H αεροπόρος Zara Rutherford έγινε η νεότερη γυναίκα στην ιστορία που έκανε τον ιπτάμενο γύρο του κόσμου μόνη της. Η 19χρονη, με καταγωγή από τη Βρετανία και το Βέλγιο, προσγειώθηκε την Πέμπτη στο αεροδρόμιο Kortrijk-Wevelgem στο δυτικό Βέλγιο.
Πέρασε από δεκάδες χώρες, πέταξε πάνω από 52.000 χιλιόμετρα κι έτσι κατάφερε να σπάσει δύο ρεκόρ Guinness. Το πρώτο πράγμα που είπε στους δημοσιογράφους και τους ανθρώπους που την υποδέχτηκαν με θέρμη στο αεροδρόμιο ήταν «Τα κατάφερα».
Το ένα ρεκόρ που έσπασε ήταν το ηλικιακό. Το κατείχε έως τώρα η Αμερικανίδα Shaesta Waiz η οποία ήταν 30 ετών όταν ολοκλήρωσε τον μοναχικό αεροπορικό γύρο του κόσμου το 2017. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο έσπασε ρεκόρ, είναι το μέσο με το οποίο κατάφερε να κάνει τον γύρο του κόσμου: ένα υπερελαφρό αεροσκάφος.
Ο δρόμος προς τη «δόξα» για την 19χρονη δεν ήταν χωρίς προκλήσεις και δυσκολίες. «Υπήρξαν καταπληκτικές στιγμές» είπε στους δημοσιογράφους αλλά και στιγμές που φοβήθηκε για τη ζωή της. «Νομίζω το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η πτήση πάνω από τη Σιβηρία. Η θερμοκρασία στο έδαφος ήταν -35. Εάν για κάποιο λόγο προέκυπτε βλάβη, δεν ξέρω πόσο θα μπορούσα να επιβιώσω μόνη μου. Ήμουν ώρες μακριά από το πλησιέστερο σημείο από το οποίο θα μπορούσαν να με σώσουν».
Οι γονείς της Rutherford είναι πιλότοι και την είχαν μαζί τους σε πτήσεις με μικρά αεροπλάνα ήδη από την νηπιακή της ηλικία. Ξεκίνησε να μαθαίνει να πετάει στα 14 και πάντα ονειρεύονταν να κάνει τον γύρο του κόσμου.
«Ονειρευόμουν αυτό το ταξίδι αλλά πάντα πίστευα ότι ήταν αδύνατο. Είναι ακριβό, επικίνδυνο, πολύπλοκο. Ένας “εφιάλτης” από πλευράς εφοδιαστικής και τεχνικής μέριμνας» είχε πει σε τηλεοπτική της συνέντευξη στις αρχές του μήνα. «Επομένως ποτέ δεν το πολυσκέφτηκα. Απλά όταν τελείωνα το σχολείο είπα ότι αν είναι να κάνω κάτι “τρελό” στη ζωή μου τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή».
Το ταξίδι της ξεκίνησε στις 18 Αυγούστου από το αεροδρόμιο του Βελγίου με κατεύθυνση προς τα δυτικά. Έκανε στάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γροιλανδία, την αμερικανική ήπειρο, τη Ρωσία ενώ μετά ταξίδεψε προς την νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και από την Αίγυπτο επέστρεψε στην Ευρώπη.
Στς 9 Ιανουαρίου η 19χρονη πέρασε από τη χώρα μας και την πόλη του Ηρακλείου στην Κρήτη.
