει διαδικτυακά και το οποίο, εκτός από τη μοναδικά όμορφη θέα στη θάλασσα, διέθετε υπέροχες διακοσμητικές λεπτομέρειες, όπως κομψά χαλιά και ηχείο Marshall, μία τηλεόραση 55 ιντσών, καφετιέρα Nespresso και ένα υπέροχο κρεβάτι με λινά κλινοσκεπάσματα. Κάθισα για λίγο στη λευκή πολυθρόνα που βρισκόταν πλάι στη μεγάλη τζαμαρία -εκεί όπου το φως έμπαινε άπλετο μέσα στο δωμάτιο- και χαλάρωσα, σκεπτόμενη ότι αυτές οι μικρές πολυτέλειες της ζωής δεν έχουν στην πραγματικότητα κανένα ταμπελάκι με τιμή. Είναι χαρά και συναρπαστικές αναμνήσεις και δεν πληρώνονται στα αλήθεια με τίποτα.
Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε το city break μας στη Θεσσαλονίκη με έναν ωραίο καφέ στο κομψό Tiger Loop Bar του ON Residence, ένα φοβερό all-day στέκι με design ευρωπαϊκών προδιαγραφών, όπου επικρατεί μια θαυμάσια ηρεμία. Ιδανική συνθήκη για όσους θέλουν να περάσουν λίγο χρόνο στην καρδιά της πόλης -είτε για ξεκούραση είτε για δουλειά- αλλά την ίδια στιγμή να αισθάνονται απόλυτη γαλήνη και ησυχία.
Για τη συνέχεια, μία βόλτα στην πόλη ήταν σχεδόν must. Ξέραμε ότι είχαμε έρθει στη Θεσσαλονίκη κυρίως για να ηρεμήσουμε απόλυτα μέσα στο περιβάλλον ενός luxury ξενοδοχείου, να βρούμε ξανά τους εαυτούς μας και να αποσυνδεθούμε από την κουραστική πραγματικότητα. Όμως, ποιος μπορεί να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη και να αντισταθεί στον πειρασμό να ανακαλύψει ξανά τη γοητεία της;
Από την πλατεία Αριστοτέλους μέχρι την Αγία Σοφίας και την οδό Μητροπόλεως με τις φινετσάτες μπουτίκ, και από τον Λευκό Πύργο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής αλλά και τα όμορφα, παραθαλάσσια προάστια, η Θεσσαλονίκη είναι -χωρίς αμφιβολία- μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας και μας κλέβει την καρδιά κάθε φορά.
Η κράτησή μας στο εστιατόριο του ON Residence ήταν για τις 8 το βράδυ ακριβώς, και πρέπει να παραδεχθώ ότι, μετά από τόσο περπάτημα, πεινούσα αρκετά. Δεν μπορούσα να σκεφτώ ιδανικότερο κλείσιμο της ημέρας από τα εκλεκτά πιάτα που υπογράφει ο διακεκριμένος σεφ του «Όλυμπος Νάουσα», Δημήτρης Τασιούλας: ένας άνθρωπος που έχει θέσει ως στόχο το πάντρεμα της μαγειρικής παράδοσης της Θεσσαλονίκης -μιας πόλης με εξαιρετικά πλούσια και πολυσύνθετη γαστρονομική κληρονομιά, χάρη στα πολλά διαφορετικά φύλα που συνυπήρχαν για αιώνες στις συνοικίες της- με τους πειραματισμούς του σήμερα. Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται, φυσικά, η εξαιρετική πρώτη ύλη, και εγώ πραγματικά ανυπομονούσα να απολαύσω το φαγητό σε αυτό το εστιατόριο-προορισμό, που αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά σημεία της πόλης.
Πριν καλά-καλά τελειώσουμε το γεύμα μας, σκέφτομαι ήδη την ώρα του πρωινού, όταν θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε στην πανέμορφη σάλα του «Όλυμπος Νάουσα» -εκεί όπου μας περιμένουν τα πιο φρέσκα και νόστιμα τοπικά προϊόντα, με τα καταπληκτικά γλυκά της πόλης να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετικά;
Πριν κατευθυνθούμε στο δωμάτιό μας για ξεκούραση, αποφασίζουμε να κάνουμε μία στάση στο ON Rooftop Bar, για να θαυμάσουμε -με ένα γευστικό κοκτέιλ- την εικόνα της Θεσσαλονίκης από ψηλά. Τη θέα μιας πόλης που ξεχωρίζει για τον κοσμοπολιτισμό και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, και που δίνει πάντα την εντύπωση ότι συνομιλεί διαρκώς και ανοιχτά με την Ανατολή, διατηρώντας αναλλοίωτη την ταυτότητα της Δύσης. Πόσοι άραγε προορισμοί μπορούν να περηφανεύονται για αυτό; Το επόμενο πρωί, από το μπαλκόνι του δωματίου μας, με το νερό του Θερμαϊκού να απλώνεται κάτω από τα πόδια μου, σκεφτόμουν ακριβώς αυτά από την αρχή.
Λίγο αργότερα, μας περίμενε μια σειρά από αναζωογονητικές spa θεραπείες, που στο ON Residence πραγματοποιούνται στην άνεση του δωματίου μας από τους έμπειρους ανθρώπους του Melispa Massage Center, εξειδικευμένου συνεργάτη του ξενοδοχείου. Με αυτόν τον τρόπο, το ιδιωτικό μας δωμάτιο μετατρέπεται σε έναν προσωπικό χώρο ευεξίας και βαθιάς χαλάρωσης -με απόλυτη ιδιωτικότητα, ηρεμία και συγκλονιστική θέα στη θάλασσα. Τι πιο premium να ζητήσει κανείς;
Ήδη πριν αναχωρήσουμε από τη Θεσσαλονίκη την επόμενη ημέρα, είχα αρχίσει να σκέφτομαι πότε θα βρεθώ ξανά στους ωραίους δρόμους της, που όλοι οδηγούν στο νερό. Πότε θα περπατήσω στη Νέα Παραλία, θα βολτάρω στο Λιμάνι και κάτω από την ιστορική Καμάρα. Πότε θα αφεθώ ξανά στην εμπειρία της αδιαπραγμάτευτης πολυτέλειας, που -όταν έρχεται στις σωστές δόσεις- μπορεί να είναι και το νόημα της ζωής.
Ένας προορισμός που μας καλεί ξανά και ξανά να επιστρέψουμε, ξέρει όσο λίγοι να ανακατεύει τις πιο παλιές παραδόσεις του με τη σαγήνη της καλής ζωής και του κοσμοπολιτισμού. Και στα ταξίδια, λίγα πράγματα είναι πιο γοητευτικά από αυτό.
