Είναι το νησί που μεγάλωσα. Το νησί που πάντα στο άκουσμά του με κάνει και νιώθω αυτόν τον κόμπο νοσταλγίας στο στομάχι αναπολώντας τα παιδικά μου χρόνια. Τα χρόνια της αθωότητας.
Η Σαλαμίνα είναι ένα παρεξηγημένο νησί. Και λέω παρεξηγημένο γιατί δεν υπάρχει σε κανέναν σχεδόν τουριστικό οδηγό. Δεν προτείνεται σχεδόν ποτέ για επίσκεψη. Κι αυτό συμβαίνει είτε γιατί είναι πολύ κοντά στον Πειραιά οπότε αυτό την κάνει να μη θεωρείται καν νησί είτε γιατί «μαρκετίστικα» θα έπρεπε ίσως να διαφημιστεί περισσότερο αφού οι ομορφιές της για μας που την ξέρουμε καλά είναι πάρα πολλές και η ιστορία της τεράστια.
Γνωστή για την συντριπτική νίκη των ελληνικών πόλεων-κρατών ενάντια στους Πέρσες το 480 π.Χ., αρχίζουμε την περιήγησή μας ακριβώς από το σημείο απ’ όπου ξεκίνησαν οι τριήρεις για την ιστορική αυτή ναυμαχία. Είναι το αρχαίο λιμάνι των Αμπελακίων όπου βλέπουμε ογκώδεις λίθους – μαρτυρία εγκαταστάσεων αρχαίου λιμανιού. Φθάνοντας παράκτια στην Κυνόσουρα, υπάρχει ο τύμβος των Σαλαμινομάχων με το χαρακτηριστικό άγαλμα.
Γνωστές περιοχές τριγύρω είναι το Καματερό – περιοχή με απομεινάρια παλιών αρχοντικών-εξοχικών κατοίκων της πρωτεύουσας με θέα το νησάκι του Αγ. Γεωργίου και την Ελευσίνα – και τα Σελήνια – παραθαλάσσια περιοχή με πολλά εξοχικά κατοίκων της πρωτεύουσας, όπου μπορούμε να φάμε τοπικές λιχουδιές σε μια από τις πολλές ταβέρνες της περιοχής.
Προχωρώντας προς την Κούλουρη – το κέντρο της Σαλαμίνας – επισκεπτόμαστε το Δημαρχείο, το Λαογραφικό και Ναυτικό Μουσείο με πολύ πλούσια συλλογή εκθεμάτων. Στην παραλία της πόλης προς τον Άγιο Νικόλα βρίσκουμε το σπουδαίο Αρχαιολογικό Μουσείο – πρώην 1ο Δημοτικό σχολείο μέχρι το 1981. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σημειώσω ότι στην οδό Πολυχρόνη Λεμπέση – στο τέλος της οποίας βρίσκεται το μουσείο – είναι το σπίτι της γιαγιάς μου όπου πέρασα τα ωραιότερα παιδικά μου χρόνια και στιγμές με μία γιαγιά που της χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα, γιατί κυριολεκτικά με μύησε στη μουσική και τον κινηματογράφο. Επίσης, στο 1ο Δημοτικό σχολείο, έβγαλα την Α’ Δημοτικού ως παιδί.
Προχωρώντας στο κέντρο της πόλης, στον Άγιο Δημήτριο, βρίσκεται ο τάφος του σπουδαίου μας ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη. Στην παραλία της Σαλαμίνας βρίσκεται το στρατηγείο και σπίτι του όταν έζησε στο νησί. Λίγο βορειότερα, στην περιοχή Αλώνια είναι η πλατεία Γεωργίου Παπασιδέρη, τραγουδιστή δημοτικών τραγουδιών, με την προτομή του να κοιτάζει προς το σπίτι του. Νοτιότερα, έναντι της πλατείας του Αγίου Μήνα, βρίσκεται η πρώην κατοικία της οικογενείας Γαλέου, έργο του Τσίλερ.
Περνώντας στην παραλία της Σαλαμίνας, σας συστήνω να κάτσετε για έναν καφέ στα πολλά καφέ της παραλίας και του Αγίου Νικολάου, καθώς και να φάτε σε μία από τις πολλές ταβέρνες που είναι στη σειρά με θέα τον κόλπο και το Αιάντειο απέναντι. Ταβέρνες αγαπημένες μου είναι «Το Θηνιό» στον Άγιο Νικόλα και «Η Παραλία» στην παραλία.
Συνεχίζοντας προς τη δυτική πλευρά του νησιού και περνώντας τον λόφο Πατρίς όπου δεσπόζει το καμάρι μας – το Ευριπίδειο Θέατρο πάνω στον λόφο – φθάνουμε στη Μονή Φανερωμένης. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και η εκκλησία του αποκαταστάθηκε τον 17ο αιώνα από τον μετέπειτα Άγιο Λαυρέντιο.
