Τι είναι η Ρόδος για μένα; Το Islomania του Lawrence Durrell που έγραψε όταν πρωτοαντίκρισε τη Ρόδο από μια πλώρη. Ένα νησί πλανήτης, πότε βόρειος και πότε νότιος. Δρόμοι που μέσα τους δύει ο ήλιος και χωματόδρομοι πνιγμένοι στο κλίμα. Σκιερά κυριακάτικα μεσημέρια στον Άγιο Σουλά και τον Φλωμπέρ να γράφει σε χαρτοπετσέτες τη δική του Ρόδο. Τη Ρόδο που αργότερα ο Σεφέρης απέριττα περιέγραψε μόλις αντίκρισε τη Δωρική Κρήνη στο λόφο του Φιλερήμου.
Φωτεινά πρωινά στην Καλλιθέα να βυθίζομαι στα λιμανάκια της και ανηφόρες τις Λίνδου να απογειώνομαι. Άπνοια στο Κιοτάρι με βλέμμα μπλε. Ακινησία. Δωμάτιο με παράθυρα ανοιχτά και πλεχτές στο χέρι κουρτίνες να κρύβουν το γαλάζιο του Αγίου Παύλου. Η τοπική διάλεκτος και η έμφυτη χαρά της ζωής, ίδια και απαράλλαχτη τόσα χρόνια. Το πιτσιρίκι που σέρνει τη ροδίτικη Σούστα στα πανηγύρια. Μια γιαγιά στα Λάερμα, σε φρεσκοπλυμμένη αυλή και ελληνικό καφέ. Το δικό της απόγευμα στις τέσσερις.
Η γιορτή ούζου στα Μαριτσά και της σούμας στα Σιάννα. Οι παρέες μας, οι θάλασσες μας. Το γαλαζοπράσινο reflection στα νερά της παραλίας Άντονι Κουίν. Θέρος βαθιά καταγεγραμμένο στην συνείδηση του κάθε Ροδίτη, μαζί με την φιλοξενία. Χαμόγελα ίδια, σαν εκείνη την πρώτη μέρα που η Ρόδος έγινε όχι μόνο δικό μου νησί αλλά και νησί πολλών άλλων από μακρινούς τόπους.
Το σταυροδρόμι πολιτισμών που ποτέ δεν άλλαξε. Ένας Μεσαίωνας που ποτέ δε χάθηκε. Μια άλλη πόλη μέσα στην πόλη, η πιο καλοδιατηρημένη στον κόσμο, δική σας χειμώνα-καλοκαίρι. Κοσμική όταν θέλετε και απόκοσμη όταν το χρειάζεστε. Σπίτια με μυρωδιές, άνθρωποι με ζεστές καρδιές, να πηγαίνεις παρέα με την ιστορία. Παράδοση μεγάλη και κληρονομιά σπουδαία. Ένα τόπος να ζήσετε, να γευτείτε, να μυρίσετε.
Δειλινά με νυχτολούλουδα στα Κοσκινού και σούμες στην Κρητηνία. Αχινοί και πεταλίδες με αντηλιά, ξυπόλυτος σε καντίνα. Πανσέληνος δική σας, όπου την θέλετε, μέχρι το ξημέρωμα, όταν η πόλη πάει για ύπνο.
Όταν έρθει ξανά η καινούργια μέρα, καινούργιες διαδρομές, καινούργια ζωή βουτηγμένη σε κρυστάλλινα νερά με soundtrack τις πιο ωραίες μουσικές του κόσμου από τα διπλανά beach bars, στην παραλία Έλλη, την ώρα που άλλοι, ολομόναχοι κολυμπούν στον Μαύρο Κάβο της άσπρης άμμου και των αραβικών κέδρων. Ηλιοβασιλέματα στα κάστρα των παιδικών μας παραμυθιών, στη Μονόλιθο, και εγώ εκεί να στέκομαι. Στιγμές που θαρρώ ότι είμαι γεννημένος στο πιο όμορφο νησί του κόσμου. Στιγμές σαν τοπία μέσα σε χιονόμπαλες που όλα μοιάζουν μαγικά. Με την διαφορά ότι στη Ρόδο τα πάντα είναι ακόμα πιο μαγικά.
Top 10 Tips για Insiders
-Νοικιάστε ένα αυτοκίνητο και οδηγήστε δίπλα στην θάλασσα, προς το χωριό Κάμειρος Σκάλα, την ώρα που δύει ο ήλιος σαν να είσαι στον παλιό Highway 1 της Καλιφόρνια αφού το τοπίο είναι σχεδόν το ίδιο.
-Κάντε μια στάση στα πανηγύρια του νησιού. Τα περισσότερα έχουν γλέντι με νησιώτικους χορούς και τοπικές γεύσεις να δοκιμάσετε (sos τα γιαπράκια).
-Χορέψτε ξυπόλητοι στην άμμο σε ένα από τα beach parties με διεθνείς dj’s στην ανατολική πλευρά του νησιού (Αφάντου, Τσαμπίκα, Λίνδος).
-Οργανώστε τις μέρες ανάλογα με το αν θέλετε να δείτε μόνο αξιοθέατα ή να κολυμπήσετε και να φάτε μεζέ δίπλα στο κύμα. Η Ρόδος είναι ένα μεγάλο νησί που εύκολα μπορεί να παρεξηγηθεί, να θεωρήσει ο επισκέπτης ότι λείπουν νησιώτικες καταστάσεις. Με καλό προγραμματισμό μπορείτε να τη ζήσετε όπως της αξίζει.