Το αεροσκάφος της ήταν ένα διθέσιο Shark Aero, ένα από τα ταχύτερα υπερελαφρά αεροπλάνα στον κόσμο το οποίο μπορεί να φτάσει σε ταχύτητα και τα 300 χιλιόμετρα την ώρα. Όμως η Rutherford δεν μπορούσε να ταξιδεύει τη νύχτα, ούτε όταν υπήρχε συννεφιά, παρά μόνο με το φως της ημέρας και όταν ο ουρανός ήταν καθαρός. Και φυσικά έπρεπε να συναντήσει συνθήκες για τις οποίες δεν είχε εκπαιδευτεί ποτέ στο Βέλγιο, όπως οι πολικές θερμοκρασίες της Αλάσκας, της Γροιλανδίας και της Ρωσίας, η ομίχλη της ερήμου στη Σαουδική Αραβία, οι τροπικές καταιγίδες στον Ισημερινό, οι πυρκαγιές της Καλιφόρνιας και το νέφος στον ουρανό της Ινδίας που δυσκόλευαν την ορατότητά της.
Το πιο δύσκολο κομμάτι του ταξιδιού αλλά και το πιο όμορφο ήταν πάνω από τη Ρωσία. «Μία από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές ήταν να πετάς πάνω από τη Σιβηρία. Είναι τόσο απομακρυσμένη και δεν ήξερα αν θα έχω τη δυνατότητα να έρθω ξανά εδώ»
Μία χιονοθύελλα την καθήλωσε για μία εβδομάδα στην πόλη Magadan, στη βορειοανατολική Ρωσία. Επίσης οι ακραίες καιρικές συνθήκες την ανάγκασαν να παραμείνει για τρεις μέρες στο Ayan, στη ρωσική Άπω Ανατολή. Εκεί υπήρχαν μόλις 800 κάτοικοι, ελάχιστοι μιλούσαν αγγλικά και δεν υπήρχε wifi. Παρόλα αυτά η ίδια λέει πως οι ντόπιοι ήταν «ευγενικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν».
Επίσης η Rutherford είχε να αντιμετωπίσεις τις συχνές αλλαγές στους περιορισμούς λόγω Covid-19 και τη γραφειοκρατία. Ακύρωσε μία στάση στην Κίνα καθώς μία αλλαγή στους κανονισμούς σήμαινε ότι θα έπρεπε να μπει σε καραντίνα εκεί.
Αυτό οδήγησε σε ένα από τα πιο αγχωτικά κομμάτια του ταξιδιού, καθώς έπρεπε να πετάξει σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους αεροδιάδρομους του κόσμου για να φτάσει στη Νότια Κορέα, αποφεύγοντας ταυτόχρονα να βρεθεί στον κινέζικο και τον βορειοκορεάτικο εναέριο χώρο.
Το ταξίδι από τη Μουμπάι στο Ντουμπάι ήταν επίσης ιδιαίτερα κοπιαστικό, διάρκειας 8 ωρών κυρίως πάνω από τη θάλασσα. Στο τέλος αναγκάστηκε να προσγειωθεί σε ένα άλλο αεροδρόμιο από αυτό που προγραμμάτιζε αρχικά εξαιτίας μίας σπάνιας καταιγίδας.
Υπήρχαν όμως και αγγαρείες και δουλειές ρουτίνας που έπρεπε να γίνουν. Aνήμερα τα Χριστούγεννα βρέθηκε στη Σιγκαπούρη με ένα σκασμένο λάστιχο στο αεροσκάφος. Όταν είχε «κολλήσει» στην Αλάσκα περιμένοντας τη ρωσική βίζα της, ασχολήθηκε με τη συντήρηση του αεροσκάφους και με την αποστολή αιτήσεων σε πανεπιστήμια.
Τώρα που όλη αυτό το συναρπαστικό ταξίδι τελείωσε, σχεδιάζει να σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός και ελπίζει κάποια μέρα να γίνει αστροναύτης. Την Ratherford εμπνέουν η Aμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας Amelia Earhart και η Ρωσίδα κοσμοναύτης Valentina Tereshkova. Η 19χρονη ελπίζει το ταξίδι της να ενθαρρύνει περισσότερες γυναίκες να ασχοληθούν με τις επιστήμες και την μηχανική.