Απέναντι από τη μονή, θα δούμε ένα μικρό σπιτάκι, που η μονή παραχώρησε στον μεγάλο Έλληνα ποιητή μας Άγγελο Σικελιανό. Σε αυτό το κομμάτι της Σαλαμίνας μπορούμε να βουτήξουμε στις υπέροχες παραλίες Στενό, Άγιος Γεώργιος, Ξένο, Ρέστη και Ηλιακτή.
Φεύγοντας από τη δυτική πλευρά της Σαλαμίνας και πηγαίνοντας νότια, φθάνουμε στις περιοχές που είναι οι αγαπημένες μου. Είναι το κομμάτι της Σαλαμίνας που κατά τη γνώμη μου αξίζει να ανακαλύψει κανείς και δίνουν στο νησί τη θέση που του αξίζει. Φθάνοντας στο Αιάντειο και ανεβαίνοντας στο βουνό, βρισκόμαστε στον μεγαλύτερο «πνεύμονα» του Σαρωνικού. Ένα πευκόφυτο πυκνό δάσος με υπέροχες διαδρομές για πεζοπορία και που κατεβαίνοντάς το, φθάνουμε στις ωραιότερες παραλίες της Σαλαμίνας απέναντι από την Αίγινα και το Αγκίστρι. Μία υπέροχη παραλία είναι τα Κανάκια. Τεράστια παραλία, όπου στην κορυφή της, επισκεπτόμαστε μία μυκηναϊκή Ακρόπολη καθώς και το τέμενος του Αίαντα, του βασιλιά της Σαλαμίνας.
Άλλες υπέροχες παραλίες είναι οι Κολώνες, τα Περιστέρια – όπου υπάρχει το περίφημο σπήλαιο του Ευριπίδη – του αρχαίου μας τραγωδού ο οποίος και γεννήθηκε στο νησί – το Αίας Κλαμπ, το Πέρανι και το Σατερλί. Στο Σατερλί έζησα προσωπικά τα ωραιότερα καλοκαίρια της ζωής μου, αφού εκεί είχε το εξοχικό του ο λατρεμένος μου παππούς. Η αγαπημένη μου όμως παραλία είναι το Θηνιό. Εκεί, κάποιος δεν πάει εύκολα με αμάξι καθότι ο δρόμος είναι παρά πολύ κακός, οπότε αφήνουμε το αμάξι ψηλά στο Σατερλί, σε έναν χωματόδρομο που τελειώνει σε μία μπάρα, και από κει με τα πόδια, σε 20 περίπου λεπτά, θα δούμε να ανοίγεται από ψηλά μία από τις πιο ωραίες και εξωτικές παραλίες του νησιού. Σκέτη μαγεία!
Σας παρέθεσα μερικά από τα αγαπημένα μου μέρη. Η Σαλαμίνα όμως δεν έχει μόνο αυτά. Θα χρειαστούν πολλές σελίδες για να τα γράψω όλα. Λαογραφική στέγη, Ελιά της Όρσας, Παναγία η Ελευθερώτρια, η ψηφιακή αναπαράσταση της ναυμαχίας στο Κέντρο Νεότητας, το Θεατράκι των Σεληνίων, ο φάρος στις Κολώνες, ο συγκλονιστικός Ιππικός Όμιλος με την υπέροχη θέα, το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, «Τα Λεμόνια» και πολλά πολλά άλλα.
Πάντα πηγαίνω στη Σαλαμίνα όποτε έχω χρόνο, για να έρθω σε επαφή με τις ρίζες μου, να «μυρισω» τις μυρωδιές των παιδικών μου χρόνων, να επισκεφθώ το πατρικό μου και να μιλήσω με ανθρώπους που κρατάνε το νησί ζωντανό μέσα στα χρόνια. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα μία βόλτα. Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο και ταξιδέψτε στα υπέροχα σημεία του νησιού που με μεγάλωσε.
Ο Μέμος Μπεγνής είναι ηθοποιός. Από τον ερχόμενο Ιανουάριο θα εμφανιστεί στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης, καθώς πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Από Σμύρνη Σαλονίκη», σε σκηνοθεσία Μιμής Ντενίση. Επίσης, θα πρωταγωνιστεί στην αντίστοιχη επικείμενη τηλεοπτική σειρά, που θα έχει άμεση αναφορά στην πιο πάνω θεατρική παράσταση.
Διαβάστε ακόμα:
Το «χωριό» μου, η Αίγινα – Η Ελένη Καρακάση μιλά για το αγαπημένο της νησί