-Ψωνίστε κάτι που δε θα βρείτε αλλού. Το νησί έχει πολύ σημαντική ιστορία κεραμικών (I.CA.RO – ΙΚΑΡΟΣ) που συνεχίζεται μέχρι σήμερα από κεραμίστες της περιόδου εκείνης. Σταματήστε σε ένα από τα μεγάλη μαγαζιά στις κεντρικές αρτηρίες και διαλέξτε τα δικά σας αναμνηστικά.
-Οι Ροδίτες είναι εθισμένοι daytrippers με την Σύμη και την Χάλκη που λατρεύουν εξίσου. Διατηρητέοι οικισμοί, κρυστάλλινα νερά και highlight το μοναστήρι του Πανορμίτη που μπορείτε να διανυκτερεύστε σε ένα από τα κελιά του.
-Το καλύτερο παραδοσιακό φαγητό σε πολύ καλές τιμές θα το βρείτε στα χωριά και όχι στην πόλη. Οι locals τρέχουν κάθε μέρα από χωριό σε χωριό να πιουν την σούμα τους (παραδοσιακό απόσταγμα σαν ρακή), στα Μαριτσά και τη Δαματριά, να φάνε κρέας στον Έμπωνα και να αγοράσουν φρέσκο ψάρι στην Κάμιρο. Τα προτείνω όλα ανεπιφύλαχτα.
-Η Λίνδος είναι σαν ένα «άλλο νησί» πάνω στο νησί. Λευκός οικισμός, στενά σοκάκια και δύο πεντακάθαρες παραλίες. Ξεκινήστε με πρωινό καφέ μέσα στην παραδοσιακή «Χώρα», κολυμπήστε στον Άγιο Παύλο και πιείτε κοκτέιλ ή δοκιμάστε μπέργκερ αστακού στο Lindos Yacht Club Kirtos Restaurant που βρίσκεται κυριολεκτικά πάνω στην άμμο.
-Ενώ το οδικό σύστημα του νησιού είναι σε πολύ καλή κατάσταση, τα μέσα μαζικής μεταφοράς υστερούν πολύ σε σχέση με αυτά που έχετε συνηθίσει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μεγάλοι χρόνοι αναμονής και άβολες στάσεις ειδικά προς τα χωριά. Αν ωστόσο επιλέξετε να μετακινηθείτε με αυτά τότε καλό θα ήταν να οργανώσετε γκρουπαριστά τα μέρη που θέλετε να επισκεφτείτε ανάλογα με τα υπάρχοντα δρομολόγια.
-Μην ξεχάσετε να βάλετε στη βαλίτσα και βραδινά ντυσίματα. Σε αντίθεση με μικρότερα νησιά που το μαγιό στεγνώνει πάνω σας μέχρι να πάτε στο κρεβάτι, στη Ρόδο θα χρειαστείτε outfits. Στιλιστικά μεταξύ Miami και Cape Town, τα flip-flops που σέρνονται παντού όλη την μέρα μεταμορφώνονται σε αβίαστη κομψότητα τα βράδια στα τραπέζια των εστιατόριων της Παλιάς Πόλης και στις μπάρες των beach bars, στο Έλλη.
Αγαπημένα μου σημεία
Λατρεύω την ιστορία και την τέχνη οπότε αγαπημένα μου σημεία είναι το Κατάλυμα της Γαλλίας στην Οδό Ιπποτών, το Αρχαιολογικό Μουσείο καθώς και το Μουσείο Νεοελληνικής Τεχνης του Δήμου Ρόδου.
Τοπική γεύση που μου έφερε δάκρυα στα μάτια: Ροδίτικο ματσόγαλο με μελεκούνι στο γκουρμέ εστιατόριο, 12 Νησιά, του ιστορικού ξενοδοχείου Rodos Palace που το συστήνω ανεπιφύλακτα για την άψογη φιλοξενία που προσφέρει 45 χρόνια τώρα.
Αγαπημένη μου βόλτα: Απόγευμα στην Παλιά Πόλη να περπατώ με σαγιονάρες, να πίνω απεριτίβο στο καφέ Ωβέρνη, στη συνέχεια λίγο χάζεμα στα μικρά μαγαζάκια της Σωκράτους, φαγητό στην αυλή της ψαροταβέρνας «Πιζάνιας Κυριάκος, The Sea Star» του Γιάννη, πάνω από αχνιστά μύδια, χειροποίητη ταραμοσαλάτα και ενημερωμένη λίστα κρασιών και σβήσιμο με μπίρα και Reggaeton, κυριολεκτικά στην μέση του δρόμου στο Todo Bar.
Αγαπημένο μου σημείο για καφέ: Στην Ειρήνη, στην Παλιά Αγορά, στο ιστορικό Παραδοσιακό Καφενείο «Η Σύμη», που βρίσκεται εκεί από το 1946, στο οποίο εκτός από καφέ μπορείς να φας πρωινό αλλά και τσιμπήσεις μεσημεριανό με φρέσκο τηγανητό ψαράκι.
Προορισμός: Υπάρχει η αίσθηση ότι η Ρόδος είναι ακριβή και αυτό είναι ένας τεράστιος μύθος. Όσο μαγική είναι η Ρόδος για τους VIP άλλο τόσο είναι και για τον backpacker. Με άπειρες επιλογές διαμονής και διασκέδασης είναι ξεκάθαρο ότι το budget είναι καθαρά προσωπική επιλογή. Ο πόρτες του παραδείσου είναι ανοιχτές για όλους.
Αν θα άλλαζα κάτι: …θα ήταν τίποτα. Είμαι αγιάτρευτος Ροδίτης. Λατρεύω την Ρόδο όπως είναι. Οι Ροδίτες είμαστε τυχεροί που κάποιος μας τοποθέτησε σε αυτόν τον παράδεισο.
*Ο Μάκος Τσιμέττας είναι φωτογράφος
